29.4.07

Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ …

ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ…ΤΖΟΓΟΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ…

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Είναι προφανές ότι το πρόσφατο σκάνδαλο των «δομημένων ομολόγων» απομυθοποίησε ότι με προπαγανδιστικό κόπο φιλοτεχνούσαν ως τώρα οι κυρίαρχοι κύκλοι και αποκάλυψε τους στόχους που έντεχνα έκρυβαν χρόνια τώρα όλες οι κυβερνήσεις.

Από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν τα Αποθεματικά των Ταμείων επινοήθηκαν διάφοροι τρόποι αφαίμαξής τους, με στόχο την ενίσχυση του «ανταγωνισμού», της «επιχειρηματικότητας» και άλλων αντίστοιχων ιδεολογημάτων. Ταυτόχρονα η ανάδειξη των ελλειμμάτων σε κεντρικό ζήτημα είχε σαν στόχο να υποβάλλει στη συνείδηση των εργαζομένων την ανάγκη των «θυσιών για τη σωτηρία» των ταμείων.

Οι πραγματικές αιτίες των ελλειμμάτων όμως βρίσκονται στις ιδιόμορφες σχέσεις, ασφαλιστικών ταμείων και τραπεζών, στην καταλήστευση των χρημάτων των ταμείων από το κεφάλαιο, στην εισφοροδιαφυγή και γενικότερα στη χρησιμοποίηση των κονδυλίων που συγκεντρώνονταν για την κοινωνική ασφάλιση όχι προς όφελος των εργαζομένων, αλλά σαν “προίκα” προς τις επιχειρήσεις. Μιλάμε για ένα αστρονομικό έλλειμμα 64 δις ευρώ. Ακόμα τη διετία 2005-2007 τουλάχιστον 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ από τα Αποθεματικά πήγαν σε αμφιλεγόμενες τοποθετήσεις και βέβαια τα περισσότερα από αυτά θα χαθούν. Η αλήθεια όμως είναι ότι αν για κάποιο λόγο τα Ταμεία αναγκαστούν να ρευστοποιήσουν τις «επενδύσεις» τους, οι ζημιές θα είναι πολύ - πολύ μεγαλύτερες, ανυπολόγιστες, αφού τα αποθεματικά βρίσκονται κυριολεκτικά σε κατάσταση απόλυτης «ομηρίας» από εκείνους που ελέγχουν τα χρηματιστηριακά παιχνίδια.

Το ΤΕΑΔΥ στη δίνη του τζόγου

Αξίζει στο σημείο αυτό να κάνουμε ορισμένες ουσιαστικές επισημάνσεις που αφορούν στο πρόσφατο σκάνδαλο των “δομημένων ομολόγων”.

Το κεντρικό οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αποφασίζει να διαβεί το Ρουβικώνα από τα μέσα του 2004. Αντί των ανεμικών ρυθμίσεων που ως γνωστό προέβλεπαν την αύξηση του ορίου τοποθέτησης στο Χρηματιστήριο από το 23% στο 29% σκέφτονται να αξιοποιήσουν στην κεφαλαιαγορά το υπόλοιπο 77% σε εξωχρηματιστηριακές τοποθετήσεις «δομημένων ομολόγων». Έχουν έτσι έναν τριπλό στόχο. α) την ενίσχυση του ακόρεστου χρηματοπιστωτικού – τραπεζικού κεφαλαίου. Μιλάμε για ένα φιλέτο περίπου 30δις ευρώ όπως υπολογίζονται τα σημερινά αποθεματικά των ταμείων. β) την κάλυψη του δημόσιου χρέους μέσω της καταλήστευσης των αποθεματικών και γ) την επιτάχυνση της κατάρρευσης των ταμείων που είναι προϋπόθεση για την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, που αποτελεί στρατηγικό στόχο των κυρίαρχων κύκλων. Με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια! Έπεσαν όμως έξω στους υπολογισμούς γιατί δεν μοίρασαν όπως φαίνεται σωστά την τράπουλα σε όλους τους παίκτες. Τα υπόλοιπα στοιχεία της υπόθεσης, άσχετα αν ασχοληθούμε και μ’ αυτά, (αχυράνθρωποι–διοικητές ταμείων, προμήθειες, διαδρομές ομολόγων, μη παρεμβολή ελεγκτικών μηχανισμών από την Τράπεζα της Ελλάδος) έχουν τη σημασία τους, αλλά αποτελούν δευτερεύουσα πλευρά του ζητήματος.

