ποιητική αδεία

Η φίλη και σ\φισσα, Βαρβάρα, εξέδωσε ένα βιβλίο έργο ζωής, βασισμένο στην εμπειρία και τη δουλειά της τόσα χρόνια ως μάχιμη εκπαιδευτικός. Πρόκειται για μια εξαιρετική προσπάθεια να επανασυνδεθεί το μάθημα της Λογοτεχνίας στο Λύκειο με την αισθητική απόλαυση και να ξεφύγει από τον στείρο φορμαλισμό.

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ
Προτάσεις για διδασκαλία παράλληλου κειμένου Λογοτεχνίας Α
ISBN 9789604582297

Σελίδες: 282

Τιμή: 17.00 €

ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ

Μια γλυκιά και γόνιμη... συνομωσία ποιητών και στιχουργών, ή μήπως απλή σύμπτωση; Σαν «Απρόοπτες συναντήσεις για χθεσινά και σημερινά και μελλούμενα...... Κάτι τέτοιες συναντήσεις δημιούργησαν αυτό το βιβλίο, γιατί φαίνεται πως «είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας». Έτσι, τα κείμενα που προτείνονται δεν τα βρήκα, μάλλον αυτά με βρήκαν, όσο κι αν ακούγεται παράξενο. Ωστόσο, ηθικός αυτουργός σ' αυτό το «έγκλημα», αν δεχτούμε την άποψη ότι αναλύοντας ένα ποίημα το «σκοτώνουμε», υπήρξε η μεγάλη αγάπη μου για την ποίηση και το ποιοτικό - αυθεντικό τραγούδι, την ποίηση της καθημερινότητας μας. Το βιβλίο αυτό περιέχει διδακτικές απόπειρες, παλιές και καινούριες, και εστιάζει περισσότερο στη διδασκαλία παράλληλου κειμένου. Το πρώτο μέρος του βιβλίου περιέχει επιλογή κειμένων από όλες τις τάξεις του Λυκείου, ενώ το δεύτερο μέρος καλύπτει τη διδασκαλία παράλληλου κειμένου για τη Λογοτεχνία Θεωρητικής κατεύθυνσης Γ Λυκείου.

Πρόθεση μου είναι να δείξω σε συναδέλφους και σε μαθητές κυρίως, πως μπορούν να παίζουν με τα κείμενα, όπως θα ταίριαζαν ένα παζλ, όπου τα κομμάτια δεν τελειώνουν ποτέ. Βάση στήριξης είναι πάντα το λογοτεχνικό κείμενο (ποίημα ή πεζό),που ενισχύεται, εμπλουτίζεται και γίνεται απόλαυση και κτήμα, εν τέλει, του δάσκαλου και του μαθητή.

Η Βαρβάρα Κ. Ψαροπούλου γεννήθηκε το 1957 στην Καβάλα και μεγάλωσε στη Θάσο. Αποφοίτησε το 1980 από το τμήμα Νεοελληνικών σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής τον Α.Π.Θ. Από το 1982 και μέχρι σήμερα εργάζεται στην πόλη αυτή ως καθηγήτρια στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση.

7 μάη συνελευση και εκλογές

για το 14ο συνέδριο της ΟΛΜΕ
η σιωπή δεν μας ταιριάζει...

η οργή δεν μας αρκεί

ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕ

…ένα ανεξάρτητο, ριζοσπαστικό ρεύμα εκπαιδευτικών που δίνει καθημερινά μάχες μέσα και έξω απ’ το σχολείο.
Μέσα από τη διαφορετικότητα μας αναζητούμε απαντήσεις στα αμέτρητα γιατί που μας «πνίγουν». Δεν διεκδικούμε το αλάθητο.
Επιδιώκουμε την ενότητα απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Αναζητούμε τα αναγκαία ριζοσπαστικά αιτήματα και τις αποτελεσματικές μορφές διεκδίκησης, για να αλλάξουμε το σχολείο και τη ζωή μας.
Αγωνιζόμαστε για ένα ενιαίο Πανεκπαιδευτικό Μέτωπο με τους δασκάλους, του φοιτητές, τους μαθητές μας. Ένα μέτωπο παιδείας - εργασίας ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα.
Καταδικάζουμε τη φυσιογνωμία και πρακτική του σημερινού υποταγμένου συνδικαλισμού, που κυριαρχεί στα αιτήματα, στο λόγο στις διεκδικήσεις, στις μορφές των αγώνων. Μας ενώνει η ανάγκη ανασυγκρότησης του εκπαιδευτικού κινήματος.

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές, κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας θα ειν’ αληταριό, κι όλο θα δραπετεύει…

Είμαστε με την συγκλονιστική εξέγερση της νεολαίας του Δεκέμβρη, μ’ αυτούς που ξεσηκώνονται στο Μεξικό, μ’ αυτούς που πλημμύρισαν τους δρόμους της Ιταλίας και ακύρωσαν την αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση του Μπερλουσκόνι, είμαστε με τους φοιτητές που βγαίνουν ξανά στους δρόμους, με τους απολυμένους εργάτες, είμαστε μ’ αυτούς που δεν ξέχασαν την παιδαγωγική της ελευθερίας, της ρήξης, μ’ αυτούς που ονειρεύονται να αλλάξουν τους νεκρούς βηματισμούς του συνδικάτου και να τονίσουν με κόκκινα γράμματα τα καινούρια τραγούδια. Μ’ αυτούς που δεν αντέχουν να ζουν ανάμεσα σε τοίχους!


ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

…για ενα σύγχρονο- νικηφόρο - εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα που:
θα αντιπαλεύει συνολικά το «εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» του Καραμανλή, τα προγράμματα σύγκλισης της Ε.Ε., την ΟΝΕ, τη Λευκή και Πράσινη Βίβλο, τις οδηγίες Μπολκενστάϊν, τις στρατηγικές της Μπολόνια και της Λισσαβόνας.
θα έχει παρέμβαση και άποψη σε όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που μας απασχολούν, θα προτείνει και θα διεκδικήσει ένα άλλο σχολείο σε μια άλλη κοινωνία!
θα καλύπτει τους ελαστικά εργαζόμενους, θα εμπνέει την νέα γενιά των καθηγητών
θα δίνει νέα πνοή στην ανεξάρτητη ταξική συνδικαλιστική δράση, θα προωθεί τους πραγματικούς πολύμορφους και αποφασιστικούς αγώνες διάρκειας τον οριζόντιο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός κινήματος «από τα κάτω» με βάση την ΕΛΜΕ και την Γ.Σ. και ενός ευρύτερου ρεύματος ρήξεων και ανατροπών απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις και την πολιτική τους.

Οι αγώνες και τα συνδικάτα στα χέρια των εκπαιδευτικών!

ΠΑΜΕ ΚΟΝΤΡΑ

...στο «κύμα» της καπιταλιστικής κρίσης!

Η κρίση του 21ου αιώνα είναι αποτέλεσμα της μεγαλύτερης παρά ποτέ εκμετάλλευσης των εργαζομένων που συσσώρευσε ένα προκλητικό πλούτο, της αχαλίνωτης κερδοφορίας, της ασυδοσίας της αγοράς, της γιγάντωσης τραπεζών και χρηματιστηρίων, όλων των αντιδραστικών αλλαγών που εφάρμοσαν τα τελευταία 20 χρόνια νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Είναι, τελικά, κρίση του ίδιου του καπιταλισμού, των μηχανισμών και των αξιών του και όλα δείχνουν ότι θα οδηγήσει σε μια μακρόσυρτη ύφεση, η οποία θα πλήξει ιδιαίτερα έντονα και την Ελλάδα με νέα φτώχεια, ανεργία.

Η παρέμβαση των κυβερνήσεων ΗΠΑ και Ε.Ε. συνιστά προκλητική ληστεία τεράστιων δημόσιων κονδυλίων που πληρώνει η εργατική τάξη. Όταν οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις και ασφάλιση, δωρεάν και ποιοτικές παιδεία, υγεία και κοινωνικές υποδομές, τότε δεν υπάρχουν λεφτά. Όταν πρόκειται να «σωθούν» οι τράπεζες, οι σύγχρονοι τοκογλύφοι, τότε ανοίγουν τα θησαυροφυλάκια του κλεμμένου από τους παραγωγούς του πλούτου.

Σε πείσμα όσων ανακαλύπτουν επιστροφή στον Κεϋνσιανισμό, οι κυβερνήσεις και η ολιγαρχία του πλούτου επιδιώκουν να απαντήσουν στην κρίση με μια νέα βουτιά στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων και της φύσης, με κόψιμο των κοινωνικών κονδυλίων, με ακόμα πιο αντιδημοκρατικά μέτρα, ενώ οι κίνδυνοι έντασης και γενίκευσης των πολεμικών ανταγωνισμών και αναμετρήσεων μεγαλώνουν.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού έδωσε τσάμπα 260 ακίνητα του ελληνικού δημοσίου στους «παπα-τραπεζίτες» του Βατοπεδίου και προσπαθεί μετά τον ΟΤΕ να πουλήσει την Ολυμπιακή, την ΕΥΑΘ , τα λιμάνια κ.ο.κ. , έρχεται τώρα να δώσει 28 δις. ευρώ, πάνω από το 10% του ΑΕΠ(!), στις δήθεν κραταιές ελληνικές τράπεζες. Γι’ αυτό και ο προϋπολογισμός – σφαγείο των εργατικών αναγκών προβλέπει νέα αύξηση της φορολογικής αφαίμαξης των εργαζομένων, μηδενικές αυξήσεις και συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών για Παιδεία –Υγεία- Κοινωνική ασφάλιση.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι απειλή για τους εργαζόμενους και το λαό , το ΠΑΣΟΚ συναινεί, η καθεστωτική Αριστερά δεν μπορεί να αναχαιτίσει την διαρκή κυβερνητική αντεργατική λαίλαπα, παρά την αύξηση της εκλογικής της δύναμης για την οποία ενδιαφέρεται πρωτίστως - γι’ αυτό απαιτείται άλλη Αριστερά.

Ν’ αδράξουμε τη μέρα... O φόβος μας τους ευνοεί, η ακινησία μας τους θρέφει. Αντέχουμε τη ζωή επί πιστώσει; Αντέχουμε να μας λεηλατούν χωρίς να φρενάρουν πουθενά;

Οι εργαζόμενοι έχουμε κι άλλη λύση από την υποταγή και την απογοήτευση Τώρα που τα επί δεκαετίες ιδεολογήματα καταρρέουν, να συναντηθούμε στις με όλες τις ζωντανές δυνάμεις των εργαζομένων για να πληρώσουν την κρίση από τα κέρδη τους αυτοί που την δημιούργησαν.
Για να διεκδικήσουμε από τον πλούτο ό,τι μας έκλεψαν, ό,τι μας ανήκει!
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

1400 Ευρώ κατώτερο μισθό και σύνταξη για όλους από μια μόνιμη σταθερή εργασία.
Απελευθέρωση των ομήρων – εργαζομένων από τη σύγχρονη Βαστίλη των δανείων, των πιστωτικών καρτών και των τραπεζών. Δραστική μείωση των επιτοκίων δανεισμού και άτοκα δάνεια για την Α΄ κατοικία. Παραγραφή των τόκων στα στεγαστικά δάνεια και των χρεών για την Α΄ κατοικία, των χρεών από κάρτες και καταναλωτικά των φτωχών.
Κατάργηση του Φ.Π.Α στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και τις υπηρεσίες (ρεύμα, νερό κ.λ.π.). Κατάργηση του ειδικού φόρου στο πετρέλαιο.
Αφορολόγητο στα 20.000 ευρώ για τους εργαζόμενους. Κατάργηση του φόρου ιδιοκτησίας Να φορολογηθεί το κεφάλαιο, επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Να εγγυηθεί το κράτος τα ταμεία , τις συντάξεις και το εφάπαξ. Να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα. Κανένα ευρώ των ταμείων μας στα χρηματιστήρια και στον καπιταλιστικό τζόγο! Πλήρη σύνταξη στα 55 ή στα 30 χρόνια δουλειάς ίση με τον τελευταίο μισθό.
Πλήρη, δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.
«Όλα είναι «θέμα παιδείας» ...διαφημίζει το Υπουργείο.

Με χρονικό ορίζοντα το 2010 όπως καθορίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ προχωρά με γρήγορους ρυθμούς στις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις. Το νέο γι’ αυτούς εκπαιδευτικό μοντέλο πρέπει να υποτάσσεται πλήρως στη γραμμή της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ότι απέμεινε από την δημόσια εκπαίδευση βουλιάζει, αποδομείται και κατασυκοφαντείται.
Μεγάλα κομμάτια της παραδίνονται στην ιδιωτική εκπαίδευση: τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση, νηπιαγωγεία, κατάρτιση, επιμόρφωση, goneis.gr , Κ.Ε.Σ. κ.α. διαμορφώνοντας νέα πλαίσια κερδοσκοπίας για το κεφάλαιο.
Σχολεία και Πανεπιστήμια εξωθούνται να λειτουργήσουν σαν Ανώνυμες Εταιρίες με managers, business plan, χορηγούς, να χτίζονται μέσω των ΣΔΙΤ κ.λ.π.!

