23.2.11

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Αν ένας σεισμός στην Τασμανία κρατούσε 300 ανθρώπους εγκλωβισμένους σε ερείπια, αναγκαία και ανθρώπινα η ΕΜΑΚ μαζί με εθελοντές διασώστες θα ήταν από την πρώτη στιγμή παρόντες στην προσπάθεια για απεγκλωβισμό. Αν 100 ναυαγοί πάλευαν μεσοπέλαγα για τη ζωή τους, εναέριες και θαλάσσιες δυνάμεις, αναγκαία και ανθρώπινα, θα είχαν σπεύσει για τη διάσωσή τους. Αν δέκα εκδρομείς σε χιονοδρομικό κέντρο αποκλείονταν από αιφνίδιες χιονοπτώσεις, οι κατάλληλες για τον απεγκλωβισμό δυνάμεις, σωστά και ανθρώπινα, θα βρισκόντουσαν σε συναγερμό. Αν έστω και ένας ορειβάτης στον Όλυμπο εγκλωβιζόταν σε μια χαράδρα, θα ενεργοποιούσε άμεσα τα ανθρώπινα αντανακλαστικά για τον εντοπισμό και τη διάσωσή του.

Και μαζί με τους διασώστες θα απογειώνονταν τα θορυβώδη ελικόπτερα των τηλεοπτικών ανταποκρίσεων, θα εξορμούσαν τα κομβόϋ των τηλεοπτικών βαν, θα φορούσαν τα ζεστά σκουφιά τους οι αντίστοιχοι ανταποκριτές και θα έσπευδαν όλοι μαζί στον τόπο του δράματος, με μικρόφωνα σα ματσούκια για να μεταδώσουν – όχι απαραίτητα, βρε αδερφέ, τη διάσωση – την έτσι κι αλλιώς όμως θεαματική είδηση. Και το πανελλήνιο, με κομμένη την ανάσα, μέσα από έκτακτα δελτία, «επικίνδυνα» πλάνα και την παλλόμενη φωνή των ανταποκριτών θα πληροφορούνταν κάθε πέντε λεπτά την εξέλιξη των επιχειρήσεων.

Αν 300 μετανάστες απεργοί πείνας χαροπαλεύουν σήμερα μέσα στην καρδιά της Αθήνας – όπου για τη διάσωσή τους περιττεύουν ειδικές δυνάμεις, εθελοντές με αυτοθυσία, θορυβώδη ελικόπτερα, κομβόϋ, βαν και ζεστά σκουφιά – τους κυκλώνει η κυνική καταδίκη μιας ανάλγητης πολιτείας, η εκκωφαντική σιωπή μιας κατευθυνόμενης ειδησεογραφίας, η παγερή υποκρισία μιας εκκλησίας και σύμπαντος του ποιμνίου της που "αγαπά τον πλησίον του σαν τον εαυτό του" και προσεύχεται περί σωτηρίας των ψυχών ημών, η εκδικητική προσμονή των περιοικούντων φασιστοειδών, η γελοιότητα μιας υφυπουργού περί «έλλειψης κουλτούρας» και η πρόστυχη δήλωση ενός υπουργού «οι τριακόσιοι είναι μια βόμβα για τη δημόσια υγεία».

Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα των 10 τουλάχιστον εκατομμυρίων απόδημων Ελλήνων στις τέσσερις γωνιές της γης, όπου – το ξανάπαμε - περιθωριοποιημένοι και αποδιοπομπαίοι, πλύναμε σχεδόν όλα τα άπλυτα πιάτα της αμερικάνικης γαστριμαργίας. Στιγματισμένοι ως υποψήφιοι εγκληματίες, βάψαμε όλες τις κρεμαστές γέφυρες της αμερικάνικης επικράτειας, θρηνώντας εκατοντάδες νεκρούς και ανάπηρους. Χωμένοι σε στρατόπεδα μεταναστών, απολυμάναμε όλους τους δημόσιους απόπατους στη γκαστερμπάϊτερ θητεία μας. Μπουζουριασμένοι στα βάθη της γης, χάσαμε πολύ κόσμο μέσα στα πιτς των βελγικών ορυχείων, από πνευμονοκονίαση ή καταπλάκωση. Ντυθήκαμε απελπισμένες νύφες σε υπερπόντια προξενιά από ρετουσαρισμένες φωτογραφίες. Επιβιώσαμε στο μεγάλο πόλεμο σε στρατόπεδα προσφύγων. Στείλαμε στην Τασκένδη τα παιδιά μας για να γλυτώσουν τον αφανισμό κι όταν επέστρεψαν δεν γνώρισαν πατρίδα. Σουλατσάραμε όλη την Ευρώπη ως εξόριστοι ή γιαλαντζί αντιστασιακοί και συνεχίζουμε – σήμερα με μεγάλη ένταση – να αποχαιρετούμε στα λιμάνια το νέο κύμα της μετανάστευσης, στην πουλημένη πια Ελλάδα του
ΔΝΤ.