Συγκεκριμένα τι συνέβη με το ΤΕΑΔΥ

Το Τ.Ε.Α.Δ.Υ., το Ταμείο Επικουρική Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων και το οποίο μετά τη σύνταξη, μας χορηγεί ένα επιπρόσθετο ποσό, τη λεγόμενη επικουρική σύνταξη, βρέθηκε με ευθύνη τόσο της κυβέρνησης, όσο και της διοίκησης του, στη δίνη του χρηματιστηριακού τζόγου με αποτέλεσμα την απώλεια πολλών εκατομμυρίων € από τα αποθεματικά του. Στο ταμείο αυτό συμβάλλουμε μηνιαίως με το ποσόν των 35€ περίπου για ένα μεσαίο κλιμάκιο και επιπροσθέτως υπάρχει και συμβολή του δημοσίου περίπου με το ίδιο ποσόν. Για το κλιμάκιο 11 λόγου χάρη, που αποτελεί και ένα μέσο κλιμάκιο, το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. εισπράττει μηνιαίως περί τα 70€ ανά υπάλληλο και αυτό για 500 χιλιάδες περίπου ασφαλισμένους.

Το ύψος των αποθεματικών του Τ.Ε.Α.Δ.Υ. την 30η/12/05 ήταν 1 δις 810 εκ €, εκ των οποίων τα 938.008.980 € είναι τοποθετημένα σε μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και ομόλογα. Το χαρτοφυλάκιο των ομολόγων του Τ.Ε.Α.Δ.Υ. ανέρχεται σε 701.136.000 €, συνεπώς τα ομόλογα αποτελούν τη μερίδα του λέοντος του συνόλου των χρεογράφων του ταμείου.

Οι «επενδυτικοί» σύμβουλοι και οι «επενδυτικές» επιλογές του Τ.Ε.Α.Δ.Υ

Η χρηματιστηριακή εταιρεία «Ακρόπολις» αποτελεί τον «επενδυτικό» σύμβουλο του Τ.Ε.Α.Δ.Υ., από το 2006 μέχρι σήμερα που της αφαιρέθηκε προσωρινά η άδεια, σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις του σε ομόλογα. Συγχρόνως διαχειρίζεται και τα αποθεματικά τεσσάρων ακόμη ασφαλιστικών οργανισμών. Ενώ η εν λόγω χρηματιστηριακή το 2004 εμφανίζει ζημιά ύψους 712 χιλ. €, το 2005 εμφανίζει καθαρά κέρδη 240 χιλ. €. Τι συνέβη; Τη ζημιά την εμφανίζει διότι το 2004 της επιβάλλεται από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς ένα τεράστιο πρόστιμο, το μεγαλύτερο εξ όσων έχουν επιβληθεί μέχρι σήμερα, ύψους 1 εκ €, επιπλέον δε, πολύ σημαντικότερο, της αφαιρείται η άδεια να πραγματοποιεί αναδοχές για εισαγωγή εταιρειών στο Χ.Α.Α.

Και όμως μετά από όλα αυτά το Δ.Σ. του Τ.Ε.Α.Δ.Υ., μέσω αυτής, τζιράρει στη δευτερογενή αγορά, όπου τα ομόλογα διαπραγματεύονται όπως οι μετοχές, άνω του 1,230 δις

Η «πτήση των ομολόγων»

Οι «επίμαχες» πωλήσεις της «Ακρόπολις» είναι τέσσερις κι όλες εγγράφηκαν σε μία μόνο ημέρα. Την 7/8/2006. Την 1η Αυγούστου 2006 που έγινε η συναλλαγή και σε λίγες ώρες, το ταμείο είχε απώλεια 22 εκ €. Στον τύπο διαβάζουμε ότι ο επίτροπος, ο οποίος τοποθετήθηκε στην χρηματιστηριακή, καθώς και η επιτροπή κεφαλαιαγοράς, στρέφουν την προσοχή τους σε ποσόν 70 εκ €. Προφανώς αναφέρονται, πολύ κακώς, στην τελευταία αγορά της ίδιας όμως ημέρας, και του ίδιου υπερτιμημένου ομολόγου. Τι ακριβώς έγινε;

Η «Ακρόπολις» χρηματιστηριακή συγκροτεί υπεράκτια (off shore) θυγατρική εταιρεία με έδρα τη Κύπρο. Η τελευταία αγοράζει ομόλογα από την «Ακρόπολις» και τα πουλά στον εαυτό της, η οποία με τη σειρά της τα πουλά υπερτιμημένα στο Τ.Ε.Α.Δ.Υ.