...Το φθηνό, ευέλικτο, πειθαρχημένο σχολείο της αγοράς:
Της χρόνιας λιτότητας στο 2,75 % (<<5%) με διπλοβάρδιες και 30αρια τμήματα σε άθλια «έξυπνα» διδακτήρια..
Της αποθέωσης της πληροφορίας, της απομνημόνευσης της εμπέδωσης των κυρίαρχων αξιών, της «κάλυψης» της ύλης,.. τελικά της αμάθειας ... Ένα σχολείο που καλλιεργεί μόνο δεξιότητες και εξοβελίζει την κριτική σκέψη και την ολόπλευρη γνώση. Το ΓΕΛ ... σαν φροντιστήριο το ΕΠΑΛ διαλυμένο, εικονική πραγματικότητα.
Των εξεταστικών και ταξικών φραγμών, της βάσης του 10, του αποκλεισμού όλο και περισσότερων παιδιών που τα ωθεί στην πρόωρη κατάρτιση ή στην ευέλικτη απασχόληση και την ανασφάλιστη εργασία
Της υποταγής, της χειραγώγησης και της αξιολόγησης. Ένα σχολείο που περισσεύει ο αυταρχισμός και η διοικητική αυθαιρεσία ξαναφέρνοντας στην επιφάνεια σκονισμένες σελίδες του επιθεωρητισμού ακόμα και με διώξεις συναδέλφων.
Της εργασιακής περιπλάνησης, των υπεραριθμιών και ανασφάλειας, της αναπλήρωσης και της ωρομισθίας. Των μισθών και συντάξεων που ξέχασαν το λήμμα «αυξήσεις» Της ανύπαρκτης επιμόρφωσης
Των αντιασφαλιστικών νόμων, που μας θέλουν όλους (και όλες πια ελέω Ε.Ε) μέσα στην τάξη, πάνω από τα 65, δέσμιους μιας σύνταξης πενιχρής, με τα ταμεία λεηλατημένα, την ελπίδα του «εφάπαξ» να εξανεμίζεται σε.. ομόλογα;

Θα το αλλάξουμε το σχολείο… Θα την αλλάξουμε τη ζωή…

Ενιαίο, δωδεκάχρονο, υποχρεωτικό, δημόσιο & δωρεάν σχολείο με υποδομές, πρωινή λειτουργία, 20αρια τμήματα, νέα Α.Π. και βιβλία της ολόπλευρης γνώσης και της κριτικής σκέψης χωρίς εξεταστικά φίλτρα και ελεύθερη πρόσβαση σε ενιαία δημόσια και δωρεάν Πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
αύξηση του προϋπολογισμού για την παιδεία στο 15% του Κ.Π. και στο 5% του ΑΕΠ
έγκαιρες μαζικές προσλήψεις με βάση το χρόνο κτήσης του πτυχίου και κάλυψη όλων των λειτουργικών κενών με μόνιμους διορισμούς. Kατάργηση της ωρομίσθιας , της αναπλήρωσης και των ρουσφετολογικών αποσπάσεων.
ουσιαστική αναβάθμιση της ΤΕΕ με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εκπαιδευτικών της
καθολική, ετήσια, εισαγωγική τον 1ο χρόνο και περιοδική επιμόρφωση σε συνεργασία με τα ΑΕΙ..
παιδαγωγική ελευθερία, «όλη η εξουσία» στο σύλλογο διδασκόντων. Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση
ενιαία εκπαιδευτική πολιτική. όχι στην αποκέντρωση-απονέκρωση της παιδείας
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Εσύ, που βλέπεις, ακούς, προβληματίζεσαι, καμιά φορά εξοργίζεσαι, αλλά συνήθως σιωπάς ή ψιθυρίζεις ή απλά συνηθίζεις με όλα όσα γίνονται γύρω σου, με όλα όσα βλέπεις κι ανέχεσαι… Για όλες εκείνες τις μικρές και μεγάλες στιγμές που σώπασες… Έλα στη Γενική Συνέλευση… Έλα να βρεθούμε όλοι μαζί, να συζητήσουμε και να χαράξουμε μαζί τα επόμενα βήματα. Πάρε το λόγο θαρρετά και έκφρασε τις ανησυχίες και τις απόψεις σου. Το βήμα της Γενικής Συνέλευσης ανήκει σε όλες και σε όλους μας και όχι μονάχα στους συνδικαλιστές. Ναι, η εποχή είναι πιο δύσκολη. Αλλά γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας θα καθοριστεί από τις μάχες του σήμερα, πρέπει το μπλοκ του Αγώνα να βρει την ενότητα και την αγωνιστικότητά του, να ξαναβρεί το χαμόγελο και την αισιοδοξία,. Να βρει τους τρόπους και τις μορφές να ξαναβγεί στο προσκήνιο, να ξαναγίνει ο πρωταγωνιστής των ημερών.
Ο επίσημος κομματικός συνδικαλισμός, ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ σάπιος μέχρι το κόκαλο, μοιράζει χαμόγελα , sms και υποσχέσεις για να υφαρπάξει ψήφους και δύναμη και την ίδια στιγμή, συνυπογράφει φαρδιά πλατιά τη λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων στο τζόγο. Ζητάει μετά (ΑΔΕΔΥ) την παρακράτηση μισού μισθού για… να σωθούν. Στα Δ.Σ. ανενεργοί και αρνητές κάθε αγωνιστικού σκιρτήματος, «μαζεύουν ένσημα» για να γίνουν διευθυντές, βουλευτές, αιρετοί, προϊστάμενοι , διευθυντές οργανισμών με παχυλούς μισθούς.
Όσοι θέλουν να κάνουν τους αγώνες ψήφους είτε εκμαυλίζοντας τον κόσμο με επικοινωνιακά τρικ, θαυμάζοντας τα ποσοστά τους στις εκλογές αλλά όχι στις απεργίες, διαχειρίζονται το άθλιο σκηνικό, είτε μένοντας στη γωνία και στις κομματικές «παρελάσεις», αρνούνται να συμβάλουν στην αναγκαία δημιουργία ενός ενωτικού, μαχητικού κινήματος ρήξης και ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής
Καλούμε όλους όσους συναδέλφους κινούνται σε μια τέτοια λογική να υποστηρίξουν την προσπάθεια μας για ενιαία δράση και συνεργασία και κυρίως να συμβάλλουν στους αγώνες τώρα, κόντρα σε λογικές αναμονής «αυριανών» εκλογικών εξελίξεων που «θα μας λύσουν τα προβλήματα».
ΨΗΦΙΣΤΕ - ΣΤΗΡΙΞΤΕ: Ενωτική Αγωνιστική Πρωτοβουλία

Συναδέλφισσα- συνάδελφε,
Στις εκλογές για το συνέδριο της ΟΛΜΕ ενίσχυσε το ανεξάρτητο αγωνιστικό ρεύμα, των Παρεμβάσεων-Κινήσεων - Συσπειρώσεων ενίσχυσε την αυτόνομη, μαχητική φωνή της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ.
Θέλουμε να ζήσουμε και να εργαστούμε με αξιοπρέπεια σε ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο, ελεύθερο, δημιουργικό και ανοιχτό σε όλους τους μαθητές και τις ανάγκες τους. Να σπάσουμε τα διλήμματα. Παίρνουμε θέση !
ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!
Είναι ώρα να αντισταθούμε στις επιλογές που μας ετοιμάζουν.
Είναι ώρα να ακουστεί επιτέλους και η δική μας φωνή.
ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ !

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Υποψήφιοι για το 14ο συνέδριο της ΟΛΜΕ



ΒΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓ.-ΦΟΙΒΟΣ

ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΕΥΔΟΞΙΑ

ΛΑΘΗΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΛΑΘΗΡΑ ΓΙΑΝΝΑ

ΜΠΕΝΤΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΥΘΥΜΗΣ

ΣΑΡΤΑΡΙΔΗΣ ΑΡΗΣ

ΤΣΟΥΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ

ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ !

Μας κλέβουν τη ζωή!

«Κεντρική μας επιλογή ήταν, είναι και παραμένει η ανάγκη να στηρίξουμε το εισόδημα
των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας και να συνεισφέρουν οι οικονομικά ευπορότεροι
στην προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση.» Γ. Παπαθανασίου Υπουργός Οικονομίας 18 /3/ 2009
Αντεργατικό πραξικόπημα συνιστούν οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για τις μειώσεις μισθών για το 2009 και την επιβολή νέων αντιλαϊκών φόρων, που ούτε η Χούντα δεν τους επέβαλε.
H συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών θεωρούμαστε οικονομικά «ευπορότεροι» και δεν θα πάρουμε κανενός είδους αύξηση το 2009!!!
Μόνο αυτοί με μικτές αποδοχές από 1500-1700 ευρώ (16ο κλιμάκιο) θα πάρουν εφάπαξ «βοήθημα» 300 ευρώ το χρόνο και οι μισθωτοί με μικτές αποδοχές κάτω από 1500 ευρώ θα πάρουν βοήθημα 500 ευρώ. (Δεν υπολογίζονται στις μικτές αποδοχές τα οικογενειακά επιδόματα). Συζητιέται επίσης:
Να μη δοθεί για φέτος σε ορισμένες κατηγορίες η μισθολογική ωρίμανση δηλ. η αύξηση από αλλαγή Μ.Κ.!!!!
Η αύξηση κατά 2% των εισφορών για τα ταμεία που δεν έχουν να πληρώσουν εφάπαξ και συντάξεις.
Η παρακράτηση ενός μισθού από τους νεοπροσληφθέντες!!! Μήπως έχουν βάλει στο μάτι το 13 μισθό;
Η μετατροπή των ασφαλιστικών ταμείων σε επαγγελματικά που σημαίνει απλά ότι το κράτος δεν εγγυάται ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ
Τι σημαίνουν στην πραγματικότητα τα μέτρα αυτά:

Σημαίνουν ουσιαστική μείωση της αγοραστικής αξίας των μισθών μας και για το 2009 σε συνέχεια της πορείας μείωσης της τα τελευταία 20 χρόνια. Με τον επίσημο πληθωρισμό στο 2% αλλά τον ανεπίσημο στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης να είναι περίπου στο 10% η εργαζόμενοι θα έχουν φέτος ακόμα λιγότερες δυνατότητες για κάλυψη βασικών τους αναγκών.
Σημαίνουν διαρκές φρενάρισμα της μισθολογικής μας εξέλιξης αφού οι ετήσιες αυξήσεις αθροίζονται σε βάθος χρόνου. Μια αύξηση φέτος είναι αύξηση για πάντα.
Σημαίνουν μια νέα μείωση των συντάξιμων αποδοχών μας όταν φτάσει η ώρα της σύνταξης. Αφού η σύνταξη υπολογίζεται βάση του βασικού μισθού η μη αύξηση του φέτος σημαίνει μείωση της σύνταξης μας μετά από χρόνια.

Τι σηματοδοτούν τα μέτρα αυτά στην οικονομική πολιτική:
Σηματοδοτούν ένα δημόσιο που λειτουργεί ως ιδιώτης εργοδότης. Που αποφασίζει να μη δίνει αυξήσεις κάθε χρόνο αλλά εφάπαξ «bonus» (και σε λίγο να κόβει bonus δηλαδή επιδόματα).
Σηματοδοτούν μια πολιτική προσλήψεων και αμοιβών όπου θα υπάρχουν μεγάλες διακρίσεις και διαχωρισμοί μεταξύ των εργαζομένων και στο μισθολογικό (πέραν του ασφαλιστικού όπου ήδη υπάρχουν). Για αυτό ο υπουργός κάλεσε την ΑΔΕΔΥ να τα βρούνε για νέο μισθολόγιο των προσλαμβανόμενων μετά το 2010 στο δημόσιο.
Σηματοδοτούν το σχεδιασμό της κατάργησης κάθε είδους μόνιμης εργασίας. Ο υπουργός το είπε: «…οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι θυμίζω ότι απολαμβάνουν το προνόμιο της μονιμότητας και της ασφάλειας…».
Συνεπώς στη νέα εποχή του καπιταλισμού η σταθερή και μόνιμη εργασία με αξιοπρεπείς αποδοχές αντί για δικαίωμα θεωρείται προνόμιο και καταργείται!

Ποιους θεωρούν τελικά οικονομικά ασθενέστερους;
Οικονομικά ασθενέστεροι οι τραπεζίτες που τσέπωσαν τα 28 δις ευρώ αφού πρώτα μαςείχαν ξεζουμίσει με κάρτες και δάνεια και είχαν τινάξει τα κέρδη τους στον ουρανό.
Οικονομικά ασθενής και η εκκλησία που εκτός των 800εκατομμυρίων ευρώ φοροαπαλλαγές για το 2008 παραλίγο να πάρει bonus τη λίμνη Βιστωνίδα και μερικά φιλέτα οικόπεδα σε μεγάλες πόλεις.
Οικονομικά ασθενείς και οι εργοδότες που αφού πρώτα απολύουν μετά επιδοτούνται από τον κρατικό κορβανά (δηλαδή από εμάς) με τις ασφαλιστικές εισφορές και τους μισθούς για να προσλάβουν νέους μέσω των stage.
Οικονομικά ασθενείς οι βιομήχανοι που κλείνουν τα εργοστάσιά τους και την κάνουν για Ελβετία ή δηλώνουν «φαλιμέντο» και για πληρώσουν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων τους τα παίρνουν ως επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Βιομήχανοι, τραπεζίτες, χρηματιστές και εφοπλιστές που δημιούργησαν την κρίση δε θα πληρώσουν ούτε ένα ευρώ. Είναι με νόμο φοροφυγάδες.
Η ΝΔ: μείωσε τη φορολογία κερδών των επιχειρήσεων από 40 σε 25%,χαρίζοντας τους 9 δις ευρώ, πρόσφερε 28 δις ευρώ ενίσχυση στις τράπεζες, κατάργησε τη φορολογία της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. αγοράζει όπλα αξίας 56 δις ευρώ που εκτός τις μίζες της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, θα καταλήξουν σε ελληνικές και ξένες πολυεθνικές του πολέμου. Η «δημοσιονομική πειθαρχία» θα επιφέρει στην κυβέρνηση 2,37 δις ευρώ, όσο κοστίζουν οι νέες γαλλικές φρεγάτες

ΝΔ/ΠΑΣΟΚ & συνδικαλιστική γραφειοκρατία: συνεργάτες
«Δεν πρόκειται ούτε για μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης, ούτε για μέτρα στήριξης των εισοδηματικών στρωμάτων. Πρόκειται για μέτρα επικοινωνιακού και προεκλογικού χαρακτήρα.»
πολιτική εκπρόσωπος ΠΑΣΟΚ για θέματα Οικονομίας Λούκα Κατσέλη
Μάλιστα: η κλοπή απλά επικοινωνιακό τέχνασμα της κυβέρνησης! Ούτε μια αποστροφή που να απαιτεί να παρθούν τα μέτρα πίσω ή να δοθούν πραγματικές αυξήσεις. Είστε ίδιοι!
Την ίδια στιγμή ο υποταγμένος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ ξεπερνά κάθε όριο ξεφτίλας και υπογράφει μνημόνιο μαζί με το ΣΕΒ(!!!) σχετικά με τις απολύσεις. Οι υπεύθυνοι της κρίσης, οι λύκοι που αδηφάγα καταβροχθίζουν εργατικά δικαιώματα, απολύουν, μειώνουν μισθούς και μετατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις, σε σχέσεις γαλέρας: 4ωρα, ανασφάλιστη εργασία «όποτε και για όσο σε χρειάζομαι», εργασία χωρίς εργοδοτικές υποχρεώσεις κ.λπ. για να προστατεύσουν τα υπερκέρδη τους, προτείνουν λύσεις μαζί με το συνδικάτο!!! Τι άλλο μπορεί να ονομαστεί προδοσία στις μέρες μας!!!
Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή ! όχι στην αδράνεια και την υποταγή!

Σ’ αυτή την πραγματικότητα δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από όλο το συρφετό των εκμεταλλευτών ούτε καν μια αυταπάτη όπως παλιότερα. Ε.Ε. , ΝΔ & ΠΑΣΟΚ έχουν βαλθεί συστηματικά να μας τα πάρουν όλα και να δωρίσουν στο κεφάλαιο.
Μόνη πραγματική διέξοδος ζωής για όλους τους εργαζόμενους είναι οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο να αισθανθούν καυτή την ανάσα ενός πολιτικού, ανεξάρτητου, μαζικού, ανυπάκουου, εργατικού κινήματος, που υπερβαίνοντας τους πειθήνιους δεινόσαυρους των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, διεκδικεί αποφασιστικά με βάση τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.
Ö Τα 28 δις. σε εργαζόμενους κι ανέργους, σε υγεία, παιδεία, ασφάλιση
Ö 1400 βασικός, καθαρός, πρώτος μισθός σε όλους τους εργαζόμενους

Να οξύνουμε την αντιπαράθεση με μαζική συμμετοχή στην απεργία. Να βγούμε στους δρόμους, να διαδηλώσουμε, να αποκλείσουμε τα κτήρια των ταμείων, να οργανώσουμε τη μαχητική μας απάντηση με αποφασιστικούς αγώνες νίκης,

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 2 ΑΠΡΙΛΗ!

“κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια…”
ή ας θυμηθούμε τις προτάσεις Μπαμπινιώτη επί κυβέρνησης Μητσοτάκη

Στην πρόσφατη ιστορία της εκπαίδευσης, δεν μπορούμε να λησμονούμε την περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στην οποία για μια ακόμη φορά κεντρική θέση στα εκπαιδευτικά ζητήματα είχε αναλάβει ο πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής εταιρείας και του Αρσακείου, κ. Μπαμπινιώτης.
Τα μέτρα που είχε προτείνει, παρά την καθολική αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος, είχαν εφαρμοστεί, και θα εφαρμόζονταν όλα αν η κυβέρνηση δεν έπεφτε κάτω από το βάρος των λαϊκών αντιδράσεων, έχοντας στην πλάτη της δολοφονημένο το Ν. Τεμπονέρα, και ένα πρόγραμμα επιθετικού ξεπουλήματος και ιδιωτικοποιήσεων κάθε δημόσιου αγαθού.
Κατά την θητεία του κ. Μπαμπινιώτη:
Επανέρχονται οι εξετάσεις σε Ε’ και Στ’ Δημοτικού, ανά τρίμηνο, με διπλή βαθμολογία των μαθητών.
Προτείνεται η εφαρμογή περιφερειακών εξετάσεων για την εισαγωγή στο Γυμνάσιο, κατά τα Θατσερικά πρότυπα που προέκτειναν τον βαθύ ταξικό αποκλεισμό των μαθητών από τις βασικές σπουδές.
Προτείνεται η αποδέσμευση της εγγραφής των μαθητών από τον τόπο διαμονής τους, στοχεύοντας σαφώς στη δημιουργία κατά Δήμο ενός σχολείου για την ελίτ, κάποιων σχολείων που θα ανταγωνίζονται για να μπουν στην Α’ εθνική, και των υπολοίπων που θα λειτουργούν για την «πλέμπα». Η πρόταση αυτή που κατηγοριοποιούσε σχολεία, μαθητές, εκπαιδευτικούς θα σχετιζόταν σαφώς και με τη χρηματοδότηση των σχολείων.
Προτείνεται η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με βάση τις επιδόσεις των μαθητών τους.(Να γιατί τέτοια επιμονή στις εξετάσεις !!), με στόχο την απόλυτη διαφοροποίηση στο εκπαιδευτικό σώμα και τη διάσπαση των ενιαίων δικαιωμάτων.
Οι παραπάνω προτάσεις αποτελούσαν τους πυλώνες της επιθετικής νεοσυντηρητικής γραμμής της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Σήμερα οι προθέσεις δεν είναι διαφορετικές. Η προσπάθεια να εμφανιστεί ο νέος Πρόεδρος του ΕΣΥΠ ως υπερκομματικός, τεχνοκράτης που θα σώσει την παιδεία με τον «διάλογό» του είναι τουλάχιστον ανιστόρητες.
Ακόμη περισσότερο είναι πολιτική επιλογή για προχώρημα των αναδιαρθρώσεων σε όλη την κλίμακα της εκπαίδευσης.
Οι αναδιαρθρώσεις αυτές στοχεύουν στην πλήρη ανατροπή κάθε κοινωνικού και συλλογικού δικαιώματος στην εργασία και ταυτόχρονα στην ανατροπή κάθε συλλογικού και κοινωνικού δικαιώματος στη γνώση και την ενιαία μόρφωση.
Θέλουν ένα φτηνό, ευέλικτο και ελεγχόμενο σχολείο που θα κατατάσσει και θα προσαρμόζει τους μαθητές του στο θρυμματισμένο κόσμο μιας φτηνής, ακατοχύρωτης, ασταθούς και ελεγχόμενης εργασίας.

Αυτά τα ολίγα για να μην ξεχνάμε και για να μην χειραγωγούμαστε…

ΑΝΟΙΧΤΗ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ


ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟΝ ΟΠΑΔ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που καταργήθηκε στην πράξη η όποια «δωρεάν» περίθαλψη των δημοσίων υπαλλήλων, μετά την αδυναμία του ΟΠΑΔ να πληρώσει τις υποχρεώσεις του στους γιατρούς, που είναι συμβεβλημένοι μαζί του. Η επίθεση στο δικαίωμα της δωρεάν περίθαλψης δεν τελειώνει με τις προσωρινές συμφωνίες Κυβέρνησης και γιατρών.

Η αντιασφαλιστική επίθεση, οι ενοποιήσεις των ταμείων, οι ντιρεκτίβες της ΕΕ για περικοπές δαπανών και ακόμα μεγαλύτερες αντιασφαλιστικές ανατροπές είναι «εγγύηση» ότι ξανά –και ίσως σύντομα- οι δημόσιοι υπάλληλοι θα ξαναβρεθούμε στην ανάγκη να πληρώσουμε από την τσέπη μας την περίθαλψη που δικαιούμαστε.

Ως μια πρώτη αντίδραση σ΄ αυτή την κατάσταση μερικές δεκάδες εκπαιδευτικοί καταλάβαμε σήμερα (24/2) –παραμονή της απεργίας της ΑΔΕΔΥ- το κτίριο του ΟΠΑΔ στη Θεσσαλονίκη. Ανταποκρινόμενοι/ες στο κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης Εκπαιδευτικών προχωρήσαμε σε μια πρώτη συμβολική κίνηση στον αγώνα για την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων, όπως αυτά της υγείας και της ασφάλισης.

Η κατάληψη έληξε χωρίς παρατράγουδα, παρά τις απειλές της αναπληρώτριας διευθύντριας ότι θα καλέσει την αστυνομία (!) για να μας «αποβάλει» από ένα χώρο, που συντηρείται από τις κρατήσεις του (πενιχρού) μισθού μας.



Υ.Γ. Η Ανοιχτή Συνέλευση Εκπαιδευτικών συνιστά μια προσπάθεια για άμεση ανασυγκρότηση και ένα συντονισμό όσων οργανωμένων ή ανένταχτων συνδέλφων/ισσών ασφυκτιούν από την αδράνεια των «επίσημων συνδικαλιστικών φορέων» απέναντι στην κοινωνική κρίση που διανύουμε. Μια κρίση, που όλα δείχνουν ότι το επόμενο διάστημα θα οξύνεται διαρκώς και περισσότερο. Στόχος είναι η ανάληψη και ο συντονισμός συγκεκριμένων δράσεων απέναντι στα εκπαιδευτικά, αλλά και ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα της συγκυρίας. Ως πρώτο τέτοια επιλέχτηκε η ασφάλιση και η υγεία ως κοινωνικά δικαιώματα (με αιχμή το θέμα του ΟΠΑΔ). Και ως πρώτη ευκαιρία δημόσιας δράσης της επιλέχτηκε η απεργία της 25 Φλεβάρη. Ενδεικτική των μορφών που θα θέλαμε να έχουν οι απαντήσεις του κινήματος μας, είναι η πρόταση μας για συμβολική κατάληψη του ΟΠΑΔ, στην οποία και προχωρήσαμε σήμερα.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΠΑΔ

ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΤΡΙΤΗ 24.02.09
12:45 ΣΤΟΝ ΟΠΑΔ
(Σαπφούς 3, Πλατεία Δημοκρατίας, απέναντι απ΄ τα δικαστήρια))

Η επίθεση στο δικαίωμα της δωρεάν περίθαλψης δεν τελειώνει με τις προσωρινές συμφωνίες Κυβέρνησης και γιατρών.

Η αντιασφαλιστική επίθεση, οι ενοποιήσεις των ταμείων, οι ντιρεχτίβες της ΕΕ για περικοπές δαπανών και ακόμα μεγαλύτερες αντιασφαλιστικές ανατροπές είναι «εγγύηση» ότι ξανά –και ίσως πολύ σύντομα- οι δημόσιοι υπάλληλοι θα ξαναβρεθούμε στην ανάγκη να πληρώσουμε από την τσέπη μας ακόμη και την υποτυπώδη περίθαλψη που δικαιούμαστε μέχρι τώρα.

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ καλεί κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα σε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας την Τρίτη στον ΟΠΑΔ (12:45)
και σε καθολική συμμετοχή στην απεργία της ΑΔΕΔΥ την επόμενη μέρα, Τετάρτη 25.02.09.

Να είμαστε όλοι εκεί!

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ανάπηρο ...διάλογο πάλι σου τάζουν!

Παρεμβάσεις –Συσπειρώσεις – Κινήσεις Δ.Ε. :
10 ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ
Κοινωνικός Αντίλογος και Αντίπαλη Πρόταση


1. Η εξαγγελία (για 4η φορά από το 2006) από τη μεριά του ΥΠΕΠΘ της έναρξης του «διαλόγου για το σύστημα πρόσβασης στην Ανώτατη εκπαίδευση» έχει δυο χαρακτηριστικά :
· Πρώτον, όσον αφορά την επιλογή του χρόνου (στην καρδιά των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων), δεν αποτελεί παρά μια επικοινωνιακή, πυροσβεστική και παραπλανητική «ντρίπλα» του ΥΠΕΠΘ για να καλύψει τα στασίδια των media και να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό του νεανικού θυμού. Ιδιαίτερα, την συγκεκριμένη περίοδο (οικονομική κρίση και μέτρα στήριξης του κεφαλαίου-28 δις, αλλά και με την πρόσφατη έκρηξη της νεολαίας με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου το Δεκέμβρη) συνδυάζεται με την επιδίωξη της κυβέρνησης να ανατρέψει το κλίμα δυσαρέσκειας και απονομιμοποίησης της πολιτικής της, ιδιαίτερα στη νεολαία.
· Δεύτερον, είναι ξεκάθαρα αποπροσανατολιστική, καθώς επιχειρεί αφενός να κουκουλώσει τα πραγματικά προβλήματα της εκπαίδευσης και αφετέρου να πείσει μαθητές και γονείς, την κοινωνία όλη, ότι η αλλαγή του τρόπου πρόσβασης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ μπορεί να αλλάξει ή έστω να θίξει τον ταξικό - κατανεμητικό ρόλο του σχολείου και την αναπαραγωγή των κοινωνικών ανισοτήτων.
2. Καμιά από τις «επίσημες» προτάσεις των «λαγών» του ΥΠΕΠΘ (Πρόταση Βερέμη – πρόταση Μπαμπινιώτη με όλες τις κατά καιρούς παραλλαγές τους), όσα περιτυλίγματα κι αν χρησιμοποιούν, δεν έρχονται να αλλάξουν προς το καλύτερο το επίπεδο του σχολείου, την είσοδο στις τριτοβάθμιες σπουδές, το επίπεδο των πανεπιστημιακών σπουδών και την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων. Αντίθετα επιδιώκουν με την άθλια μαγιά των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα πλαίσια των λογικών της Λισαβόνα και της Μπολόνια, να θεμελιώσουν μια εκπαίδευση που έχει έμβλημά της την ανταγωνιστικότητα, την ευελιξία, την ιδιωτικοποίηση, την εμπορευματοποίηση, το παραπέρα βάθεμα των ταξικών φραγμών.
Οι προτάσεις αυτές αποτελούν συνέχεια των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, (με το νόμο πλαίσιο, τους κύκλους σπουδών, τον κοινό ευρωπαϊκό χώρο κλπ) και την τεχνική εκπαίδευση (ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ), της προσπάθειας αναγνώρισης των ΚΕΣ και κατάργησης του άρθρου 16, των λογικών που διέπουν τα ΑΠ και τα νέα βιβλία, της αξιολόγησης – επιλογής - χειραγώγησης. Πηγάζουν από τη βαθύτερη επιδίωξη της αστικής πολιτικής, για τη διαμόρφωση της νέας εργασιακής ικανότητας που απαιτεί η αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Δηλαδή ενός εργατικού δυναμικού ευέλικτου, προσαρμοστικού στις ραγδαία μεταβαλλόμενες ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής, τόσο από την άποψη των γνώσεων και των δεξιοτήτων του, όσο κι από τη σκοπιά των κοινωνικών συμπεριφορών, της ιδεολογίας του, των αξιών και του πολιτισμού του.
3. Το λεγόμενο μεταλυκειακό – προπαρασκευαστικό έτος της «πρότασης Βερέμη» (και οι συνεχείς παραλλαγές του), καθώς και οι «προτάσεις» Μπαμπινιώτη για «την κατάργηση του ενιαίου χαρακτήρα των εξετάσεων με την ίδρυση ενός ανεξάρτητου εξεταστικού κέντρου», παρ΄ όλες τις διακηρύξεις περί του αντιθέτου, δεν αποτελούν παρά παραλλαγή των γνωστών ταξικών γύρων επιλογής που ρυμουλκούν στην τροχιά τους την αναδιάταξη της ταξικής κρισάρας με στενότερες ακόμη διόδους. Η υλοποίηση των προτάσεων τους είναι δεμένη με ένα νήμα με όλα τα γνωστά παρεπόμενα των πανελλαδικών εξετάσεων (φροντιστηριοποίηση, αυξημένο ιδιωτικό κόστος, ταξικοί φραγμοί και διαχωρισμοί, αμάθεια, κλπ) ενώ παράλληλα αφήνει άθικτους όλους τους φανερούς και σιωπηρούς μηχανισμούς της κοινωνικής επιλογής στο σχολείο, αν δεν τους εντείνει
4. Παράλληλα, οι παραπάνω προτάσεις τους συνοδεύονται, χωρίς να δηλώνεται επίσημα, από μια κρυφή ατζέντα που περιλαμβάνει την αφαίρεση μιας τάξης από την υποχρεωτική εκπαίδευση, ή ενός έτους από το Πανεπιστήμιο (στο πνεύμα της Μπολόνια), το «τεστ αυτογνωσίας» για να εσωτερικεύει κάθε μαθητής από νωρίς το πόστο του αλλά και την επαναφορά εξετάσεων στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου.
5. Χρειάζεται, επίσης, να αποκαλύψουμε την ουσία μιας ολόκληρης φιλολογίας που αναπτύσσεται από πολλούς και πάνω απ’ όλους από την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική. Η «αυτονομία» ή «αποδέσμευση του Λυκείου» δεν εξαρτάται, σε τελευταία ανάλυση, από τις εξετάσεις πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όπου κι αν μετατεθούν οι τελευταίες χρονικά, το Λύκειο θα συνεχίσει να είναι προθάλαμός τους, καθώς η «αξία» των τίτλων του Λυκείου στον υφιστάμενο κοινωνικό καταμερισμό εργασίας δεν είναι εδώ και χρόνια συνδεδεμένη με κανένα επαγγελματικό δικαίωμα, ουσιαστικά είναι απαξιωμένοι εργασιακά.
6. Καμιά από τις επίσημες προτάσεις για το «εξεταστικό» που έχουν κατατεθεί από τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν αποτελεί, επί της ουσίας, αντίπαλη πρόταση στις κυβερνητικές επιδιώξεις. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, από διαφορετικούς δρόμους, συναντιόνται είτε με τα γνωστά και δοκιμασμένα ταξικά φίλτρα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είτε ακόμη και με τις προτάσεις Βερέμη –Μπαμπινιώτη.
7. Δεν υπάρχει «φαεινή ιδέα» στο εξεταστικό, πολύ περισσότερο δεν υπάρχει αντίπαλη κοινωνικοπολιτική πρόταση αν δεν τοποθετηθεί κανείς για την ουσία της σχολικής εκπαίδευσης. Οφείλουμε να μιλήσουμε για την εκπαίδευση και το σχολείο σε συνάρτηση με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, κοντολογίς με το σύστημα εκμετάλλευσης που προσδιορίζει και καθορίζει τη σχολική εκπαίδευση.
8. Στη συζήτηση για το σύστημα πρόσβασης των υποψηφίων, οφείλουμε να επισημάνουμε τους οικονομικούς, κοινωνικούς και σχολικούς όρους που επιδρούν, στη διάρκεια της φοίτησης, πολύ πριν οι μαθητές ως υποψήφιοι φτάσουν στις πανελλαδικές εξετάσεις, στην έκβαση αυτής της φοίτησης και σε τελευταία ανάλυση στη διαφοροποιημένη κατάταξη των υποψηφίων. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να αντιπαρατεθούμε αποτελεσματικά με τη θεωρία των φυσικών χαρισμάτων (αυτών που «παίρνουν» τα γράμματα) και άρα της «αναγκαίας επιλογής» μέσω εξετάσεων όσων μαθητών «αξίζουν» να προχωρήσουν.
9. Το στρατηγικό αίτημα του κόσμου της εργασίας «μόρφωση και δουλειά για όλους» είναι το μόνο έδαφος το οποίο μπορεί να αξιοποιήσει μια πρόταση πάλης για την εκπαιδευτική αριστερά που θα στοχεύει στο να μορφώνονται όσο το δυνατόν περισσότεροι, όσο το δυνατόν καλύτερα.
10. Στα πλαίσια αυτά η πρόταση μας για «ελεύθερη πρόσβαση» στην Ανώτατη εκπαίδευση είναι δεμένη άρρηκτα με την αλλαγή του περιεχομένου της εκπαίδευσης, την εξάλειψη της σχολικής διαρροής, την κατάργηση του διπλού δικτύου, της βάσης του 10 και του κλειστού αριθμού εισακτέων, μαζί με τη διεκδίκηση-απαίτηση επαγγελματικής διεξόδου.
Η πρότασή μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, την ελαχιστοποίηση των σκληρών ταξικών φραγμών, την αντισταθμιστική αγωγή, την ένταξη στα σχολικά δίκτυα των 100.000 παιδιών που βρίσκονται «εκτός των τειχών», την αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων.
Η εκπαιδευτική αριστερά, κάθε μαχόμενος εκπαιδευτικός, οφείλει να κοιτάξει το δάσος και όχι το δέντρο και να μιλήσει για όλα τα παιδιά.
Αλλιώς θα «εγκλωβιστούμε» σε μια επιφανειακή συζήτηση που θα επικεντρώνεται στην τελευταία τάξη του λυκείου, θα μεγαλοποιεί το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει αυτό καθαυτό το «σύστημα πρόσβασης» και θα αφήνει απέξω τα μεγάλα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος.