Και όταν από χώρα φυγής των παιδιών μας, γίναμε και χώρα «υποδοχής» κυνηγημένων και απελπισμένων ανθρώπων που τρέχουν να γλιτώσουν από τη φτώχεια, την πείνα, τον πόλεμο, τις δικτατορίες, τα διάσπαρτα ναρκοπέδια (όλες τις αιτίες που έχωναν εμάς στα αμπάρια του Μεγάλη Ελλάδα και Πατρίς για δεκαετίες, και μας αποβίβαζαν στον υπερπόντιο παράδεισο με αποπνικτικούς ψεκασμούς ψειρόσκονης) δείξαμε τα μούτρα μας και το ανύπαρκτο ιστορικό μας φιλότιμο. Ανεχτήκαμε με μορφασμούς απέχθειας όσους χρειαζόμασταν στις φράουλες
της Μανωλάδας με ένα ευρώ μεροκάματο, στην εξαναγκαστική πορνεία με ιθαγενείς νταβαντζήδες, στα υπόγεια χωρίς εξαερισμό ραφτάδικα, στη φτηνή, ανασφάλιστη οικοδομή.
Κι από πίσω ξαμολύσαμε μια ολόκληρη Καμόρα, που ζει και βασιλεύει πουλώντας ελπίδα στους απελπισμένους, ακριβοπληρωμένες αιτήσεις ασύλου, ψεύτικες κάρτες, διασπάθιση πόρων, κάτι κουφές μη κυβερνητικές οργανώσεις που στήνουν συνέδρια σε πολυτελή ξενοδοχεία. Νταβαντζιλίκι και δουλεμπόριο.
Και παραπίσω ξαμολύσαμε τους θεματοφύλακες της φυλετικής καθαρότητας, κάτι αφρίζοντα σκυλιά που συνήθως παρασιτοζωούν μέσα σε μια αρχαιολαγνεία.

Κι επειδή τα περί ιστορικού φιλότιμου μπορεί να μοιάζουν πολύ ηθικολογικά για μια εποχή που κυριαρχεί «το νόμιμον και ηθικόν» της υψηλόβαθμης ρεμούλας και του οργανωμένου εμπαιγμού, να πούμε ότι ποτέ και πουθενά ο μετανάστης δεν ήταν η αιτία διόγκωσης της ανεργίας και της εκμετάλλευσης. Ήταν ο πιο ευάλωτος αποδέκτης της . Σε μια Ελλάδα που ο παραγωγικός ιστός έχει μηδενιστεί, οι κρατικοδίαιτοι βιομήχανοι τα παίρνουν για να τα κάνουν καταθέσεις στην Ελβετία ή επενδύσεις με φτηνό κόστος εκτός συνόρων και ο δημόσιος πλούτος ‘εξυγιαίνεται’ , δηλαδή ξεπουλιέται προκλητικά,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Κι επειδή ακόμα κι αυτό μπορεί να είναι δυσνόητο στην εποχή του κοινωνικού ευνουχισμού και του πολιτικού αναλφαβητισμού, να πούμε ότι αν οι μετανάστες νομιμοποιούνταν, δεν θα υπήρχε ‘ ο αθέμιτος’ τάχα ανταγωνισμός του πάμφθηνου εργατικού κόστους. Όμως γι αυτό φρόντισαν από άλλο δρόμο. Καταργώντας κάθε εργασιακή αξιοπρέπεια, συντρίβοντας κάθε έννοια συλλογικής σύμβασης και σοδομώντας τα στοιχειώδη δικαιώματα ενός αιωνα, ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.

Επειδή η ζωή των 300 απεργών πείνας βρίσκεται πια σε σοβαρό κίνδυνο, όλοι οι φορείς, σωματεία, σύλλογοι, μαθητικές κοινότητες να σπάσουμε τον κύκλο της σιωπής, πνίγοντας τον κυνισμό και την αναλγησία της πολιτείας σε χιλιάδες διαμαρτυρίες.

Τέλος, σύντροφε, Λοβέρδο, η μόνη νόσος που μπορούν να μας μεταδώσουν οι τριακόσιοι μετανάστες απεργοί πείνας είναι ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Απέναντι σ’ αυτή την πιθανή ‘επιδημία’ δεν υπάρχει ούτε εμβόλιο, ούτε ανοσία.

Νίνα Γεωργιάδου
http://www.youtube.com/watch?v=hDzNmbEd2sU

21.2.11

22-23/2: Κλείνουμε τα σχολεία!

Συντονίζουμε πανεκπαιδευτικά και πανεργατικάτους αγώνες μας।
Να προχωρήσουμε με αποφασιστική κλιμάκωση!
Να νικήσουμε!

Στην εποχή των Μνημονίων κυβέρνησης - Δ.Ν.Τ. - Ε.Ε.

Η επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας δεν έχει τέλος. Τα αλλεπάλληλα «πακέτα μέτρων» έχουν δημιουργήσει μια δυσβάστακτη κατάσταση για τους εργαζόμενους, επιφέροντας μεγάλη φτώχεια, δυστυχία, απελπισία και αδιέξοδο! Στα πλαίσια της εκταμίευσης του δανείου της 4ης δόσης των 12 δις, τα επιτελεία της κυβέρνησης ετοιμάζονται να επικυρώσουν και νέα ακραία μέτρα. Κι ενώ είναι πλέον ολοφάνερη η αποτυχία των νεοφιλελεύθερων επιλογών, ετοιμάζεται μια νέα «επιμήκυνση» - αναδιάρθρωσή του χρέους, η οποία θα συνοδευτεί από την επιβολή ενός ακόμα πιο μακροχρόνιου και σκληρού μνημονιακού προγράμματος, το οποίο θα περιλαμβάνει τόσο μέτρα λιτότητας, όσο και νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις με περαιτέρω πετσόκομμα των κοινωνικών δαπανών!
Η παταγώδης αποτυχία των επικαιροποιημένων μνημονίων πρέπει να σημάνει μια νέα αγωνιστική αφύπνιση των εργαζομένων. Η ανατροπή αυτής της πολιτικής που οδηγεί στην πτώχευση τους εργαζόμενους αποκτά πλέον επείγοντα χαρακτήρα. Ο μεσαίωνας που επιφέρει ησυμμαχία κυβέρνησης – ΔΝΤ – ΕΕ πρέπει να σταματήσει. Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος τους - θα το διαγράψουμε με την πάλη μας.

Η δημόσια δωρεάν παιδεία στον ασφυκτικό κλοιό των αντιεκπαιδευτικών μέτρων

Η κυβέρνηση, υπηρετώντας την ΕΕ και το ΔΝΤ ετοιμάζει μια νεοσυντηρητικού χαρακτήρα περικύκλωση της παιδείας και των εκπαιδευτικών με όχημα σχέδια νόμου και νέα μέτρα που προωθεί με δήθεν διαβουλεύσεις σε προειλημμένες αποφάσεις. Πιο συγκεκριμένα:
  • Με το νέο μισθολογίου που επιφέρει την κατάργηση επιδομάτων, την σύνδεση μισθού και απόδοσης και καθεστώς αμοιβής ιδιωτικού τομέα για τους νεοδιόριστους οδηγούμαστε στην οικονομική εξαθλίωση.
  • Με τη μείωση της επικουρικής σύνταξης από το 32% στο 20% των συντάξιμων αποδοχών και τη μείωση του εφάπαξ που ζητάει η τρόικα, οι συντάξιμες αποδοχές φτάνουν σε όρια πείνας.
  • Με την ριζική μείωση της χρηματοδότησης της υγείας και της υπαγωγής του ΟΠΑΔ μαζί με το ΙΚΑ και άλλων κλάδων υγείας σε ένα νέο οργανισμό, επέρχεται η περαιτέρω χειροτέρευση της υγειονομικής μας περίθαλψης.
  • Με τη δραματική μείωση των δαπανών κατά 2 δις ευρώ, στα πλαίσια της «αποτελεσματικής χρήσης των πόρων» από επιτροπή διαχείρισης των δαπανών που συγκροτείται κατ’ εντολή του ΔΝΤ και με τη μείωση των κονδυλίων για τα σχολεία στους Καλλικρατικούς Δήμους, η παιδεία στραγγαλίζεται.
  • Με τις «Διοικητικές αλλαγές» αυξάνεται το ωράριο, ξεκινάει η αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων μέσω της διαδικασίας της «κοινωνικής λογοδοσίας», ενώ η εκπαιδευτική κοινότητα θα είναι υπεύθυνη για την αναζήτηση πρόσθετων πηγών χρηματοδότησης, όταν δεν θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της από τις επιχορηγήσεις.
  • Με το κλείσιμο σχολείων οδηγούνται οι μαθητές σε καταστάσεις μορφωτικής οπισθοδρόμησης και οι καθηγητές σε καθεστώς ομηρίας, περιπλάνησης και εντατικοποίησης εξαιτίας της συνεπακόλουθης καταργήσεων οργανικών θέσεων.
  • Με την ενίσχυση του ρόλου του Διευθυντή του σχολείου στα πλαίσια της «Διοικητικής Αναβάθμισης» και τη μετατροπή του σε μάνατζερ, με τον ταυτόχρονο περιορισμό των αρμοδιοτήτων των συλλόγων, ετοιμάζει ένα δυναμικό έτοιμο να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση του ασφυκτικού ελέγχου των εκπαιδευτικών.
  • Με την αλλαγή των κριτηρίων για τις μεταθέσεις τα μόρια δυσμενών συνθηκών σταματούν να έχουν διαχρονική ισχύ και ισχύουν μόνο για μια μετάθεση. Παράλληλα, για τις γυναίκες δεν υπολογίζονται την περίοδο της κύησης.
  • Με την κατάργηση του ΟΕΔΒ, παρά τον αποτελεσματικό του ρόλο στη μείωση του κόστους των σχολικών βιβλίων, προετοιμάζεται η κατάργηση του δωρεάν βιβλίου.
Οι αλλαγές σε αντιεκπαιδευτική κατεύθυνση δεν έχουν τέλος: προτάσεις για το Λύκειο που καταργούν τον ενιαίο μορφωτικό του χαρακτήρα και αυξάνουν τα εξεταστικά πλέγματα, προτάσεις για την τεχνική εκπαίδευση που δεν κατοχυρώνουν όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα, ούτε μεταφέρουν στην ευθύνη του υπουργείου παιδείας τη λειτουργία μιας σειράς τεχνικών σχολείων που είναι υπό την εποπτεία άλλων υπουργείων, δημιουργία πειραματικών σχολείων με την καθιέρωση εξετάσεων για την επιλογή των μαθητών, τα οποία θα ουσιαστικά απευθύνονται στους λίγους, νόμος πλαίσιο για ΑΕΙ-ΤΕΙ που προωθεί τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Όλα αυτά τα μέτρα δεν εντάσσονται απλώς σε μια λογική εξοικονόμησης πόρων. Αποτελούν την εξειδίκευση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης για ένα σχολείο φτηνό και πλήρως υποταγμένο στους νόμους της αγοράς. Ένα σχολείο όπου η «γνώση» από κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται σε εμπόρευμα κι οι εκπαιδευτικοί σε ανασφαλείς και εξαθλιωμένους εργαζόμενους.

Να μην αφήσουμε την τύχη του αγώνα μας στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ

Αυτή η πολιτική και οι επιδιώξεις κυβέρνησης – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. πρέπει να συναντήσουν την ενωμένη και αποφασιστική αντίσταση των εκπαιδευτικών, σε κοινό μέτωπο με δασκάλους, φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους. Κι όμως, με κύρια ευθύνη της ΟΛΜΕ και των περισσοτέρων ΕΛΜΕ, οι αγώνες μας έχουν ευθυγραμμιστεί με τις ανά δίμηνο 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες της ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ. Πέρσι κάναμε οχτώ τέτοιες απεργίες, χωρίς ποτέ να ακολουθήσει η αναμενόμενη κλιμάκωσή τους με προοπτική τη νίκη. Οι ηγεσίες αυτές, είτε λόγω της υποταγής τους στις «κομματικές» γραμμές, είτε επενδύοντας στη γραμμή της αναμονής της κυβερνητικής φθοράς, λειτουργούν αποσυσπειρωτικά για τους εργαζόμενους Χαρακτηριστική είναι η στάση τους φέτος: παρά την επιτυχία της προηγούμενης 24ωρης πανεργατικής απεργίας της 15/12, δεν προχώρησαν σε κλιμάκωση των αγώνων, ενώ απέφυγαν με συνδικαλιστικά τερτίπια την ανάγκη να συμπέσει η νέα 24ωρη με αγωνιζόμενους κλάδους(συγκοινωνίες, υγεία).

Με την αφύπνιση όλων μας και τη συσπείρωση στα σωματεία μας μπορούμε να νικήσουμε

Σήμερα μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση, αρκεί να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Με τη μαζική συμμετοχή στις Γ.Σ. Με την κοινή δράση όλων των δυνάμεων, κινήσεων και αγωνιστών συναδέλφων που εξοργίζονται από τα μέτρα κυβέρνησης – Ε.Ε .– Δ.Ν.Τ. και διακηρύσσουν μια συνεπή αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Το κυριότερο: με την αγωνιστική αφύπνιση των εργαζομένων και την αγωνιστική ενότητα όλων μας. Τα σωματεία μας πρέπει να συμβάλλουν στο να γίνουν οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων, καθώς και σε μια βαθύτερη πολιτικοποίηση των διεκδικήσεών μας.
Η επίθεση της κυβέρνησης για μια εφ’ όλης της ύλης αντιδραστική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης μπαίνει σε μια νέα φάση. Στη φάση αυτή η αγωνιστική απάντηση του κλάδου θα κρίνει αν περάσουν οι βασικές κυβερνητικές επιλογές. Οι επιλογές αυτές, αν παγιωθούν, θα οδηγήσουν σε ένα σχολείο ασύγκριτα υποβαθμισμένο, με καταργημένο το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του και με τους εκπαιδευτικούς οικονομικά εξαθλιωμένους, ασφυκτικά ελεγχόμενους, εργασιακά εντατικοποιημένους και ανασφαλείς, αλλά και «γονατισμένους» ηθικά και συνδικαλιστικά. Άρα, η επιλογή να αναμετρηθούμε με τα προβλήματα, τις αδυναμίες και τα λάθη του κινήματος μας πρέπει να γίνει τώρα. Η μάχη για την ανατροπή των κυβερνητικών μέτρων και της προώθησης των διεκδικήσεων μας να δοθεί φέτος. Η μάχη αυτή για να είναι νικηφόρα δεν αρκούν οι αναλύσεις, αλλά χρειάζονται συλλογικές πράξεις.

- με αγωνιστικό πρόγραμμα αντίστασης και διεκδικήσεων με βάση τις
διευρυμένες ανάγκες της Παιδείας
- με σαφές σχέδιο κλιμάκωσης της δράσης μας, αμέσως μετά την 48ωρη
απεργία που θα δίνει προοπτική νίκης στον αγώνα μας

Συμμετέχουμε μαζικά στη 48ωρη απεργία, 22-23/2
και στα συλλαλητήρια
22/2 -11.00 π.μ.- Αγ. Βενιζέλου,
23/2 - 9.30 π.μ- προσυγκέντρωση Καμάρα

Η κυβέρνηση και η «τρόικα» κλείνουν τα σχολεία!


Ο κύβος ερρίφθη!

Οι Διευθυντές των δύο Δ/σεων Β/θμιας Εκπ/σης της Θεσσαλονίκης, ως υπεύθυνοι
για τη διαμόρφωση της πρότασης που θα απευθύνουν προς τον περιφερειακό
Διευθυντή εκπαίδευσης ανακοίνωσαν την πρόταση τους που περιλαμβάνει τα σχολεία
που προτείνουν να συγχωνευτούν και να κλείσουν στην περιοχή τους.

Για τη Δυτική Θεσσαλονίκη προτείνεται να συγχωνευτούν: το 2ο Γ/σιο Σοχού
(Ασκός) με το 1ο Γ/σιο Σοχού, το Γ/σιο Αρέθουσας με το Γ/σιο Αγίου Γεωργίου,
το Γ/σιο Εγνατίας (πρώην Προφήτη) με το Γ/σιο Ν. Απολλωνίας, το Γ/σιο
Καλλινδοίων με το Γ/σιο Λαγκαδικίων (Κορώνεια), το2ο Γ/σιο Χαλάστρας με το
1ο Γ/σιο Χαλάστρας, το 2ο Γ/σιο Χαλκηδόνας με το 1ο Γ/σιο Χαλκηδόνας, το Γ/
σιο Βαθυλάκου με το 3ο Γ/σιο Αγ. Αθανασίου, το Γ/σιο Λαχανά (Ξυλούπολης) με
το Γ/σιο Ασσήρου, το 2ο Γ/σιο Μενεμένης με το 1ο Γ/σιο Μενεμένης, το 5ο Γ/σιο
Αμπελοκήπων με το 1ο Γ/σιο Αμπελοκήπων και με το 2ο Γ/σιο Αμπελοκήπων, οι
Λυκειακές τάξεις Αγ. Γεωργίου με το ΓΕΛ Ρεντίνας (Σταυρού), το ΓΕΛ Καλλινδοίων
με το ΓΕΛ Κορώνειας (Λαγκαδίκια). Ακόμη προτείνεται η κατάργηση του 2ο ΓΕΛ
Μενεμένης, αν σταματήσει η λειτουργία του ΤΑΔ.
Ταυτόχρονα προτείνεται η κατάργηση της ΕΠΑΣ Λαγκαδά, της ΕΠΑΣ Κουφαλίων,
της ΕΠΑΣ Νεάπολης, του 1ο ΕΠΑΛ Ελευθερίου Κορδελιού, του 1ο ΕΠΑΛ
Πολίχνης, του ΕΠΑΛ Αγ. Αθανασίου. Προτείνεται οι μαθητές από τις ΕΠΑΣ να
φοιτήσουν σε άλλες ΕΠΑΣ , ενώ δεν αναφέρεται πού θα φοιτήσουν οι μαθητές των
ΕΠΑΛ.
Για την Ανατολική Θεσσαλονίκη προτείνεται να συγχωνευτούν: το 1ο Γ/
σιο Τριανδρίας με το 2ο Γ/σιο Τριανδρίας, το 12ο Γ/σιο με το 16ο Γ/σιο, το
26ο Γ/σιο Θεσσαλονίκης με το 32ο Γ/σιο Θεσσαλονίκης, το 1ο Εσπερινό Γ/σιο
Θεσσαλονίκης με το 2ο Εσπερινό Γ/σιο Θεσσαλονίκης, του 1ο Γ/σιο Τούμπας με το
3 ο Γ/σιο Τούμπας, το 4ο Γ/σιο Καλαμαριάς με το 5ο Γ/σιο Καλαμαριάς, το 14ο Γ/
σιο Θεσσαλονίκης με το 21ο Γ/σιο Θεσσαλονίκης, το 13ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης με το
2ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης, το 4ο Γ.Ε.Λ. Καλαμαριάς με το 5ο Γ.Ε.Λ. Καλαμαριάς, το
14ο Γ.Ε.Λ. Θεσσαλονίκης με το 21ο Γ.Ε.Λ. Θεσσαλονίκης.

Το δημόσιο σχολείο στον κλοιό απίστευτων αντιδραστικών αλλαγών!

Από τα στοιχεία των Διευθυντών προκύπτει ότι στην περιοχή της Δυτικής
Θεσσαλονίκης με τις συγχωνεύσεις προτείνεται: να κλείσουν 19 σχολεία, να
μειωθεί ο αριθμός των τμημάτων κατά 67, να αλλάξουν σχολείο 1989 μαθητές
και από αυτούς οι 1547 να αλλάξουν και σχολικό περιβάλλον, καθώς και να
καταργηθούν 276 οργανικές θέσεις καθηγητών. Στην περιοχή της Ανατολικής
Θεσσαλονίκης προτείνεται: να κλείσουν 10 σχολεία, να μειωθεί ο αριθμός των
τμημάτων κατά 31, να αλλάξουν σχολείο 1658 μαθητές και να καταργηθούν 167
οργανικές θέσεις καθηγητών.
Τα στοιχεία, με το κλείσιμο μαζικά σχολείων έρχονται να επιβεβαιώσουν
τις συνταρακτικές συνέπειες που θα σημάνουν το επόμενο διάστημα για την
εκπαιδευτική κοινότητα, τους μαθητές, τους γονείς και τους καθηγητές, το ίδιο
το δημόσιο δωρεάν σχολείο, καθώς και για τις τοπικές κοινωνίες και τις οποίες
σύσσωμος ο εκπαιδευτικός κόσμος, η ΟΛΜΕ και οι ΕΛΜΕ έχουν αναδείξει. Πιο
συγκεκριμένα:

Μέτρα μορφωτικής οπισθοδρόμισης!

Για τους εκατοντάδες μαθητές στα περιφερειακά σχολεία το υπουργείο
παραβλέπει συνειδητά το σωματικό και ψυχικό κόστος των μαθητών που θα
μετακινούνται δεκάδες χιλιόμετρα από το σπίτι τους ή θα διανύουν καθημερινά
πεζή επικίνδυνους για την ασφάλειά τους δρόμους αλλά και τις επιπτώσεις στις
μορφωτικές τους ανάγκες. Κι εδώ τίθεται ωμά το ερωτήματα.
Πόσοι μαθητές που ζουν στην επαρχία θα συνεχίσουν να πηγαίνουν σχολείο, όταν
αυτό συνεχώς απαξιώνεται και δε δίνεται καμία προοπτική από το σχολείο ; Με
μαθηματική ακρίβεια , όπως έχει συμβεί και σε άλλες χώρες που έχουν εφαρμοστεί
ανάλογα μέτρα, θα αυξηθεί η ήδη εντεινόμενη μαθητική διαρροή, τα φαινόμενα
εγκατάλειψης και παραβατικότητας.
Η απόσταση στις καλύτερες συνθήκες είναι πάνω από μισή ώρα και το λεωφορείο
συγκεντρώνει παιδιά όχι μόνο από ένα χωριό. Άρα, οι μαθητές θα ξυπνούν στις
6.30 π.μ. για να πάρουν το λεωφορείο στις 7 και να είναι στο σχολείο στις 8 και ,
αφού θα κάθονται 7 ώρες θα γυρνούν στις 5.00 μ.μ. στο σπίτι. Πράγματι, πολύ
παιδαγωγικό !!! (Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Γυμνασίου Αρέθουσας
που προτείνεται να συγχωνευτεί με αυτό της Ασπροβάλτας ή του Γ/σίου Προφήτη με
αυτό της Νέας Απολλωνίας.)
Για το σύνολο των μαθητών οδηγούμαστε στην αύξηση του αριθμού στους 30
μαθητές στα τμήματα. Η κατάσταση αυτή θα επιφέρει επιπρόσθετες δυσκολίες
στους μαθητές να ανταποκριθούν στις συνεχείς εξετάσεις και θα χειροτερέψει την
ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Για τους περισσότερους μαθητές οδηγούμαστε σε μεγάλα, απρόσωπα, σχολικά
συγκροτήματα «πολυδύναμα»!!! τα ονομάζει η κ. Διαμαντοπούλου. Η εξέλιξη αυτή,
θα σημάνει σοβαρές δυσλειτουργίες και ειδικά στα Λύκεια, όπου με βάση το σχέδιο
του νέου σχολείου, ο κύριος κορμός των μαθημάτων στην Β και Γ τάξη θα είναι
επιλεγόμενα. (Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της ενοποίησης του 26ου Γ/
σιου και του 32ου Θεσσαλονίκης που φτάνουν τους 402! μαθητές και του 4ου ΓΕΛ
και του 5ου ΓΕΛ Καλαμαριάς στους 595!)
Ιδιαίτερα σφοδρή είναι η επίθεση στην τεχνική εκπαίδευση όπου προτείνεται
να κλείσουν 3 ΕΠΑΣ και 3 ΕΠΑΛ με ..150 μαθητές (ΕΠΑΛ Πολίχνης) και με 210
(ΕΠΑΛ Κορδελιού) με απροσδιόριστη την τύχη των μαθητών αφού αντίστοιχα
σχολεία και ειδικότητες ή είναι πολύ μακριά ή αδυνατούν να τους απορροφήσουν ή
δεν υπάρχουν καθόλου!
Ανασφάλεια, περιπλάνηση, εντατικοποίηση και καθεστώς ομηρίας
με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων!
Για τους καθηγητές έχουμε μαζική κατάργηση των οργανικών θέσεων: Στα
σχολεία της Δυτικής Θεσσαλονίκης προκύπτει ότι οι προτεινόμενες συγχωνεύσεις
με τις οποίες προκύπτει μείωση των τμημάτων στα Γυμνάσια και τα Λύκεια θα
επιφέρουν και μείωση των οργανικών που αντιστοιχεί περίπου σε 72! θέσεις.
Η κατάργηση των τεχνικών σχολείων θα επιφέρει και άλλη μείωση που αντιστοιχεί
περίπου σε 114! Θέσεις. (Η μείωση των οργανικών στα σχολεία της τεχνικής
εκπαίδευσης είναι ίδια σε αριθμό με αυτή που αντιστοιχεί στα υπό κατάργηση
τεχνικά σχολεία, των οποίων οι μαθητές δεν προβλέπεται σε ποια συγκεκριμένα
σχολεία θα φοιτήσουν -όσοι δεν επιλέξουν να σταματήσουν το σχολείο- και έτσι
δεν προκύπτει και καμία αύξηση των οργανικών). Στα σχολεία της Ανατολικής
Θεσσαλονίκης προκύπτει από τη μείωση των τμημάτων στα Γυμνάσια και τα
Λύκεια μείωση των οργανικών κατά 86! περίπου θέσεις. Εφιαλτική είναι η
κατάσταση που διαμορφώνεται για το εργασιακό, το μισθολογικό και εκπαιδευτικό
καθεστώς των καθηγητών πλέον μετά και από: τη μείωση των θέσεων εργασίας
από τη δραστική μείωση των προσλήψεων στην εκπαίδευση (καταργήθηκε η
εξαίρεση της παιδείας από την αναλογία 1 προς 5 των διορισμών, χωρίς ποτέ να
εφαρμοστεί), την κατακόρυφη αύξηση των ελαστικών μορφών εργασίας, τις μαζικές
υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών σε πολλά και διαφορετικά σχολεία εντός
και…εκτός περιφέρειας, την αύξηση του ωραρίου τους, την σύνδεση του μισθού με
την «παραγωγικότητα» ( βλέπε μισθολόγιο, αυτοαξιολόγηση σχολείων), κ.α.

Να πούμε όλοι μαζί όχι στους «λογιστές» της εκπαίδευσης!
Το βασικό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να υπακούει στις εντολές τρόικας
και ΔΝΤ που επιτάσσουν να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες για όλα τα δημόσια
αγαθά(παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες ). Και αυτό, που επιμελώς θέλει να κρύψει το
υπουργείο είναι ότι αδιαφορεί για τους μαθητές και ταυτόχρονα, μετακυλύει ένα
μεγάλο μέρος της εκπαίδευσης στους γονείς (έξοδα μετακίνησης, λειτουργικά έξοδα,
παραπαιδεία, κ.α.)
Την ίδια στιγμή προωθεί αιφνιδιαστικά με ταχύτατες εν κρυπτώ διαδικασίες,
που παραβαίνουν και την ισχύουσα νομοθεσία, χωρίς αιτιολόγηση , μελέτη και
χωρίς τη γνώμη των βασικών εμπλεκομένων, τις συγχωνεύσεις- καταργήσεις
σχολείων διαψεύδοντας σε πολλές περιπτώσεις τις περί του αντιθέτου
διαβεβαιώσεις προϊσταμένων ή τοπικών παραγόντων!!!
Οι Έλληνες εργαζόμενοι διαπιστώνουν με τραγικό τρόπο ότι πληρώνουν καθημερινά
τα τοκοχρεολύσια και τα δάνεια που άλλοι «έφαγαν» και «τρώνε». Δεν ξεχνούν
ότι με μεγάλη ευκολία μέχρι σήμερα η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση
χάρισαν 78 δις στις τράπεζες, ενώ με νόμους, που τους βαφτίζουν «αναπτυξιακούς»
χαρίζουν δις στους Έλληνες βιομηχάνους. Κι ας είναι πλέον κοινό μυστικό ότι
υπάρχουν πάνω από 600 δις σε ελβετικές τράπεζες από Έλληνες κεφαλαιούχους.
Ένα ποσό που υπερβαίνει κατά πολύ το σύνολο του χρέους.
Οι εκπαιδευτικοί μαζί με γονείς και μαθητές πρέπει άμεσα να αντεπιτεθούν.
-Να μη δεχτούν καμία συγχώνευση – κατάργηση.
-Να απαιτήσουν τα τμήματα να λειτουργήσουν με ανώτατο όριο αριθμού
μαθητών: 25 στα τμήματα Γενικής Παιδείας, 20 στα τμήματα κατεύθυνσης
και 10 στα εργαστήρια.
-Να αγωνιστούν για να κτιστούν άμεσα σχολεία (η Δυτική Θεσσαλονίκη
ταλανίζεται χρόνια από τη διπλοβάρδια, τα ..κοντέινερ! τα άθλια διδακτήρια).
-Να εξοπλιστούν όλα τα σχολεία με τις αναγκαίες υποδομές (εργαστήρια,
αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, εξοπλισμό). Αύξηση των δαπανών για την
παιδεία στο 15% του κ.π.
-Άμεση εξασφάλιση των απαραίτητων χρημάτων για την εύρυθμη λειτουργία
των σχολείων.
-Έπαναλειτουργία και αναβάθμιση -επέκταση των υποστηρικτικών θεσμών
(Ενισχυτική Διδασκαλία, Π.Δ. Σ., τμήματα υποδοχής για εκμάθηση της ελληνικής
γλώσσας, τμήματα ένταξης), που θα μειώσουν το κόστος της οικογένειας για
φροντιστήρια και θα βοηθήσουν στην ομαλή ένταξη των μεταναστών στο σχολείο.
Για τη διεκδίκηση των παραπάνω προτείνουμε:
- να γίνουν τώρα έκτακτες γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ.
- να ενημερωθούν οι σύλλογοι, οι ενώσεις γονέων και οι μαθητικές κοινότητες.
- να συγκληθούν τα σχολικά συμβούλια που τα «ανακαλύπτουν» μόνο για τις
καταλήψεις.
- να δημιουργηθούν επιτροπές αγώνα κατά σχολείο και περιοχή που με
κάθε πρόσφορο τρόπο: συλλογή υπογραφών, ψηφίσματα, πανό στα σχολεία,
ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας, συγκεντρώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας
στις διευθύνσεις, στα δημοτικά συμβούλια, καταλήψεις,

Σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας

να αποτρέψουμε το έγκλημα που ετοιμάζουν!

Σήμερα η επίθεση είναι πιο σαρωτική.

Πιο δυναμική πρέπει να είναι και η απάντησή μας!
Να καταργήσουμε την αντιεκπαιδευτική πολιτική, όχι τα σχολεία !