Ας παρακολουθήσουμε την πορεία των ομολόγων:

Ελληνική εμπορική τράπεζα κατέχει ομόλογα με τιμή ανά τοκομερίδιο 97,5€ και πωλεί σε κυπριακή τράπεζα με τιμή 97,8€. Αυτή πωλεί στην κυπριακή υπεράκτια εταιρεία, θυγατρική της Ακρόπολις, σε τιμή 97,9€ ανά τοκομερίδιο. Αυτή πωλεί εικονικά στον εαυτό της δηλαδή στην Ακρόπολις ΑΧΕΠΕΥ με τιμή 105,3 € ανά τοκομερίδιο (παρατηρήστε το «άλμα» της τιμής σε σχέση με τις προηγούμενες αγοραπωλησίες του ομολόγου. Τι τους πειράζει αφού δεν την κατέβαλαν). Αυτή πωλεί στο Τ.Ε.Α.Δ.Υ. με τιμή 106,75 €.

Δηλαδή, τα ομόλογα «φεύγουν» από την Αθήνα με τιμή 97 € ανά κομμάτι και μέσω Κύπρου, γυρίζουν στην Αθήνα με τιμή 106,75 € και με τελευταίο παραλήπτη το Τ.Ε.Α.Δ.Υ!

Η πολιτική του επενδυτικού χρηματιστηριακού ρίσκου δημιουργεί κέρδη;

Η απάντηση είναι φυσικά ΟΧΙ τόσο για το ΤΕΑΔΥ, όπως δείξαμε, όσο και για το σύνολο των ασφαλιστικών ταμείων.

Αν οι εργαζόμενοι της χώρας περίμεναν από τα ομόλογα και το ρίσκο, από τον χρηματιστηριακό τζόγο δηλαδή, να αυξηθούν τα κεφάλαια των Ασφαλιστικών τους Ταμείων, τότε η κατάσταση που θα υπήρχε σήμερα θα ήταν για όλους μας παραπάνω από τραγική. Μπορεί να αποτελεί γεγονός ότι κάποιοι ορέγονται να βάλουν στο χέρι και το τελευταίο ευρώ που διαθέτουν τα Ταμεία, όμως αδιαμφισβήτητες αλήθειες είναι και οι εξής δύο: Πρώτον, η συνεχής αύξηση της περιουσίας των Ταμείων είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνο των συνεχώς αυξανόμενων εισφορών των εργαζομένων. Δεύτερον, τα αποθεματικά αυτά θα ήταν σήμερα πολλαπλάσια, αν δεν είχαν λεηλατηθεί, παρακρατηθεί και υπεξαιρεθεί αμύθητα ποσά, που κατά καιρούς έγιναν χρηματοδοτήσεις και πλούτος για το κεφάλαιο.

Τα στοιχεία και για τη ΝΔ και για το ΠΑΣΟΚ είναι αμείλικτα. Την ώρα που οι δυο τους ανταλλάσσουν στοιχεία για τις απώλειες που υπέστησαν τα αποθεματικά, εξαιτίας της δικής τους πολιτικής, τα πλεονάσματα των Ασφαλιστικών Ταμείων αυξάνονται χρόνο με το χρόνο με ρυθμούς που εδώ και μια πενταετία έχουν σταθεροποιηθεί κατά μέσο όρο στα επίπεδα του 1,5 δισ. ευρώ. Την ώρα, δηλαδή, που μέρος των αποθεματικών γίνεται... θυσία στο βωμό του χρηματιστηριακού τζόγου, τα ετήσια πλεονάσματα των Ταμείων αυξάνονται χάρη στις αυξανόμενες εισφορές των εργαζομένων. Το 93,9% των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων συγκεντρώνονται από χρήματα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προέρχονται από τους εργαζόμενους.