Γι’ αυτό, οργανώνουμε τη δική μας απάντηση:

Με βάση τα παραπάνω αρνούμαστε το «διάλογο»- κοροϊδία στον οποίο καλεί η κυβέρνηση. Θεωρούμε ότι είναι προσχηματικός και εξυπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές στοχεύσεις, αφού:
· Αντικειμενικά, η συζήτηση δεν ξεκινά από μηδενική βάση, ως «tabula rasa», όπως ισχυρίζεται ο υπουργός. Η βάση του «διαλόγου» είναι η ήδη υποβαθμισμένη, απαξιωμένη δημόσια εκπαίδευση, για την οποία ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει ακόμη πιο μειωμένα κονδύλια για φέτος. Βάση του είναι οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η αναγνώριση των ποικιλώνυμων ΚΕΣ και Κολεγίων, η βάση του 10, τα νέα-παλιά ΑΠ και βιβλία, ο εξεταστικός μινώταυρος για τους μαθητές και η αξιολόγηση – χειραγώγηση για τους εκπαιδευτικούς, η λιτότητα και η ενίσχυση της ελαστικής εργασίας.
· Υποκειμενικά, μιλώντας η κυβέρνηση για μηδενική βάση, σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ξεκαθαρίζει την πρόθεσή της να μην κάνει πίσω σε τίποτε από την αντιλαϊκή, αντιεκπαιδευτική πολιτική της. Ίσα – ίσα προϊδεάζει για το είδος των προτάσεων της, η προσπάθεια της την ίδια στιγμή να προωθεί την κατάργηση του ασύλου, να «χτυπά» μαζικά συλλαλητήρια (όπως αυτό για τον Τεμπονέρα), να παραπέμπει συλληφθέντες μαθητές με τον τρομονόμο κλπ
· Συζητάμε με την εκπαιδευτική κοινότητα, τους μαθητές, τους εργαζόμενους, με τη μορφή του «κοινωνικού αντίλογου» και όχι του χολυγουντιανού κακόφημου «κοινωνικού διαλόγου».
· Ανοίγουμε το φάκελο «Παιδεία» στο σύνολό της και όχι για το εξεταστικό φίλτρο μόνο.
· Αναφερόμαστε στο σύνολο των παιδιών (όσα είναι έξω από το σχολείο, ΤΕΕ, ειδικά σχολεία, αλλοδαποί κ.λπ.) και όχι μόνο όσα φτάνουν στη Γ΄ τάξη του Γενικού Λυκείου.
· Προσεγγίζουμε την εκπαιδευτική δομή από το νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο και όχι τη στενή φέτα του Λυκείου.
· Το εξεταστικό είναι υποσύστημα των ταξικών φραγμών στη μόρφωση και όχι αυτόνομο πεδίο. Επικαθορίζει, όμως, τις εκπαιδευτικές λειτουργίες, κυρίως στο Λύκειο, αλλά και ευρύτερα.
· Το σχολείο ερμηνεύεται κοινωνικά και πολιτικά. Η κοινωνία όμως δεν ερμηνεύεται μέσω του σχολείου. Το σχολείο είναι θεσμός του «εποικοδομήματος». Αλλά η κοινωνία «παράγεται» και αναπαράγεται κυρίως στους χώρους εργασίας, εκεί που βασιλεύει ο βούρδουλας και ο εργασιακός φασισμός. Όποιος υπερβάλλει για τον ιδεολογικό ρόλο του σχολείου θα πέσει σε μονομέρειες (όπως επίσης και όποιος υποτιμά ή μηδενίζει το ρόλο του).
· Μιλάμε για όλες τις παραμέτρους της εκπαίδευσης (χρηματοδότηση, αναλυτικά προγράμματα, αντισταθμιστική διδασκαλία) και όχι για τις φαεινές ιδέες των εκσυγχρονιστών-νεοφιλελεύθερων.
· Συνδέουμε την Εκπαίδευση με την Εργασία και τα πτυχία με το επάγγελμα. Μιλάμε για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων, για σταθερή και μόνιμη εργασία με αξιοπρεπή μισθό. Αρνούμαστε τις νεοφιλελεύθερες ιδεολογικές εμμονές, όπου η αγορά κανοναρχεί και η εκπαίδευση υποτάσσεται.
· - Απαιτούμε 5% του ΑΕΠ – 15% του Προϋπολογισμού για την Παιδεία
- Αναδιαμορφώνουμε τα προγράμματα, μειώνουμε τον αριθμό των μαθητών στην τάξη
- Ενσωματώνουμε τα παιδιά των δρόμων, των αλλοδαπών, των προσφύγων, των φτωχών
- Καταργούμε τη βάση του 10
- Ζητάμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας
- Οργανώνουμε τις συλλογικές αντιστάσεις ενάντια στην αξιολόγηση- χειραγώγηση
- Απαιτούμε Μόρφωση – Σταθερή Δουλειά για όλους!

Προβάλλουμε ως αντίπαλη εκπαιδευτική πρόταση:
- Το Ενιαίο 12χρονο δωρεάν δημόσιο Σχολείο για όλα τα παιδιά, μέχρι τα 18 τους χρόνια. Ένα τέτοιο σχολείο θα έχει βελτιωμένο επίπεδο γενικών γνώσεων, θα συνδέει τη θεωρία και την πράξη, θα αναπτύσσει την κριτική σκέψη, ώστε τα παιδιά να κατανοούν τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας. Θα παρέχει, επίσης, και εισαγωγικές επαγγελματικές γνώσεις. Κανένα παιδί δεν πρέπει να εργάζεται, να εγκαταλείπει το σχολείο και να οδηγείται σε επαγγελματική ειδίκευση πριν τα 18 του χρόνια.
- Τη λήψη αντισταθμιστικών εκπαιδευτικών μέτρων, όπως: α) ειδική οικονομική υποστήριξη και επιδόματα στη φτωχή οικογένεια, στα λαϊκά στρώματα γενικότερα, στους άνεργους και τους μετανάστες ώστε τα παιδιά τους να τελειώνουν το Ενιαίο 12χρονο Σχολείο, β) πρόσθετη εκπαιδευτική υποστήριξη (ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας κ.ά.) στους μαθητές που το έχουν ανάγκη.
- ΄Ένα δημόσιο δωρεάν και ανοιχτό σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης (με επαγγελματικές και καλλιτεχνικές γνώσεις, ξένες γλώσσες κ.λπ.) μετά το 12χρονο σχολείο για όσα επαγγέλματα δεν απαιτούν πανεπιστημιακή μόρφωση. Κατάργηση όλου του κυκεώνα κατακερματισμού και κερδοσκοπίας μετά το Λύκειο – Κατάργηση των ΚΕΣ - ΄Ενταξη όλων των σχολών κατάρτισης (ΟΑΕΔ κ.λπ.) στο δημόσιο κορμό με ενιαίο δημόσιο σχεδιασμό και δωρεάν φοίτηση.
- Συζητάμε και διαμορφώνουμε πρόταση για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση με τα μαχόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας (ΠΟΣΔΕΠ, φοιτητικοί σύλλογοι).

συγκρίνοντας τα σχολεία....

Σχολεία χωρίς χαρά
Tης Mαριαννας Tζιαντζη
«Χτυποκάρδια στα θρανία» ήταν ο τίτλος της προχθεσινής «Ερευνας» του Παύλου Τσίμα (Mega) που αποτύπωσε το εικοσιτετράωρο δύο εφήβων: της Βανέσας, που πηγαίνει στην Γ΄ Λυκείου σε ένα δημόσιο σχολείο του Χολαργού και του Γιαν, ενός μαθητή της Β΄ Λυκείου σε ένα δημόσιο σχολείο στο Ελσίνκι.
Στην εποχή των σπηλαίων μοιάζει να βρίσκεται το ελληνικό δημόσιο σχολείο σε σύγκριση, βέβαια, όχι με τα προπολεμικά, αλλά με το σημερινό δημόσιο φινλανδικό σχολείο που οι μαθητές του έρχονται πρώτοι στις αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ, στις οποίες η Ελλάδα παρουσιάζει σταθερή πτώση (σήμερα κατέχουμε την 38η θέση από την 28η που είχαμε το 2000), ενώ ιλιγγιώδη άνοδο παρουσιάζει ο αριθμός των φροντιστηρίων.
Η λέξη φροντιστήριο είναι άγνωστη στη Φινλανδία, όπως σχεδόν άγνωστες είναι οι λέξεις «ελεύθερος χρόνος» για τους Ελληνες μαθητές, ιδίως της Γ΄ Λυκείου.
«Σε ζηλεύω, σε ζηλεύω», έλεγε με καημό η Βανέσα στον Γιαν όταν εκείνος της περιέγραφε τη σχολική ημέρα του.
Κι εμείς ζηλεύουμε τον μαθητή που μας ξεναγεί στην «αίθουσα media» του σχολείου λέγοντας «αυτό είναι το δεύτερο σπίτι μου».Κομπιούτερ με πρόσβαση στο Ιντερνετ σε κάθε τάξη και στη βιβλιοθήκη («εμείς δεν έχουμε καν βιβλιοθήκη…»), εστιατόριο με δωρεάν φαγητό (μαγειρευτό, όχι φαστ φουντ), αίθουσα μουσικής, μαθήματα χορού, αίθουσα δημοσιογραφίας με κάμερες, κονσόλες, μόνιτορ. Και, κυρίως, ήρεμα, χαμογελαστά νεανικά πρόσωπα.
Αντίθετα, στο ελληνικό Λύκειο το γέλιο είναι εξόριστο, λέει μια φιλόλογος σε ένα Λύκειο στα Σεπόλια: «Στο σχολείο δεν γελάμε, τρέχουμε για να προλάβουμε… το σύστημα σκοτώνει τα παιδιά, σκοτώνει κι εμάς». Οι λέξεις «διεκπεραιώνω» και «βγάζω την ύλη» αντικαθιστούν το «διδάσκω» και «μαθαίνω».
Στην εκπομπή μίλησαν και τρεις πρώην υπουργοί Παιδείας όμως, όπως παρατήρησε ο κ. Τσίμας, κανείς δεν έθιξε το θέμα της αύξησης της χρηματοδότησης που θα επέτρεπε τις αλλαγές.
Το φινλανδικό εκπαιδευτικό θαύμα δεν χτίστηκε μόνο με διάλογο και ευχές: η Φινλανδία ξοδεύει για την παιδεία περίπου το 7% του ΑΕΠ της, το διπλάσιο από ό,τι εμείς, ενώ, όπως είπε ο πρύτανης της Παιδαγωγικής Σχολής του Ελσίνσκι, το σύστημά τους στηρίζεται στην «απόλυτη ισότητα ευκαιριών».
Το περασμένο φθινόπωρο, δεκάδες ελληνικά blogs, ιδίως εκπαιδευτικά, αναπαρήγαγαν ένα κείμενο του οικονομολόγου Αλέξανδρου Πιστοφίδη για το φινλανδικό σχολείο. Εδώ διαβάζουμε πολλά από τα όσα είδαμε στην «Ερευνα» και, επιπλέον, μαθαίνουμε ότι οι Φινλανδοί μαθητές είναι πρώτοι στην Ευρώπη στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και τελευταίοι στην παρακολούθηση τηλεόρασης.
«Χτυποκάρδια στα (ελληνικά) θρανία», λοιπόν, εν έτει 2009. Στα θρανία της διάψευσης που τρέφει την οργή και όχι της χαράς και της ελπίδας.
Ενα ανέκδοτο λέει ότι ο παράδεισος είναι ένα μέρος που έχει Γάλλους μάγειρες, Αγγλους αστυνομικούς, Γερμανούς μηχανοδηγούς και Ιταλούς εραστές, ενώ αντίθετα η κόλαση έχει Αγγλους μάγειρες, Γερμανούς αστυνομικούς, Ιταλούς μηχανοδηγούς και Γάλλους εραστές.
Μετά την προχθεσινή «Ερευνα», θα προσθέταμε ότι ο παράδεισος είναι ένα μέρος με φινλανδικά σχολεία… όσο για τα σχολεία της κόλασης, ας αφήσουμε κάτι και για τη φαντασία σας.

Διαδήλωση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα,

Διαδήλωση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα,
Πέμπτη 22 Γενάρη, 6μμ Άγαλμα Βενιζέλου

Σε πορεία καλεί η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα την Πέμπτη 22 Γενάρη, στις 6μμ στο άγαλμα Βενιζέλου. Η Πρωτοβουλία συγκροτήθηκε από συνδικαλιστές και ήδη πραγματοποίησε διαμαρτυρία στο σταθμό του ΟΣΕ που είναι “πελάτης” της ΟΙΚΟΜΕΤ, ενώ οργάνωσε και συνέντευξη τύπου. Διαβάστε το κάλεσμα της Πρωτοβουλίας:

Κωνσταντίνα δεν είσαι μόνηΗ εργοδοτική τρομοκρατία δεν θα περάσει

Τη Δευτέρα στις 22 Δεκέμβρη 2008 η συναδέλφισσα Κωνσταντίνα Κούνεβα, γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, επιστρέφοντας από τη δουλειά της δέχεται δολοφονική επίθεση.
Τραμπούκοι της ρίχνουν βιτριόλι στο πρόσωπο, της ανοίγουν το στόμα και την αναγκάζουν να το πιει. Σήμερα, νοσηλεύεται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση, έχοντας υποστεί σοβαρές βλάβες στο πρόσωπο και σε ζωτικά όργανα.

Αυτή η μαφιόζικη, δολοφονική επίθεση ήταν το αποτέλεσμα της συνδικαλιστικής της δράσης: ήδη δεχόταν απειλές από τις κύκλους της εργοδοσίας και του ψεύτικου, εργοδοτικού σωματείου.

Η Κούνεβα, ιστορικός από τη Βουλγαρία, εργαζόταν ως καθαρίστρια στον ΗΣΑΠ, μέσω όμως της εταιρίας «ΟΙΚΟΜΕΤ» του Οικονομάκη.
Η εταιρεία αυτή είχε αναλάβει την εργολαβία εκεί, όπως και σε πολλούς άλλους δημόσιους οργανισμούς (ΟΣΕ, Νοσοκομεία κα).

Το «έγκλημα» για το οποίο τιμωρήθηκαν η Κούνεβα και οι συναδέλφισσές της είναι ότι αντιστάθηκαν στην απάτη της ΟΙΚΟΜΕΤ να τους κλέψει στα ένσημα και στο δώρο των Χριστουγέννων.

Η δράση της Κωνσταντίνας Κούνεβα και του σωματείου της αποκαλύπτει ότι οι «εργολαβίες» και η «ενοικίαση εργαζομένων» αποτελούν σύγχρονες μορφές δουλεμπορίου.

Με τη συνεργασία των διοικήσεων των δημόσιων οργανισμών, με την κάλυψη του νομοθετικού πλαισίου που όλες οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ έχουν υιοθετήσει και οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στήριξαν, οι εργολάβοι καταπατούν κάθε εργασιακό δικαίωμα, βάζουν τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους να υπογράφουν λευκά χαρτιά με πλασματικές αποδοχές, κλέβουν ένσημα και ώρες, απολύουν, εκβιάζουν, τρομοκρατούν.
Τώρα, ρίχνουν και βιτριόλι. Μια επίθεση που φοβόμαστε ότι θα επιδεινώνεται όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση και η φτώχεια μας, γυρίζοντας μας στο Μεσαίωνα. Όμως, η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα χτυπήθηκε επίσης γιατί ήταν γυναίκα και έχει εξαρχής λιγότερα δικαιώματα.
Για τις γυναίκες «απαγορεύεται» ακόμα περισσότερο να αγωνίζονται και να οργανώνονται, ακόμα και αν αποτελούν τα κατ’ εξοχήν θύματα της εργασιακής επισφάλειας.

Χτυπήθηκε γιατί ήταν μετανάστρια, και οι μετανάστριες θα πρέπει να μένουν κρυμμένες, αποκλεισμένες από το συνδικαλισμό, χωρίς δικαιώματα και φωνή. Χτυπήθηκε γιατί ήταν μια από εμάς, που ζούμε στην ανασφάλεια, που κάνουμε τρεις δουλειές για να ζήσουμε ή δεν βρίσκουμε καμία, που δουλεύουμε προσωρινοί/ες, ανασφάλιστοι/ες, ημιαπασχολούμενοι/ες.

Η Κωνσταντίνα χτυπήθηκε επίσης γιατί οι σημερινές ηγεσίες των μεγάλων συνδικάτων, της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΥ, των Εργατικών Κέντρων, αρνούνται τη στήριξη και την οργάνωση του κόσμου της επισφαλούς εργασίας. Ακόμα και μετά τη δολοφονική επίθεση, μας σοκάρει η εγκληματική αδράνειά τους να υπερασπιστούν στοιχειωδώς, όχι μόνο με ανθρωπιστικές ανακοινώσεις, αλλά με απεργίες και δράση, ένα μέλος του συνδικαλιστικού κινήματος.

Όπως μας εξοργίζει και η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ και των (εργολάβων) ιδιοκτητών τους.

Όμως η Κωνσταντίνα δεν πρέπει να μείνει μόνη. Πρωτοβάθμια σωματεία, εργαζόμενοι και εργαζόμενες, γυναικείες και αντιρατσιστικές οργανώσεις καλούμε σε μια μόνιμη πρωτοβουλία αλληλεγγύης και κοινής δράσης ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα των εργολαβιών, την εργοδοτική τρομοκρατία, την επισφαλή εργασία.
Απαιτούμε το αυτονόητο: να καταργηθεί τώρα το θεσμικό πλαίσιο των εργολαβιών, της ενοικίασης εργαζομένων, της ελαστικής εργασίας και να τελειώσουμε μια για πάντα με τον νόμο του Ρέππα του 2001.
Ζητάμε από όλα τα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες να σταματήσουν να ανέχονται τις δουλεμπορικές εταιρείες, να απαιτήσουν να προσληφθούν τώρα όλοι οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι και οι συμβασιούχοι, να εντάξουν τους επισφαλείς εργαζόμενους ανεξάρτητα των εργασιακών σχέσεων (εργολαβία, ενοικίαση, σύμβαση χρόνου ή έργου).

Παλεύουμε για να εργαζόμαστε και να αμειβόμαστε όλοι και όλες αξιοπρεπώς, με πλήρη ασφάλιση, για να γίνεται σεβαστό το oκτάωρο, για να προστατευτούν εργαζόμενοι και άνεργοι με ουσιαστικά επιδόματα ασθενείας και ανεργίας για όλο το χρονικό διάστημα.

Τέλος, θεωρούμε απόλυτη υποχρέωση του κράτους να χορηγηθεί τώρα πλήρης σύνταξη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Κωνσταντίνα και στην οικογένειά της.

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, Πέμπτη 22 Γενάρη,

6μμ Άγαλμα Βενιζέλου

Να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί
· Να κλείσουν οι δουλεμπορικές εταιρείες, να απαγορευτούν οι εργολαβίες και η ενοικίαση εργαζομένων, κανένας/μια εργαζόμενος/η στην επισφάλεια.

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα

νέα αλλαγή του εξεταστικού…όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλο τα ίδια μένουν…

Αν κανείς κοιτάξει τα τελευταία τριάντα χρόνια τις διακηρύξεις των υπουργών Παιδείας, κάθε φορά που άλλαζαν το σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, θα εκπλαγεί: όποτε το ΥΠΕΠΘ μιλούσε για αλλαγή των Πανελλαδικών Εξετάσεων, τα αποτελέσματα ήταν ακριβώς αντίθετα απ΄ όσα υποσχόταν ότι θα πετύχει.
Τα τελευταία 30 χρόνια έχουμε τέσσερις αλλαγές στον τρόπο πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Και τα τέσσερα εξεταστικά συστήματα διαφήμιζαν ως στόχους τους: τον περιορισμό της παραπαιδείας, την αντικειμενική και αξιοκρατική επιλογή των μαθητών, την ισότητα ευκαιριών, το άνοιγμα των πανεπιστημίων, την ελεύθερη πρόσβαση, το τέλος του «ασφυκτικού εναγκαλισμού» του λυκείου από τις απαιτήσεις των εξετάσεων για το πανεπιστήμιο.

1980-1983ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Τον Νοέμβριο του 1978, ο τότε υφυπουργός Παιδείας Βασίλης Κοντογιαννόπουλος ανήγγειλε, «εν μέσω πανηγυρισμών», τον νέο τρόπο εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, σύμφωνα με τον οποίο οι μαθητές θα έδιναν εξετάσεις στις δύο τελευταίες τάξεις του λυκείου και τα αποτελέσματά τους θα χρησίμευαν όχι μόνο για τη σχολική αξιολόγηση του μαθητή (προαγωγή- απόλυση), αλλά και ως κριτήρια για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ωστόσο, η βασική «καινοτομία» των Πανελληνίων Εξετάσεων, δηλαδή η διπλή εξεταστική δοκιμασία, γιγάντωσε τον αριθμό των φροντιστηρίων, αφού μετέτρεψε τη Λυκειακή Βαθμίδα σε εξεταστικό κέντρο. Εξάλλου αντί της πολυδιαφημιζόμενης ελεύθερης εισαγωγής στα πανεπιστήμια, μειώθηκε ο αριθμός των υποψηφίων αφού πολλοί «κόβονταν» ήδη από τα αποτελέσματα των εξετάσεων της Β΄ Λυκείου.

1984-1998 ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ (ΔΕΣΜΕΣ)

Το 1983 οι «Πανελλήνιες Εξετάσεις» μετονομάζονται σε «Γενικές Εξετάσεις». Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, το νέο σύστημα στόχευε στην «ελάττωση της απορρύθμισης της λειτουργίας του λυκείου» με τον περιορισμό των Γενικών Εξετάσεων μόνο στη Γ΄ Λυκείου. Επίσης στόχευε στην «αύξηση της ισότητας ευκαιριών» και «στον περιορισμό της εξάπλωσης των φροντιστηρίων». Με κάποιες παραλλαγές το σύστημα των Γενικών Εξετάσεων συνεχίστηκε μέχρι το 1998. Το αν εκπλήρωσε τους στόχους του το δείχνουν καθαρά τα στοιχεία: ενώ το ποσοστό των μαθητών της Γ΄ Λυκείου στην Αθήνα που παρακολούθησαν φροντιστήριο και ιδιαίτερα μαθήματα το 1984 ήταν 65%, το 1993 έφτασαν το 95%! Από το 1984 μέχρι το 1988 στη διάρκεια των Γενικών Εξετάσεων οι βαθμοί των τριών τάξεων του λυκείου λαμβάνονται υπόψη σε ποσοστό 25%. Αποτέλεσμα; Βαθμοθηρία με πενταπλασιασμό- μέσα σε μια 9ετία- των μαθητών που βαθμολογούνται με «άριστα».

1999-2004 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

Το 1997, ο υπουργός Παιδείας Γερ. Αρσένης εξαγγέλλει την κατάργηση των Γενικών Εξετάσεων και την ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Το ΥΠΕΠΘ ισχυρίζεται ότι με την εφαρμογή του νέου συστήματος στοχεύει: α. Στο «τέλος των Γενικών Εξετάσεων» και στο «άνοιγμα των πανεπιστημίων» που «θα κατάφερνε συντριπτικό χτύπημα στα φροντιστήρια». β. στη «μείωση του ανταγωνισμού για την κατάληψη μιας θέσης στα Τριτοβάθμια Ιδρύματα που θα αποκαταστήσει στο λύκειο το κλίμα που απαιτείται για να λειτουργήσει παιδαγωγικά το σχολείο». Τα αποτελέσματα; Υποβαθμίζεται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα η μορφωτική λειτουργία του λυκείου, ενώ τα δυο πρώτα χρόνια εφαρμογής του νέου συστήματος χιλιάδες μαθητές όχι μόνο δεν είχαν πρόσβαση σε ΑΕΙ- ΤΕΙ, αλλά «κόπηκαν» ακόμη και από τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τη Β΄ ή τη Γ΄ Λυκείου. Το 1999 στα γεννητούρια του «κατασπάραξε» 30 χιλιάδες μαθητές, το 1/3 του μαθητικού πληθυσμού της Β΄ Λυκείου ενώ το 2004, στα τελευταία του, αξιολόγησε ένα στα δύο παιδιά που φοιτούσαν στη Β΄ Λυκείου με βαθμό κάτω από τη βάση.

2005-2009 ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ 10

Από το 2005 το ΥΠΕΠΘ (υπουργός Μ. Γιαννάκου) επιβάλλει την περιβόητη «βάση του 10» που σύντομα αποδεικνύεται μια επιχείρηση νομιμοποίησης του εξοστρακισμού των πιο αδύνατων κοινωνικά και σχολικά. Ο δρόμος για τα ΑΕΙ- ΤΕΙ στενεύει, «κλείνοντας το μάτι» στα εκατοντάδες Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και τα Κολέγια στα οποία προσφέρεται ως έτοιμη πελατεία το «πλεόνασμα» των υποψηφίων που δεν εισάγονται. Χαρακτηριστικά, από τον χρόνο εφαρμογής της βάσης του 10, μέσα σε τρία χρόνια, έμειναν ακάλυπτες 50.000 θέσεις σε ΑΕΙ- ΤΕΙ.

Του Χρ. Κάτσικα από τα ΝΕΑ 22-1-2009

ANOIXTH ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΚΑΛΕΣΜΑ
της Ριζοσπαστικής Κίνησης Εκπαιδευτικών σε

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Συνάδελφοι/ισσες
Είναι μάλλον κοινή διαπίστωση ότι η συμμετοχή των εργαζομένων συνολικά σε όλη τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη δεν αντιστοιχούσε σε καμία περίπτωση στις ανάγκες της συγκυρίας. Πιθανώς η εμπλοκή των εκπαιδευτικών να ήταν κάπως μεγαλύτερη, χωρίς όμως αυτή η συμμετοχή μας να μπορεί θεωρηθεί ικανοποιητική και πάντως σε καμία περίπτωση καθοριστική. Η ίδια εικόνα παρατηρείται και στην περίπτωση της σφαγής στη Γάζα που συνεχίζεται αμείωτη και ίσως ακόμη χειρότερη στην περίπτωση της βάρβαρης επίθεσης των αφεντικών στην εργάτρια- συνδικαλίστρια- μετανάστρια Κ. Κούνεβα. Ειδικά δε στη Θεσσαλονίκη αυτές οι αδυναμίες αποτυπώθηκαν με τρόπο σχεδόν απογοητευτικό.
Είναι ζήτημα του ίδιου του κινήματος των εκπαιδευτικών να αναζητήσει τις αιτίες αυτής της κινηματικής καθίζησης, ταυτόχρονα όμως είναι αναγκαία η προσπάθεια μιας άμεσης ανασυγκρότησης και ενός συντονισμού- τουλάχιστο όσων οργανωμένων ή ανένταχτων συνδέλφων/ισσών ασφυκτιούν από την αδράνεια των «επίσημων συνδικαλιστικών φορέων».
Σε κάθε περίπτωση προφανώς και θεωρούμε «φυσικό» χώρο παρέμβασης και δράσης μας τους συλλόγους, τα συνδικάτα και τις γενικές συνελεύσεις τους. Σε καμία όμως περίπτωση δεν είμαστε διατεθειμένοι να εγκλωβίσουμε τη συμμετοχή μας στο κίνημα στη διελκυστίνδα ανάμεσα στη συντεχνιακή λογική ενός τμήματος των εκπαιδευτικών και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις της ηγεσίας των συνδικάτων μας. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε απλοί παρατηρητές και σχολιαστές της κοινωνικής κρίσης που διανύουμε. Μιας κρίσης, που όλα δείχνουν ότι το επόμενο διάστημα θα οξύνεται διαρκώς και περισσότερο. Ούτε θεωρούμε ικανοποιητική λύση την εξατομικευμένη συμμετοχή μας (ως «ευαίσθητων πολιτών») στις όποιες κινητοποιήσεις και δράσεις του κοινωνικού κινήματος. Απεναντίας θεωρούμε ότι αυτό που μας αντιστοιχεί είναι η συλλογική, αυτοοργανωμένη προσπάθεια να συνδιαμορφώσουμε τους όρους απάντησης της κοινωνίας στην επίθεση που δέχεται από το Κράτος και το Κεφάλαιο.

Για όλους αυτούς- και για άλλους τόσους λόγους καλούμε τους/ τις εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων σε

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

το Σάββατο 24 Γενάρη, στις 11.00πμ, στην ΕΔΟΘ

«Πρώτα η υγεία….»
Με αγανάκτηση και θυμό οι εκπαιδευτικοί, όπως και όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, ζούμε το τελευταίο διάστημα την πλήρη υποβάθμιση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας.
Ö Συντάξεις και εφάπαξ που καθυστερούν πάνω και από 18 μήνες.
Ö Διακοπή, έστω προσωρινή, της παροχής φαρμάκων.
Ö Καταγγελία και σταμάτημα των συμβάσεων με τους γιατρούς.
Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει, γιατί φαίνεται καθαρά πως οι κυβερνώντες επιδιώκουν βήμα- βήμα να περιορίσουν τα κατακτημένα δικαιώματα υγείας και περίθαλψης και να μετατρέψουν το πολυτιμότερο αγαθό που είναι η υγεία σε προσωπική υπόθεση που θα εξαρτάται αποκλειστικά από τις δικές σου οικονομικές δυνατότητες.
Οι δραματικές εξελίξεις στα ασφαλιστικά ταμεία και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η τραγική κατάσταση στο χώρο της υγείας, αποτελούν τα πρώτα μόνο επεισόδια της κρίσης που επελαύνει.
Για αυτή την κρίση, υπεύθυνοι δεν είναι οι εργαζόμενοι που βλέπουν τα βιβλιάρια υγείας τους να γίνονται κουρελόχαρτα, χωρίς καμιά αξία, ούτε οι απλήρωτοι συνταξιούχοι. Υπεύθυνοι είναι, οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές που ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις ζημιές, που χρόνια παρακρατούν αλλά δεν καταβάλουν στα ταμεία τις υπέρογκες εισφορές μας, που επιδοτούν σήμερα με 28 δις ευρώ τις τράπεζες, ενώ αφήνουν τον ΟΠΑΔ να χρωστά παντού. Φαρμακεία, γιατρούς, διαγνωστικά κέντρα, νοσοκομεία!!!
Συγκεκριμένα: Σήμερα ο ΟΠΑΔ καλύπτει 1.435.000 ασφαλισμένους ενώ το 2003 οι ασφαλισμένοι Δ.Υ. ήταν 1.100.000 (αύξηση 29,10 %). Η κυβέρνηση «έριξε» στον ΟΠΑΔ, στρατιωτικούς, παπάδες, πανεπιστημιακούς, ειδικούς φρουρούς, τον ΟΛΠ, χωρίς να αυξήσει την επιχορήγηση, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει ο Οργανισμός χρέη εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και, οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, ενώ πληρώνουν κανονικά εισφορές, να μην έχουν ιατρική περίθαλψη και πριν λίγο καιρό να πληρώνουν οι ίδιοι τα φάρμακα.
Σύμφωνα με στοιχεία του σωματείου εργαζομένων, ο ΟΠΑΔ καθυστερεί τις αμοιβές για ιατρικές επισκέψεις εδώ και 10 μήνες, ενώ χρωστάει στα νοσοκομεία εδώ και 3 χρόνια!! Για τη φετινή χρονιά, ο ΟΠΑΔ χρηματοδοτήθηκε με 1.150.000.000 ευρώ και έδωσε 800 εκ. ευρώ για να πληρώσει τα χρέη του μέχρι τον περασμένο Ιούνη. Επίσης, χρωστούσε μέχρι την διακοπή των συμβάσεων των φαρμακοποιών, 150.000.000 ευρώ περίπου στα φαρμακεία της Αττικής και σε 300.000.000 ευρώ στα φαρμακεία όλης της χώρας.
Η κατάσταση αυτή των ταμείων και του ΟΠΑΔ δείχνει πως τα προβλήματα που θα έχουμε το επόμενο διάστημα θα είναι ακόμα περισσότερα, εξαιτίας της σκληρής πολιτικής της λιτότητας και των περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες και ιδιαίτερα στην υγεία και δε μπορούν να αντιμετωπιστούν με προσωρινά μέτρα, που κρύβουν το πρόβλημα και για λίγο καιρό βρίσκουν κάποια λύση στο πιο οξυμένο κάθε φορά ζήτημα. Αυτό που χρειάζεται είναι, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να απαιτήσουν δυναμικά και αποφασιστικά αυτό που δικαιούνται και χρόνια πληρώνουν με εισφορές και φόρους, που δεν είναι τίποτε άλλο από την πλήρη κάλυψη από το κράτος όλων των κοινωνικών τους αναγκών.
Πρέπει τώρα να αντιδράσουμε δυναμικά απαιτώντας να δοθεί άμεσα λύση στο θέμα της υγειονομικής περίθαλψης, των συμβάσεων με τους γιατρούς και της καταβολής των συντάξεων και του εφάπαξ.
Διεκδικούμε: 1) Την έκτακτη χρηματοδότηση, από τον προϋπολογισμό, των ασφαλιστικών ταμείων και του ΟΠΑΔ, με τα ανάλογα ποσά ώστε να καλυφθούν άμεσα και μακροπρόθεσμα όλες οι ανάγκες και να σταματήσει η πολιτική λιτότητας και περικοπών για την παιδεία και την υγεία.
2) Να σταματήσει το 20% των εργαζόμενων στην εκπαίδευση και συνολικά στο δημόσιο, να ζουν σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας (αναπληρωτές, ωρομίσθιοι, stage, κλπ.) και ταυτόχρονα να στερούν με τους αναγκαίους πόρους τα ασφαλιστικά ταμεία του δημοσίου.
Καλούμε τις ΕΛΜΕ την ΟΛΜΕ και την ΑΔΕΔΥ να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να πάρουν άμεσα ξεκάθαρες αγωνιστικές αποφάσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία. Να γίνουν τώρα γενικές συνελεύσεις για το ασφαλιστικό. Να πάρουμε αποφάσεις που θα δίνουν λύσεις στον εξευτελισμό και την υποβάθμιση που τώρα αντιμετωπίζουμε με την καταγγελία των συμβάσεων των γιατρών, αποφάσεις που δεν θα κουκουλώνουν τις ευθύνες των εκπροσώπων της ΑΔΕΔΥ, αποφάσεις που θα βάζουν τέλος στο τζογάρισμα των αποθεματικών μας με τη συναίνεση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Οι εκπαιδευτικοί και συνολικά οι εργαζόμενοι δε χρωστάμε πουθενά, σε κανέναν και τίποτα. Δε θα πληρώσουμε εμείς την οικονομική κρίση!
Να κινηθούμε το επόμενο διάστημα και σε τοπικό επίπεδο, οργανώνοντας παράστασεις διαμαρτυρίας έξω από τον ΟΠΑΔ ( Θεσ/νίκης), παίρνοντας πρωτοβουλίες για συντονισμό και κοινή δράση με τους εργαζόμενους στην υγεία και τους άλλους Δ.Υ. για την υπεράσπιση του Δημόσιου χαρακτήρα και με πλατιά καμπάνια (αφίσα, ανακοίνωση, συνέντευξη τύπου…) να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη και να απαιτήσουμε:
Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους – να πληρώσει ο ΟΠΑΔ άμεσα τα χρέη του σε γιατρούς – φαρμακεία
Να καταβληθούν άμεσα το εφάπαξ και όλη η σύνταξη
ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ – ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ – ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ»

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Καταδικάζουμε με τον πιο απερίφραστο τρόπο τους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς, τη χερσαία εισβολή, και τη νέα σφαγή αμάχων στην Λωρίδα της Γάζας.
Πρόκειται για ένα έγκλημα πολέμου, ένα έγκλημα που δεν χωράει ανθρώπινος νους. Αποτελεί υλοποίηση του πάγιου Ισραηλινού σχεδίου για την ουσιαστική εξουθένωση και εξόντωση του παλαιστινιακού λαού και της αντίστασης του. Η περικύκλωση και ο κατακερματισμός των παλαιστινιακών εδαφών από τους εποικισμούς, τα τείχη ,η καταστροφή των υποδομών, η μετατροπή της Γάζας σε κλειστό στρατόπεδο συγκέντρωσης , η πείνα, η ανεργία, πάνε πακέτο με τις φονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραηλινού κράτους. Είναι τα επιμέρους κομμάτια που συνδέουν το πάζλ της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή με τη συμφωνία και την προτροπή των Αμερικάνων αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την «Νέα Μέση Ανατολή».
ΗΠΑ και Ε.Ε. γνώριζαν εκ των προτέρων το επικείμενο έγκλημα το στήριξαν αλλά και έσπευσαν να δηλώσουν την υποστήριξη τους στο Ισραήλ αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς. Ο Μπους στήριξε απερίφραστα την επίθεση, ο διάδοχός του Ομπάμα δήλωσε αλληλέγγυος με τους σύμμαχους Ισραηλινούς, παριστάνοντας ταυτόχρονα τον Πόντιο Πιλάτο, ενώ η Ε.Ε. δια στόματος Σαρκοζί και Σολάνα, τάχτηκαν με το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπίζει (!) τον εαυτό του, μετατρέποντας τον θύτη σε θύμα. Στο ίδιο μήκος κύματος οι Άραβες εμίρηδες και σεΐχηδες, αρνούνται να καταδικάσουν δια μέσου του Αραβικού συνδέσμου την φονική επίθεση.
Η Ελληνική κυβέρνηση καλύπτει και αυτή με την σειρά της το σύμμαχο Ισραήλ καταδικάζοντας την ακραία κλιμάκωση της βίας από όλες τις πλευρές. Μια συμμαχία που όλο και βαθαίνει με δεκάδες στρατιωτικές συμφωνίες, καθώς και με την μεταξύ τους στήριξη σε δύσκολες συνθήκες, όπως αυτή των τελευταίων διαδηλώσεων, που ακολούθησαν η δολοφονία του 15χρονου μαθητή από την αστυνομία, όπου το Ισραήλ προμήθευσε την Ελληνική κυβέρνηση με τόνους δακρυγόνων και άλλων χημικών.
· Να σταματήσουν τώρα οι βομβαρδισμοί και η χερσαία επίθεση.
· Να σταματήσει ο αποκλεισμός της Γάζας
· Να ακυρωθούν τώρα όλες οι συμφωνίες της ελληνικής κυβέρνησης με το Ισραήλ Να διακοπεί κάθε οικονομική, στρατιωτική συνεργασία με τους δολοφόνους
· Ανεξάρτητο, Ενιαίο, Ελεύθερο Παλαιστινιακό κράτος.
Σε αυτή την προσπάθεια των ιμπεριαλιστών να απομονώσουν τον Παλαιστινιακό λαό και να τον συντρίψουν με την Ισραηλινή επίθεση πρέπει να ορθωθεί ένα παγκόσμιο τείχος αντίστασης και αλληλεγγύης.

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Γ ΈΛΜΕ-Θεσσαλονίκης
enotiki. blogspot.com www.paremvaseis.gr
enotiki@yahoo.gr

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 9 ΓΕΝΑΡΗ
12.00΄ Αγ. Βενιζέλου

Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο
θα χαθώ στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό είμαι μικρός,
πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.
Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

ΠΟΙΟΙ ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ;
ΠΟΤΕ ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ;

Είναι ο θυμός μας για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, για τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα στις 9 του Γενάρη του 1991,τις δολοφονικές επιθέσεις στον μαθητή στο Περιστέρι, στην Κ. Κούνεβα.
Είναι ο θυμός μας στα μέσα του μήνα για το μισθό που εξανεμίστηκε πάλι. Η αγανάκτησή μας για το επιτόκιο του στεγαστικού δανείου που πήρε την ανιούσα. Η οργή για την αύξηση που ακούσαμε στην τηλεόραση ότι πήραμε αλλά κανείς μας δεν την κατάλαβε. Η απόγνωση στη σκέψη ότι ο δρόμος για την έξοδο από την εργασία γίνεται όλο και πιο μακρύς, όλο και πιο δύσβατος. Η πνιγμένη κραυγή μας γιατί η δουλειά μας γίνεται όλο και πιο δύσκολη, οι αξίες που καλούμαστε να υπηρετήσουμε και να διδάξουμε όλο και πιο ανταγωνιστικές, ατομικές, συντηρητικές, απωθητικές και το σχολείο που δουλεύουμε όλο και πιο κατηγοριοποιητικό, αξιολογικό, φτηνό, αγοραίο.
Είναι ο θυμός μας για την ωρομίσθια ομηρία των συναδέλφων μας, την ανασφάλιστη εργασία των νέων, των μεταναστών, την ανεργία της νεολαίας…
Να κάνουμε την οργή διεκδίκηση
Να κάνουμε τη διεκδίκηση θέση

Τα 28 δις στους εργαζόμενους, στους ανέργους, στη νεολαία, στην παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση
1400 βασικό πρώτο μισθό για όλο το λαό
Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή 55 ετών
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, με κατάργηση των ελαστικών μορφών (ωρομισθία, stage κλπ), με απαγόρευση των απολύσεων
Ενιαίο 12χρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο χωρίς αξιολογικούς φραγμούς και κατηγοριοποιήσεις. Όχι στην παιδεία της αγοράς και τις ιδιωτικοποιήσεις
Πλήρη, δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση και περίθαλψη για όλους
Κατάργηση όλου του αντιδραστικού κατασταλτικού πλαισίου

να οι ηθικοί αυτουργοί...

Στο σωστό χρόνο
*Την ώρα που όλοι μαθαίναμε -με αφορμή την πρόσφατη επίθεση με βιτριόλι στη συνδικαλίστρια καθαρίστρια Κ. Κούνεβα, την εκμετάλλευση που γίνεται σε αυτές τις γυναίκες από τα ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού, το υπουργείο Παιδείας αποφάσιζε να τους αναθέσει και τα σχολεία!!!
Σύμφωνα με τροπολογία που κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του υπουργείου, τα ιδιωτικά συνεργεία «θα μπορούν στο εξής να αναλαμβάνουν τον καθαρισμό των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όταν δεν καλύπτονται οι ανάγκες από το προσωπικό καθαριότητας που υπηρετεί σε οργανικές θέσεις».*
(από την ΚΥΡ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Παρασκευή 9 Γενάρη: Δεν ξεχνάμε! Συνεχίζουμε!

Ο Νίκος Τεμπονέρας ζεί στους αγώνες της νεολαίας και των εκπαιδευτικών
για μια σύγχρονη, δημοκρατική, δωρεάν, δημόσια, εκπαίδευση!
Όλοι και όλες στην 3ωρη πανελλαδική στάση εργασίας
(11-2 για την πρωινή βάρδια και 2-5 για την απογευματινή).
Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο 12 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου

ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ ΚΑΤΗΧΗΣΗ

Ο φονιάς-μου
μου φέρνεται καλά
νοιάζεται
γι' αυτά
που σκέφτομαι

ακόμα κι αν
όλη τη μέρα
δεν ξαποσταίνει
ούτε στιγμή
απ' τα φονικά

βρίσκει καιρό ωστόσο
και χτίζει σχολεία
και ξοδεύει λεφτά
για την
αγωγή-μου

ώστε να μάθω
έγκαιρα πως ζω
σ' ένα κόσμο
γεμάτο φονικά

που είναι κανονισμένος
έτσι
ώστε είναι σκέτη
αυτοκτονία
να τον ταρακουνάω

κι επομένως
αυτός
που με συμβουλεύει
να τον αλλάξω
είναι φονιάς-μου



Ο ποιητής είναι ο Έρικ Φρηντ, η συλλογή "Φωνές χωρίς πατρίδα".

Επιστολή των φίλων του Αλέξη Γρηγορόπουλου


ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣΔεν είμαστε τρομοκράτες, «κουκουλοφόροι», «γνωστοί-άγνωστοι».ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας.Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ. Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο για τη «βιτρίνα», παχύνατε, καραφλιάσατε, ΞΕΧΑΣΑΤΕ.Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε, Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε, να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους. ΜΑΤΑΙΑ.
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι, έχετε κατεβάσει τα παντελόνια καιπεριμένετε τη μέρα που θα πεθάνετε.Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε.Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Πού είναι οι γονείς;Πού είναι οι καλλιτέχνες;Γιατί δε βγαίνουν έξω:ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑΥ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα. ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.

εκλογές στην ΕΛΜΕ την Τρίτη 16 Δεκέμβρη

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Γ ΈΛΜΕ-Θεσσαλονίκης
ΤΕΛΟΣ
ΣΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ, ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ..

Αποτελούμε ένα ανεξάρτητο, ριζοσπαστικό ρεύμα εκπαιδευτικών που δίνει καθημερινά μάχες μέσα και έξω απ’το σχολείο
Μας ενώνει η ανάγκη ανασυγκρότησης του εκπαιδευτικού κινήματος.
Μέσα από τη διαφορετικότητα μας αναζητούμε απαντήσεις στα αμέτρητα γιατί που μας «πνίγουν»
Επιδιώκουμε την ενότητα απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε.
Αναζητούμε τα αναγκαία ριζοσπαστικά αιτήματα, και τις αποτελεσματικές μορφές διεκδίκησης, για να αλλάξουμε το σχολείο και τη ζωή μας. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο.
Αγωνιζόμαστε για ένα ενιαίο Πανεκπαιδευτικό μέτωπο με τους δασκάλους, του φοιτητές, τους μαθητές μας. Ένα μέτωπο παιδείας - εργασίας ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα.
Καταδικάζουμε τη φυσιογνωμία και πρακτική του σημερινού υποταγμένου συνδικαλισμού, που κυριαρχεί στα αιτήματα, στο λόγο στις διεκδικήσεις, στις μορφές των αγώνων μας.
Ζητάμε συνενόχους !
Είμαστε μ’ αυτούς που ξεσηκώνονται στο Μεξικό, μ’ αυτούς που πλημμύρισαν τους δρόμους της Ιταλίας και ακύρωσαν την αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση του Μπερλουσκόνι, είμαστε με τους φοιτητές που βγαίνουν ξανά στους δρόμους, είμαστε μ’ αυτούς που δεν ξέχασαν την παιδαγωγική της ελευθερίας, της ρήξης, μ’ αυτούς που ονειρεύονται να αλλάξουν τους νεκρούς βηματισμούς του συνδικάτου και να τονίσουν με κόκκινα γράμματα τα καινούρια τραγούδια. Μ’αυτούς που δεν αντέχουν να ζουν ανάμεσα σε τοίχους!
Είμαστε μ’ αυτούς που θα ‘διναν ένα βασίλειο για ένα παιδικό χαμόγελο, μ’ αυτούς που θέλουν να αποδίδουν δικαιοσύνη μ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί, μ’ αυτούς που γνωρίζουν ότι ο κόσμος δε χτίζεται σε μια παλάμη που ζητιανεύει αλλά σ’ αυτήν που σφίγγεται σε μια γροθιά.

Γι αυτό καλούμε όλους όσους συναδέλφους κινούνται σε μια τέτοια λογική να υποστηρίξουν την προσπάθεια μας για ενιαία δράση και συνεργασία και κυρίως να συμβάλλουν στους αγώνες τώρα, κόντρα σε λογικές ανοχής της κυβέρνησης της Ν.Δ, και αναμονής «αυριανών» εκλογικών εξελίξεων που «θα μας λύσουν τα προβλήματα».

Τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται!

Για ένα σύγχρονο- ΝΙΚΗΦΟΡΟ εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα που θα αντιπαλεύει συνολικά το «εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» του Καραμανλή, , τα προγράμματα σύγκλισης της Ε.Ε., την ΟΝΕ, τη Λευκή και Πράσινη Βίβλο, τις οδηγίες Μπολκενστάϊν, τις στρατηγικές της Μπολόνια και της Λισσαβόνας.

ü Για μια ΕΛΜΕ που θα ξεδιπλώνει τη δράση της με αυτοτέλεια, θα έχει παρέμβαση και άποψη σε όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα που μας απασχολούν, Και για το μερικό και για το συνολικό. Και για το σήμερα και για το αύριο. θα λειτουργεί συλλογικά σα κύτταρο αγώνα, θα έχει πλούσια συνδικαλιστική, μορφωτική και πολιτιστική δράση και δε θα είναι ένας απλός διακινητής των εγγράφων της ΟΛΜΕ .

ü Για μια ΕΛΜΕ που θα ορθώνεται αποφασιστικά ως εμπόδιο στις αυθαιρεσίες, που θα αντιπαραθέτει στο διοικητισμό και τον αυταρχισμό τη δημοκρατία του Συλλόγου Διδασκόντων, που δε θα συγκαλύπτει τα προβλήματα και δε θα κουκουλώνει τις αδικίες. Που θα καλύπτει τους ελαστικά εργαζόμενους ωρομίσθιους, θα εμπνέει την νέα γενιά των εκπαιδευτικών.
ü Για μια ΕΛΜΕ που θα παλεύει για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εκπαιδευτικών, που θα βρίσκεται δίπλα τους ,θα λειτουργεί και θα δρα μαζί τους και όχι μακριά από αυτούς στα γραφεία των προϊσταμένων. Που δε θα υποτάσσεται μπροστά σε κομματικές σκοπιμότητες, δεν θα «ξοδεύεται» σε μεγαλόστομους λόγους κοινοβουλευτικής χρήσης, αλλά θα παλεύει αυτά που διακηρύσσει στη ζωή.
ü Για μια ΕΛΜΕ που θα δίνει νέα πνοή στην ανεξάρτητη ακηδεμόνευτη ταξική συνδικαλιστική δράση, θα προωθεί τους πραγματικούς πολύμορφους και αποφασιστικούς αγώνες διάρκειας πέρα από λογικές εθιμοτυπικών απεργιών, τον οριζόντιο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός κινήματος «από τα κάτω» με βάση τον σύλλογο και την Γ.Σ. και ενός ευρύτερου ρεύματος ρήξεων και ανατροπών απέναντι στις κυρίαρχες δυνάμεις και την πολιτική τους.


Κόντρα στο… «κύμα»
της καπιταλιστικής κρίσης!

Η κρίση του 21ου αιώνα είναι αποτέλεσμα της μεγαλύτερης παρά ποτέ εκμετάλλευσης των εργαζομένων που συσσώρευσε ένα προκλητικό πλούτο, της αχαλίνωτης κερδοφορίας, της ασυδοσίας της αγοράς, της γιγάντωσης τραπεζών και χρηματιστηρίων, όλων των αντιδραστικών αλλαγών που εφάρμοσαν τα τελευταία 20 χρόνια νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις.
Είναι, τελικά, κρίση του ίδιου του καπιταλισμού, των μηχανισμών και των αξιών του και όλα δείχνουν ότι θα οδηγήσει σε μια μακρόσυρτη ύφεση, η οποία θα πλήξει ιδιαίτερα έντονα και την Ελλάδα με νέα φτώχεια, ανεργία.
Η παρέμβαση των κυβερνήσεων ΗΠΑ και Ε.Ε. συνιστά προκλητική ληστεία τεράστιων δημόσιων κονδυλίων που πληρώνει η εργατική τάξη. Όταν οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις και ασφάλιση, δωρεάν και ποιοτικές παιδεία, υγεία και κοινωνικές υποδομές, τότε δεν υπάρχουν λεφτά.
Όταν πρόκειται να «σωθούν» οι τράπεζες, οι σύγχρονοι τοκογλύφοι, τότε ανοίγουν τα θησαυροφυλάκια του κλεμμένου από τους παραγωγούς του πλούτου.
Σε πείσμα όσων ανακαλύπτουν επιστροφή στον Κεϋνσιανισμό, οι κυβερνήσεις και η ολιγαρχία του πλούτου επιδιώκουν να απαντήσουν στην κρίση με μια νέα βουτιά στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων και της φύσης, με κόψιμο των κοινωνικών κονδυλίων, με ακόμα πιο αντιδημοκρατικά μέτρα, ενώ οι κίνδυνοι έντασης και γενίκευσης των πολεμικών ανταγωνισμών και αναμετρήσεων μεγαλώνουν.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού έδωσε τσάμπα 260 ακίνητα του ελληνικού δημοσίου στους «παπα-τραπεζίτες» του Βατοπεδίου και προσπαθεί μετά τον ΟΤΕ να πουλήσει την Ολυμπιακή, την ΕΥΑΘ , τα λιμάνια κ.ο.κ. , έρχεται τώρα να δώσει 28 δις. ευρώ, πάνω από το 10% του ΑΕΠ(!), στις δήθεν κραταιές ελληνικές τράπεζες.
Γι’ αυτό και ο προϋπολογισμός – σφαγείο των εργατικών αναγκών προβλέπει νέα αύξηση της φορολογικής αφαίμαξης των εργαζομένων, μηδενικές ουσιαστικά αυξήσεις και συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών για Παιδεία –Υγεία- Κοινωνική ασφάλιση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι απειλή για τους εργαζόμενους και το λαό , το ΠΑΣΟΚ συναινεί , η καθεστωτική Αριστερά δεν μπορεί να αναχαιτίσει την διαρκή κυβερνητική αντεργατική λαίλαπα, παρά την αύξηση της εκλογικής της δύναμης για την οποία ενδιαφέρεται πρωτίστως γι’ αυτό απαιτείται άλλη Αριστερά.

Ν’ αδράξουμε τη μέρα...
O φόβος μας τους ευνοεί, η ακινησία μας τους θρέφει.
Οι εργαζόμενοι έχουμε κι άλλη λύση από την υποταγή και την απογοήτευση Τώρα που τα επί δεκαετίες ιδεολογήματα καταρρέουν, τώρα που «μοιράζεται ξανά η τράπουλα»: να κάνουμε το θυμό, ορμητικό ποτάμι που θα παρασύρει τη λάσπη της απογοήτευσης, να συναντηθούμε στις λεωφόρους των πραγματικών αγώνων με όλες τις ζωντανές δυνάμεις των εργαζομένων
για να πληρώσουν την κρίση από τα κέρδη τους αυτοί που την δημιούργησαν. Για να διεκδικήσουμε από τον πλούτο ότι μας έκλεψαν , ότι μας ανήκει:
Ö 1400 Ευρώ κατώτερος μισθός και σύνταξη για όλους από μια μόνιμη σταθερή εργασία.
Ö Απελευθέρωση των ομήρων – εργαζομένων από τη σύγχρονη Βαστίλη των δανείων, των πιστωτικών καρτών και των τραπεζών. Δραστική μείωση των επιτοκίων δανεισμού και άτοκα δάνεια για την Α΄ κατοικία. Παραγραφή των τόκων στα στεγαστικά δάνεια και των χρεών για την Α΄ κατοικία, των χρεών από κάρτες και καταναλωτικά των φτωχών
Ö Κατάργηση του Φ.Π.Α στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και τις υπηρεσίες (ρεύμα, νερό κ.λ.π.). Κατάργηση του ειδικού φόρου στο πετρέλαιο.
Ö Αφορολόγητο στα 20.000 ευρώ για τους εργαζόμενους. Κατάργηση του φόρου ιδιοκτησίας Να φορολογηθεί το κεφάλαιο, επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Ö Να εγγυηθεί το κράτος τα ταμεία , τις συντάξεις και το εφάπαξ. Να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα. Κανένα ευρώ των ταμείων μας στα χρηματιστήρια και στον καπιταλιστικό τζόγο! Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια ίση με τον τελευταίο μισθό
Ö Πλήρη, δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους


Όλα είναι «θέμα παιδείας» ….διαφημίζει το Υπουργείο



Με χρονικό ορίζοντα το 2010 όπως καθορίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κυβέρνηση της ΝΔ
με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ προχωρά με γρήγορους ρυθμούς στις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις.
Το νέο γι’ αυτούς εκπαιδευτικό μοντέλο πρέπει να υποτάσσεται πλήρως στη γραμμή της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ότι απέμεινε από την δημόσια εκπαίδευση βουλιάζει, αποδομείται και κατασυκοφαντείται.
Μεγάλα κομμάτια της παραδίνονται στην ιδιωτική εκπαίδευση: τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση, νηπιαγωγεία, κατάρτιση, επιμόρφωση, goneis. gr, Κ.Ε.Σ. κ.α. διαμορφώνοντας νέα πλαίσια κερδοσκοπίας για το κεφάλαιο.
Σχολεία και Πανεπιστήμια εξωθούνται να λειτουργήσουν σαν Ανώνυμες Εταιρίες με managers -bisness plan, χορηγούς, να χτίζονται μέσω των ΣΔΙΤ κ.λ.π.!








..Το φθηνό, ευέλικτο, πειθαρχημένο σχολείο
της αγοράς:
Ö Της χρόνιας λιτότητας και συνεχούς υποχρηματοδότησης, στο 2,75 % (<<5%) με διπλοβάρδιες και 30αρια τμήματα σε άθλια «έξυπνα» διδακτήρια..
Ö Της αποθέωσης της πληροφορίας, της απομνημόνευσης της εμπέδωσης των κυρίαρχων αξιών, της «κάλυψης» της ύλης,.. τελικά της αμάθειας .. Στο στόχαστρο τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών με την αύξηση και την εντατικοποίηση της ύλης των νέων βιβλίων. Ένα σχολείο που καλλιεργεί μόνο δεξιότητες και εξοβελίζει την κριτική σκέψη και την ολόπλευρη γνώση. Το ΓΕΛ ..σαν φροντιστήριο το ΕΠΑΛ διαλυμένο, εικονική πραγματικότητα.
Ö Των εξεταστικών και ταξικών φραγμών, της βάσης του 10, του αποκλεισμού όλο και περισσότερων παιδιών που τα ωθεί στην πρόωρη κατάρτιση ή στην ευέλικτη απασχόληση και την ανασφάλιστη εργασία
Ö Της υποταγής, της χειραγώγησης και της αξιολόγησης όπου ποτέ δεν πάρθηκε υπόψη η γνώμη μας αλλά μας ζητιέται να «εφαρμόζουμε» εγκυκλίους, να «προγραμματίζουμε», να αναλάβουμε εμείς τις ευθύνες της κακοδαιμονίας και των αδιεξόδων του σχολείου και να «αξιολογηθούμε» για αυτά. Ένα σχολείο που περισσεύει ο αυταρχισμός και η διοικητική αυθαιρεσία ξαναφέρνοντας στην επιφάνεια σκονισμένες σελίδες του επιθεωρητισμού ακόμα και με διώξεις συναδέλφων.
Ö Της εργασιακής περιπλάνησης , των υπεραριθμιών και ανασφάλειας, όπου η απόκτηση μονιμότητας θα αφορά όλο και λιγότερους, όσο η αναπλήρωση και η ωρομισθία θα παίζουν το ρόλο δούρειου ίππου για την κατάργησή της (11000 εκπ/κοί, στην ωρομισθία, με μισθούς 300 ευρώ το μήνα!)
Ö Των μισθών και συντάξεων που ξέχασαν το λήμμα «αυξήσεις» oι μισθοί του νεοδιόριστου στα 1000 ευρώ, ενώ με 35 χρόνια οι εκπαιδευτικοί δε ξεπερνούν τα 1500 ευρώ
Ö Των αντιασφαλιστικών νόμων, που μας θέλουν μέσα στην τάξη, πάνω από τα 65, δέσμιους μιας σύνταξης πενιχρής, με τα ταμεία λεηλατημένα, την ελπίδα του «εφάπαξ» να εξανεμίζεται σε.. ομόλογα;
Ö Της ανύπαρκτης επιμόρφωσης από κάθε λογής εταιρείες που πουλούν σεμινάρια για ..πάσα επιστήμη.

Θα το αλλάξουμε το σχολείο… θα την αλλάξουμε τη ζωή…
είναι θέμα παιδείας!

Ö Ενιαίο, δωδεκάχρονο, υποχρεωτικό, δημόσιο & δωρεάν σχολείο με υποδομές, πρωινή λειτουργία, 20αρια τμήματα, νέα Α.Π. και βιβλία της ολόπλευρης γνώσης και της κριτικής σκέψης χωρίς εξεταστικά φίλτρα και ελεύθερη πρόσβαση σε ενιαία δημόσια και δωρεάν Πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
Ö αύξηση του προϋπολογισμού για την παιδεία στο 15% του Κ.Π. και στο 5% του ΑΕΠ
Ö έγκαιρες μαζικές προσλήψεις με βάση το χρόνο κτήσης του πτυχίου και κάλυψη όλων των λειτουργικών κενών με μόνιμους διορισμούς. Kατάργηση της ωρομίσθιας , της αναπλήρωσης και των ρουσφετολογικών αποσπάσεων.
Ö ουσιαστική αναβάθμιση της ΤΕΕ με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εκπαιδευτικών της
Ö καθολική, ετήσια, εισαγωγική τον 1ο χρόνο και περιοδική επιμόρφωση σε συνεργασία με τα ΑΕΙ..
Ö παιδαγωγική ελευθερία, «όλη η εξουσία» στο σύλλογο διδασκόντων. Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση
Ö ενιαία εκπαιδευτική πολιτική. όχι στην αποκέντρωση-απονέκρωση της παιδείας


Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Εσύ, που βλέπεις, ακούς, προβληματίζεσαι, καμιά φορά εξοργίζεσαι, αλλά συνήθως σιωπάς ή ψιθυρίζεις ή απλά συνηθίζεις με όλα όσα γίνονται γύρω σου, με όλα όσα βλέπεις κι ανέχεσαι…Για όλες εκείνες τις μικρές και μεγάλες στιγμές που σώπασες…
Έλα στη Γενική Συνέλευση.. Έλα να βρεθούμε όλοι μαζί, να συζητήσουμε και να χαράξουμε μαζί τα επόμενα βήματα. Πάρε το λόγο θαρρετά και έκφρασε τις ανησυχίες και τις απόψεις σου. Το βήμα της Γενικής Συνέλευσης ανήκει σε όλες και σε όλους μας και όχι μονάχα στους συνδικαλιστές. Ναι, η εποχή είναι πιο δύσκολη. Αλλά γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας θα καθοριστεί από τις μάχες του σήμερα, πρέπει το μπλοκ του Αγώνα να βρει την ενότητα και την αγωνιστικότητά του, να ξαναβρεί το χαμόγελο και την αισιοδοξία,. Να βρει τους τρόπους και τις μορφές να ξαναβγεί στο προσκήνιο, να ξαναγίνει ο πρωταγωνιστής των ημερών.
Ο επίσημος κομματικός συνδικαλισμός, ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ σάπιος μέχρι το κόκαλο, μοιράζει χαμόγελα , sms και υποσχέσεις για να υφαρπάξει ψήφους και δύναμη και την ίδια στιγμή, συνυπογράφει φαρδιά πλατιά τη λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο. Στα Δ.Σ. ανενεργοί και αρνητές κάθε αγωνιστικού σκιρτήματος, «μαζεύουν ένσημα» για να γίνουν διευθυντές, αιρετοί, προιστάμενοι κ.λ.π.
Όσοι θέλουν να κάνουν τους αγώνες ψήφους είτε εκμαυλίζοντας τον κόσμο με επικοινωνιακά τρικ, θαυμάζοντας τα ποσοστά τους στις εκλογές αλλά όχι στις απεργίες, διαχειρίζονται το άθλιο σκηνικό, είτε μένοντας στη γωνία και στις κομματικές «παρελάσεις», αρνούνται να συμβάλουν στην αναγκαία δημιουργία ενός ενωτικού, μαχητικού κινήματος ρήξης και ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής
οι αγώνες και τα συνδικάτα στα χέρια των εκπαιδευτικών!
Στις εκλογές για το νέο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ ενίσχυσε το ανεξάρτητο αγωνιστικό ρεύμα, ενίσχυσε την αυτόνομη, μαχητική φωνή της
Ενωτικής Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας
Για μια ΕΛΜΕ που θα σπάσει το τείχος της σιωπής και θα ορθώσει ένα νέο συλλογικό Λόγο για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας
Αντέχουμε τη ζωή επί πιστώσει; Αντέχουμε να μας λεηλατούν χωρίς να φρενάρουν πουθενά;
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ! ΩΣ ΕΔΩ !
Θέλουμε να ζήσουμε και να εργαστούμε με αξιοπρέπεια σε ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο, ελεύθερο, δημιουργικό και ανοιχτό σε όλους τους μαθητές και τις ανάγκες τους. Να σπάσουμε τα διλήμματα. Παίρνουμε θέση !
ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ !
ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!
Είναι ώρα να αντισταθούμε στις επιλογές που μας ετοιμάζουν. Είναι ώρα να ακουστεί επιτέλους και η δική μας φωνή.
ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ !
ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ !



ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ


Υποψήφιοι για το Δ.Σ της Γ ΈΛΜΕ-Θ.

ΒΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓ.-ΦΟΙΒΟΣ
ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΕΥΔΟΞΙΑ

ΛΑΘΗΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΛΑΘΗΡΑ ΓΙΑΝΝΑ

ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΠΕΝΤΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΣΑΡΤΑΡΙΔΗΣ ΑΡΗΣ

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΥΘΥΜΗΣ

ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ

Επικοινωνία: enotiki. blogspot.com
www.paremvaseis.gr
enotiki@yahoo.gr
6979850143--6978300483

15 χρονών νεκρός...

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΟΛΟΙ στην απεργία Τρίτη 9/12 για τη δολοφονία του μαθητή μας
ΟΛΟΙ στην πανεργατική απεργία Τετάρτη 10/12
στις 10:00 το πρωί, πλ. Αρχαίας αγοράς
15 χρονών… Ο μαθητής μας δολοφονήθηκε
Αυτοί που σκότωσαν το Νίκο Τεμπονέρα τον Κουμή και την Κανελοπούλου το Μιχάλη Καλτέζα,
Αυτοί που αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν τον Κουσουρή
κυβερνάνε χαμογελαστοί και μας νουθετούν για τη «δημοκρατία»
Αυτοί που εκτέλεσαν αγωνιστές της αντίστασης, το Μπελογιάννη, τον Λαμπράκη,
τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου,
κατέχουν την εξουσία και μας μιλάνε για την «οδύνη» τους και κλείνουν τα σχολεία σε «ένδειξη πένθους»!
Αυτοί που σπέρνουν : χημικά και σιδερογροθιές
δυνάμεις καταστολής και πληρωμένη δημοσιογραφία
γκλομπς και δακρυγόνα
έξω από τα εξεταστικά, απέναντι στους κλάδους, τα σωματεία, στους ανθρώπους που αγωνίζονται και διεκδικούν να πάρουν τη μοίρα στα δικά τους χέρια απέναντι σε κάθε απεργιακό αγώνα για καλύτερη ζωή, για παιδεία, υγεία, ασφάλιση, κοινωνικά δικαιώματα για όλους
μας μιλάνε για ηρεμία μέχρι να περάσει η κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν σ’ αυτό το απάνθρωπο, αδηφάγο και βάρβαρο σύστημα τους.
Αυτοί και οι κυβερνήσεις τους για να διαλύσουν κάθε έννοια κοινωνικού δικαιώματος, απαξιώνουν και χτυπάνε τις λαϊκές διεκδικήσεις και την ίδια στιγμή ενισχύουν το ρόλο των δυνάμεων καταστολής. Χρειάζονται και δημιουργούν δολοφόνους για να επιβάλουν την τάξη. Τη νέα τάξη, την τάξη της σιωπής, της συναίνεσης, της αποχής απ’ τους αγώνες, της εσωτερίκευσης του φόβου και της απελπισίας, της ατομικής λύσης και του αδύνατου ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας.
Το κράτος του εκσυγχρονισμού και της νέας τάξης πάει χέρι χέρι με το κράτος της καταστολής.
15 χρονών, μαθητής μας, νεκρός
15 χρονών, μαθητές μας, στην απόγνωση της «γνώσης» που μας σερβίρουν
25 χρονών, αδερφός μας, άνεργος
25 χρονών, φίλος μας, ωρομίσθιος
30 χρονών, ανασφάλιστη των 400 €
35 χρονών, συμβασιούχος
40 χρονών, πληγωμένος άνεργος
45 χρονών, νεκρός εργάτης στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος
50 χρονών απολυμένοι εργάτες
60 χρονών χωρίς σύνταξη
70 χρονών χωρίς υγεία.

ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ
Μας στερούν κάθε δικαίωμα μας
ΠΟΤΕ ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ; ΠΟΙΟΙ ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ;
Η ανάγκη για ένα λαϊκό ξεσηκωμό που θα ενώσει τον κόσμο της εργασίας – της παιδείας – της υγείας είναι πιο μεγάλη από ποτέ.

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ

Είναι η κυβέρνηση που αποθέωσε και νομιμοποίησε πολιτικά την ανεξέλεγκτη αστυνομική βία. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει τους πραίτορες του Πολύδωρα, τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη, το όργιο καταστολής στις φοιτητικές κινητοποιήσεις της τελευταίας διετίας, τις προτροπές του ίδιου του Υπουργού Δημόσιας Τάξης για τη χρήση όπλων, από μεριάς αστυνομικών, καθώς και τα άπειρα περιστατικά «τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων» που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο αθώων μεταναστών. Είναι αποτέλεσμα, ευρύτερα, των πολιτικών επιτήρησης των κινημάτων, των καμερών, του ευρωπαϊκού φακελώματος και της συρρίκνωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας των κυρίαρχων. Η δήθεν παραίτηση - παρωδία των υπεύθυνων υπουργών δεν αναιρεί σε καμιά περίπτωση τις πολύ σοβαρές πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης. Η πολιτική που προωθεί τις δυνάμεις της αγοράς, την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος και την υποταγή των εργαζομένων στις απαιτήσεις της κερδοφορίας του κεφαλαίου, δε μπορεί παρά να καταφεύγει και να θεοποιεί την κρατική βία ως αναγκαίο στήριγμα των αντι-κοινωνικών της επιλογών.

Η κρατική βία, ως συστατικό στοιχείο και προϋπόθεση για την άσκηση κρατικής πολιτικής, αλλά και ως μέσο πειθάρχησης του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των κινημάτων της νεολαίας, αποτέλεσε σαφή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και του μπλοκ εξουσίας συνολικά . Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της σημερινής τραγωδίας. Αυτοί καλλιέργησαν το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η κτηνωδία των αστυνομικών οργάνων.

Συναδέλφισσες, -οι, η δολοφονία του 15χρονου μαθητή μας δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να σιωπήσει. Το κίνημά μας πρέπει να πάει πέρα από την οργή. Είναι ώρα για αποφασιστικούς νικηφόρους αγώνες ανατροπής! να προχωρήσουμε σε έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις για άμεση ενημέρωση και κινητοποίηση των εκπαιδευτικών.
Το μαζικό λαϊκό κίνημα να βγει στους δρόμους, με συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις – καταλήψεις, συντονισμό των εργατικών και νεολαιίστικων σωματείων και συλλόγων και με συντονισμό των αριστερών δυνάμεων, για ένα πολιτικό μαζικό κίνημα ανατροπής του οργίου κρατικής – κυβερνητικής βίας και αντεργατικής επίθεσης.- Να παραιτηθούν τώρα οι Παυλόπουλος – Χηνοφώτης, άμεση παραδειγματική τιμωρία των ενόχων-
Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων της ΝΔ-
Άμεσος αφοπλισμός της αστυνομίας,. Διάλυση τώρα των ΜΑΤ.
Κίνημα ανατροπής για τις ελευθερίες της εποχής μας, σε σύγκρουση με τον καπιταλισμό που σκοτώνει (στη δουλειά, στον πόλεμο και στην πόλη) και τον σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό
Η προσπάθεια κωλυσιεργίας των αποφάσεων από την πλευρά της ΠΑΣΚ -ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ είναι απαράδεκτη. Είναι ντροπή που δεν υπήρξε άμεση απεργιακή απάντηση αμέσως μετά τη στυγερή δολοφονία. Είναι περισσότερο από ποτέ φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ προσβλέποντας στην επόμενη κυβερνητική θητεία δε θέλει την ανάπτυξη κινήματος και την εκδήλωση μαζικών αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής, αντιδραστικής πολιτικής.

Υ.Γ. Ο Αλέξανδρος, ο 15χρονος μαθητής, είχε στην τσέπη του ένα μικρό δωράκι για κάποια Νίκη που γιόρταζε. Το τρύπησε η σφαίρα του κράτους της καταστολής. Αυτή τη Νίκη θα τη βρούμε εμείς. Θα νικήσουμε το κράτος των δολοφόνων. Θα νικήσουμε αυτούς που τσαλαπατάνε τις ζωές μας. Το σύστημα που θυσιάζει τους 16χρονους στο βωμό της κρατικής βίας θα πάει στη χωματερή της ιστορίας.Για μια κοινωνία που οι νέοι θα περπατούν και θα ζουν ελεύθεροι!.