Δε φταίει κανείς;

Οι κυβερνητικές ευθύνες είναι τεράστιες

Όχι διότι οι διοικήσεις είναι επιλογή του υπουργού κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά κυρίως, γιατί η κυβερνητική λογική είναι η λογική της ανταποδοτικότητας των εισφορών μέσω της «απόδοσής», μετά τη μετατροπή τους σε χαρτιά, «άϋλους τίτλους» Αυτός είναι ο πυρήνας του ζητήματος. Τα ταμεία είναι φορείς κοινωνικής ασφάλισης και δεν μπορεί να είναι θεσμικοί «επενδυτές». Τα αποθεματικά τους οφείλουν να είναι πρωτίστως ασφαλή και δευτερευόντως «αποδοτικά».

Η κυβέρνηση φταίει αφού διόρισε διοικητές των ταμείων πολιτικούς της φίλους και με όχημα αυτές τις διοικήσεις, προχώρησε στην πώληση της μετοχής της Εμπορικής τράπεζας στη γαλλική Gredit Agricole. Μεταξύ αυτών των διοικήσεων και το Τ.Ε.Α.Δ.Υ. που ως θεσμικός επενδυτής πούλησε όλες τις μετοχές της Εμπορικής που κατείχε, περίπου 15 εκ μετοχές, στους Γάλλους, αδιαφορώντας αν μία τράπεζα του δημοσίου ιδιωτικοποιείται και επισυμβαίνει μια επιθετική εξαγορά, κάτι που απαγορεύει ο νόμος. Αυτός είναι ο ρόλος των θεσμικών «επενδυτών»: επίθεση κατά της εργασίας.

Η κυβέρνηση φταίει όταν ζητά το 25% των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων να επενδύεται σε μετοχές από το 23% που είναι σήμερα, όπως διαμορφώθηκε από τους εκσυγχρονιστές της κυβέρνησης Σημίτη.

Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιες και δεδομένες

Όχι μόνο γιατί διαμόρφωσε όλο το προηγούμενο διάστημα το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο και άνοιξε το δρόμο για το τσογάρισμα και τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και γιατί σήμερα δεν έχει καμιά αντίρρηση για την προώθηση των στρατηγικών στόχων και αλλαγών. Αυτό φαίνεται από το ό,τι δε θίγει καθόλου τα ζητήματα αυτά κι αρκείται στο εντυπωσιοθηρικό θέμα των μιζών. Ίσως σκέπτονται τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πως μπορεί να είναι η δική τους κυβέρνηση που θα αξιοποιήσει τις συνέπειες αυτών των ομολόγων-στραγγαλιστών για να αλλάξει το ασφαλιστικό σύστημα, που ενώ έχει κορυφαία σημασία για τα συμφέροντα που εξυπηρετούν κρύβει φοβερές δυσκολίες και απρόβλεπτες εργατικές αντιδράσεις, επικίνδυνες για το σύστημα και τις πολιτικές δυνάμεις.

Οι ευθύνες των συνδικαλιστών δεν είναι μικρότερες

Η ευθύνη της ΑΔΕΔΥ και όλων των παρατάξεων που έχουν εκπροσώπους στο Δ.Σ. του ΤΕΑΔΥ (ΠΑΣΚ 2- ΔΑΚΕ 2- ΠΑΜΕ1- Αυτόνομη Παρέμβαση 1) είναι μεγάλη γιατί αποδέχτηκαν και συναίνεσαν στη επιχειρηματική δράση και τη λογική του παιχνιδιού της αγοράς με τα χρήματα των εργαζομένων διευκολύνοντας τα σχέδια της κυβέρνησης και των κάθε είδους τρωκτικών.

Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες γιατί με την ψήφο τους αποδέχτηκαν τις νεοφιλελεύθερες – διαχειριστικές λογικές αξιοποίησης των αποθεματικών.

Οφείλουν όλοι τους να δώσουν δημόσια εξηγήσεις και να αναλάβουν τις ευθύνες τους ιδιαίτερα αυτοί που γίνονται τιμητές των πάντων. Θα συμφωνήσουμε ότι το θεσμικό πλαίσιο πνίγει τα ταμεία, εξανεμίζει τις εισφορές μας, δανείζει στο δημόσιο και τους καπιταλιστές «χοντραίνει» τους χρηματιστές και τα αρπακτικά της αγοράς. Υπάρχουν όμως πολιτικές ευθύνες στην εκπροσώπησή μας. Ο κλάδος βοά και θέλει εξηγήσεις και πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα:

• Γιατί συμφώνησαν σ’ αυτές τις συναλλαγές; Η συζήτηση στο Δ.Σ. του ΤΕΑΔΥ που συμμετείχαν γινόταν: για χρηματιστηριακές επενδύσεις, για αναδιάρθρωση του χαρτοφυλακίου, για μετατροπή των σταθερών ομολόγων σε δομημένα, για αγοραπωλησίες όχι μέσω κρατικών τραπεζών, αλλά της γνωστής και καταδικασμένης αμαρτωλής χρηματιστηριακής εταιρείας «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» κι αυτοί συμφώνησαν!!! Τι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι και ιδιαίτερα αυτοί της συνδικαλιστικής αριστεράς; Θα μπορούσαν να μειοψηφίσουν, να ψηφίσουν έστω λευκό, να αποχωρήσουν, να παραιτηθούν, να αναδείξουν το ζήτημα.

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ, κόντρα στη σιωπή των εκπροσώπων, οφείλει να τοποθετηθεί δημόσια. Να υπερασπίσουμε τους κόπους μιας ζωής, να αποκαλύψουν τις πραγματικές προθέσεις των κυβερνώντων, να υπερασπιστούν το σύνολο των θέσεων των κλάδων για:

ü Δημόσια καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση-συνταξιοδότηση, με παροχές υψηλού επιπέδου για όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα

ü Επιστροφή στα ταμεία των οφειλόμενων 64 δις ευρώ (22 τρις δραχμές), που λεηλάτησαν οι κυβερνήσεις, το κράτος, οι τράπεζες και η εργοδοσία, όλη τη μεταπολεμική περίοδο.

ü Εγγύηση του κράτους για τα αποθεματικά των ταμείων. Τα αποθεματικά να αξιοποιούνται με σταθερές και σίγουρες αποδόσεις χωρίς κανένα ρίσκο και μεσάζοντες (προθεσμιακές καταθέσεις, αγορά σταθερών ομολόγων δημοσίου). Απαγόρευση της διοχέτευσης των αποθεματικών στο Χρηματιστήριο και ευρύτερα στις χρηματιστηριακές αγορές και άλλων σύνθετων χρηματιστηριακών προϊόντων.

ü Αυτοδιαχείριση των ταμείων και εργατικός έλεγχος. Βέτο σε κάθε επιχειρηματική και αγοραία λογική διαχείρισης. Συμμετοχή με ανακλητούς εκπροσώπους που θα λογοδοτούν στις Γ.Σ. και στα συνέδρια.

ü Κατάργηση ιδιωτικής ασφάλισης. Κοινωνικά και όχι ανταποδοτικά κριτήρια στη λειτουργία των ασφαλιστικών μας ταμείων

ü Σταδιακή μείωση εισφοράς των εργαζομένων με κατεύθυνση την πλήρη κατάργησή της. Καμιά ενοποίηση επικουρικών ταμείων (π.χ. ΤΕΑΔΥ - ΜΤΠΥ στο δημόσιο) που να μειώνει το ύψος της επικουρικής σύνταξης.

Είναι χρέος κάθε συναδέλφου να μην αδρανήσει, να μη σιωπήσει και να μην υποταχθεί στην κυρίαρχη συνδικαλιστική λογική πως δε μπορούμε να κάνουμε και τίποτα, αλλά μαζί με τις ανεξάρτητες ριζοσπαστικές δυνάμεις να απαιτήσει ΤΩΡΑ :

· Να μπει φραγμός στη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, στο κόλπο με το τσογάρισμα των χρημάτων στο χρηματιστήριο και στα ομόλογα-στραγγαλιστές, που μπορούν να αποτελέσουν το «δούρειο ίππο»για τη συντριβή του ασφαλιστικού συστήματος.

· Να μπει φραγμός στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, αλλά και στη λογική της ανταποδοτικότητας και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων που αρχίζουν να καθορίζουν τη λειτουργία και των δημόσιων ταμείων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: