pysde12
Το ιστολόγιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας στην Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
Οι Παρεμβάσεις στο Διαδίκτυο
4.11.12
Στις Εκλογές της 5ης Νοέμβρη ψηφίζουμε Αγωνιστική Παρέμβαση!
pysde12
30.10.12
Έκτακτη Γενική Συνέλευση Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης (1/11)
Όλοι στο Εκπαιδευτικό Συλλαλητήριο (31/10, Θεσσαλονίκη)

28.10.12
Όσα συνέβησαν στις 25/10 στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ μας αφορούν όλους και όλες! – Η πρόταση των Παρεμβάσεων στην ΑΔΕΔΥ
25.10.12
Κάλεσμα σε Εργατική-Λαϊκή Αντιφασιστική Διαδήλωση στις 28/10
19.10.12
Το δικαίωμα της απεργίας-(ανακοίνωση Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης)
Γ΄ ΕΛΜΕ-ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
Θεσ/νίκη 18/10/2012
για το ΔΣ της Γ΄ ΕΛΜΕ-Θ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΡ. ΤΡΑΝΟΣ
Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γ. ΛΑΘΗΡΑ
15.10.12
Πρωτοφανείς ελλείψεις καθηγητών
Αγωνιστική Παρέμβαση
Πρωτοφανείς ελλείψεις καθηγητών - 12.000 χαμένες διδακτικές ώρες
Κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ διαλύουν τη δημόσια παιδεία:
• απόλυτο στοίβαγμα των παιδιών στα τμήματα ( τα περισσότερα σχολεία έχουν το 50% των τμημάτων τους στο όριο των 25 μαθητών και το υπόλοιπο 50% από 26 έως 30 μαθητές!).
• Οι χαμένες διδακτικές ώρες στα σχολεία της Β/θμιας Εκπ/σης της Δυτικής Θεσσαλονίκης σε ένα μήνα από την έναρξη των μαθημάτων και μόνο από τα εξ’ ολοκλήρου κενά ξεπερνούν τις δώδεκα χιλιάδες. Δεν συμπεριλαμβάνονται οι ώρες που χάθηκαν με ευθύνη του υπουργείου, λόγω καθυστερήσεων στις πάσης φύσης τοποθετήσεις.
• Στα σχολεία μας σήμερα, με βάση τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα από τους συλλόγους, συνεχίζουν να υπάρχουν 90 κενά! Αναλυτικότερα τα κενά είναι στις εξής ειδικότητες: ΠΕ01 6, ΠΕ02 13, ΠΕ03 16, ΠΕ04 13, ΠΕ06 9, ΠΕ013 2, ΠΕ012 έως ΠΕ018 των τεχνικών ειδικοτήτων συνολικά 31.
Φτάσαμε τις δώδεκα χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες μέσα σε ένα μήνα και δυστυχώς θα έχουμε και συνέχεια, τα 90 κενά αναλογούν σε 1.800 χαμένες ώρες την εβδομάδα, ή σε 360 την ημέρα. Για την κατάσταση αυτή που ισοδυναμεί με οπισθοδρόμηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος κανείς δεν ανησυχεί. Αν όμως οι χαμένες ώρες ήταν από απεργίες των εκπαιδευτικών ή από κινητοποιήσεις των μαθητών, όλοι θα παρίσταναν ότι αγωνιούν για την αναπλήρωσή τους.
Αυτό είναι το λιγότερο κράτος που ευαγγελίζονται : κατάργηση κοινωνικών παροχών, φτώχεια και εξαθλίωση. Σε ερώτηση δημοσιογράφου στη ΝΕΤ αν «θα έχουμε παιδεία και υγεία» ο ειδικός σύμβουλος του γενικού λογιστηρίου του κράτους, κου Καρβούνης έδωσε αποστομωτική απάντηση: «ΟΧΙ» είπε, χωρίς κανένα ενδοιασμό. Οι μορφωτικές ανάγκες των μαθητών σφαγιάζονται στο βωμό του κέρδους μιας χούφτας τραπεζιτών και βιομηχάνων.
Καταγγέλλουμε την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας για τις χιλιάδες χαμένες ώρες καθώς και τους καθ’ ύλην αρμόδιους για τα εκπαιδευτικά πράγματα στο νομό, τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, γιατί σιωπούν και διαχειρίζονται απαράδεκτες καταστάσεις. Οι αιρετοί αλήθεια τι ρόλο παίζουν, γιατί ενώ έχουν όλα τα στοιχεία δεν τα δημοσιοποιούν και συγκαλύπτουν υπουργείο και διοικήσεις; Η ΟΛΜΕ γιατί συνεχίζει να είναι εξαφανισμένη: γιατί δεν υλοποίησε την απόφαση της Συνέλευσης των προέδρων για καταλήψεις Διευθύνσεων την Τετάρτη 10/10 για τα συγκεκριμένα προβλήματα;
Το εκπαιδευτικό κίνημα, οι συνάδελφοι, οι σύλλογοι καθηγητών, οι γονείς και οι μαθητές, όλοι μαζί και του κάθε σχολείου ξεχωριστά, μπορούμε να επιβάλλουμε την πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού, καθώς και λύσεις στις διεκδικήσεις μας προς όφελος του δημόσιου σχολείου και των μαθητών, με τους αγώνες μας!
Απαντάμε μαζικά, συμμετέχουμε στην απεργία στις 18/10, στην πρoσυγκέντρωση-9.30πμ-Καμάρα.
13.10.12
Γ΄, Δ΄, Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης: Κάλεσμα στην απεργία της 18ης Οκτωβρίου
Η παιδεία και η υγεία είναι κοινωνικά αγαθά
Συνάντηση της Αγωνιστικής Παρέμβασης Θεσσαλονίκης, 14/10
6.10.12
Ανοιχτή επιστολή σε μαθητές και γονείς από τις Γ΄, Δ΄, Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
4.10.12
Ή τα τοκοχρεολύσια… ή το ΨΩΜΙ, η ΠΑΙΔΕΙΑ και η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του λαού!
Όχι στο σχολειό της φτώχειας, των περικοπών, των συγχωνεύσεων, της αγοράς, των εξετάσεων, της τυποποίησης, της πλήξης και της αμάθειας.
- Σχολείο δημόσιο, δημοκρατικό, δωρεάν για όλα τα παιδιά με γερές υποδομές, πλήρη σύγχρονη ,ποιοτική μόρφωση!
- Αξιοπρέπεια - στήριξη - παιδαγωγική ελευθερία!
- Σχολείο της χαράς και της δημιουργίας, ανοικτό στην κοινωνία και τη ζωή !
- Εφόδια αλλά και ελπίδα στο μέλλον της νέας γενιάς!
4.3.12
Κοινωνική Αγωγή ή Κοινωνικά Ανάγωγοι;
Τις ημέρες αυτές στο πλαίσιο του μαθήματος της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής (Αικατερίνη Ζαφρανίδου - Στυλιανή Κορδονούρη – Στέλλα Σωτηρίου) της Γ΄ Γυμνασίου συζητάμε με τους μαθητές μου για τα κοινωνικά προβλήματα (φτώχεια, ανεργία, βία, ναρκωτικά, τροχαία ατυχήματα κτλ.) που είναι και το αντικείμενο του ομώνυμου κεφαλαίου του σχολικού εγχειριδίου. Στο σχολικό βιβλίο λοιπόν, που παρεμπιπτόντως έφτασε στο σχολείο μας, τελευταίο και καταϊδρωμένο, τέλη Ιανουαρίου, συναντά κανείς την πεμπτουσία του μηχανισμού που αναπαράγει την κυρίαρχη ιδεολογία του τέλους της ιστορίας, της μη αμφισβήτησης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων και της αποδοχής κοινωνικών αλλαγών μόνο εντός του υπάρχοντος κοινωνικού πλαισίου. Ορίστε μερικά παραδείγματα από το συγκεκριμένο κεφάλαιο:
- Η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων ή πώς κάνουμε γαργάρα ό,τι είναι επικίνδυνο.
Η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων προϋποθέτει:
την προσπάθεια αλλαγών στη νοοτροπία των ατόμων (ατομοκεντρική προσέγγιση). Στο πλαίσιο αυτό προβλέπεται η εκπαίδευση, κατάρτιση και ενημέρωση των ατόμων σε θέματα π.χ. οδικής ασφάλειας, επαγγελματικού προσανατολισμού, θεμάτων υγείας, ώστε τα άτομα να μπορούν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, ξεπερνώντας αρνητικές νοοτροπίες.
Την προσπάθεια αλλαγών στην κοινωνική οργάνωση (κοινωνιοκεντρική προσέγγιση).
Σήμερα, η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων απαιτεί το συνδυασμό και των δύο παραπάνω προσεγγίσεων. Εξάλλου, η μελέτη και ο σχεδιασμός λύσεων στα κοινωνικά προβλήματα πραγματοποιείται με τη συνεργασία επιστημόνων διάφορων κλάδων. Ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι μελετούν π.χ. τα προβλήματα βίας και κοινωνικού αποκλεισμού στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις και προτείνουν νέες μορφές σχεδιασμού των πόλεων.
Τι λείπει από το παραπάνω κείμενο; Μα, μια έστω μικρή επεξήγηση του τι περιλαμβάνει η προσπάθεια αλλαγών στην κοινωνική οργάνωση, όπως γίνεται πιο πάνω με την ατομοκεντρική προσέγγιση. Πώς γίνεται αυτή η προσπάθεια; Με εξέγερση; Επανάσταση; Αταξική κοινωνία; Μεταρρυθμίσεις; Εκλογές; Αντί να πάρουν μια συγκεκριμένη θέση, οι συγγραφείς σηκώνουν το χαλί και σπρώχνουν από κάτω την όποια πιθανή απάντηση. Νίπτουν μάλιστα τας χείρας τους λέγοντας ότι ”σήμερα” (λες και παλιότερα ίσχυε κάτι άλλο) απαιτείται ο συνδυασμός των δύο προσεγγίσεων, χωρίς να διευκρινίζουν τίποτε παραπέρα. Το παράδειγμα που παραθέτουν ολοκληρώνει το πανηγύρι αφού σύμφωνα με το κείμενο το κοινωνικό πρόβλημα της βίας και του κοινωνικού αποκλεισμού στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις μπορεί να λυθεί με νέες μορφές σχεδιασμού των πόλεων. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί μέχρι σήμερα;
Και συνεχίζει το κείμενο εξηγώντας ότι η χάραξη της κοινωνική πολιτικής στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας επιστημόνων διαφόρων κλάδων! -πού είναι το πολιτικό υποκείμενο οέο;
Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι η χάραξη της κοινωνικής πολιτικής που ασκείται στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους (βλ. Κεφ. 9.3) με την κατοχύρωση μέτρων, όπως η κοινωνική ασφάλιση, τα επιδόματα ανεργίας, η επαγγελματική κατάρτιση ανέργων, η παροχή κατοικίας, η επιδότηση θέσεων εργασίας κ.ά. Στην κατεύθυνση επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων εντάσσεται και η δράση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων ΜΚΟ (βλ. Κεφ.2.3) και των διάφορων κοινωνικών κινημάτων, όπως το οικολογικό, το γυναικείο, το αντιρατσιστικό κίνημα. (σελ. 48-49)
Προσέξτε πώς οι ΜΚΟ κατατάσσονται συλλήβδην μεταξύ όσων προσπαθούν να λύσουν κοινωνικά προβλήματα και πώς μαζί με τα κοινωνικά κινήματα θεωρούνται σχεδόν ισότιμος παράγοντας κοινωνικής πολιτικής με το κράτος.
- Τα αίτια της φτώχειας ή πώς η παραοικονομία μας κάνει φτωχούς
Τα αίτια της φτώχειας εντοπίζονται στην άνιση κατανομή του εισοδήματος, στις αλλαγές της τεχνολογίας, στις προκαταλήψεις και το ρατσισμό, αλλά και στην παραοικονομία, που στερεί από το κράτος εισοδήματα για προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης. Η ανεργία, επίσης, αποτελεί σημαντική αιτία της φτώχειας, ιδιαίτερα όταν είναι παρατεταμένη και αφορά άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, που έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις. (σελ. 50)
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς εδώ; Την μετατροπή του ορισμού της φτώχειας σε αίτιο (η φτώχεια -η σχετική τουλάχιστον και με βάση τον ορισμό της σε προηγούμενη σελίδα- είναι η άνιση κατανομή του εισοδήματος); Το ότι η άνιση κατανομή του εισοδήματος είναι ενδιάμεσο αίτιο και πρέπει να αναφερθεί και το αίτιο της ανισοκατανομής; Το ότι δεύτερο αίτιο της φτώχειας θεωρούνται οι τεχνολογικές αλλαγές (οι συγγραφείς φαίνεται ότι έχουν μια εμμονή με τις αλλαγές αυτές, αφού συχνά τις αναφέρουν ως κάτι κακό); Το ότι οι προκαταλήψεις και ο ρατσισμός αναφέρονται ως αίτια, ενώ συχνά είναι αποτελέσματα της φτώχειας ή μέσα διατήρησης της οικονομικής ανισότητας; Το κορυφαίο βέβαια είναι ότι στα αίτια συμπεριλαμβάνεται και η παραοικονομία! Αυτό το αφήνω ασχολίαστο… Όσο για τα περί ανεργίας, ακούγονται αστεία σήμερα όταν πολλοί όντας εργαζόμενοι έχουν βρεθεί κάτω από το όριο της φτώχειας.
- Η αντιμετώπιση της φτώχειας ή πώς η εκπαίδευση απελευθερώνει (συγγνώμη, “σώζει”)
Η αντιμετώπιση της φτώχειας απαιτεί μέτρα για την ενίσχυση της ισότητας ευκαιριών για όλους τους πολίτες. Τέτοια μέτρα είναι κυρίως η εκπαίδευση και η κατάρτιση, μέτρα καταπολέμησης της ανεργίας και τέλος δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος και του εθνικού και παγκόσμιου πλούτου.
Το πρόβλημα της φτώχειας λοιπόν σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο είναι πρόβλημα ίσων ευκαιριών. Πώς είπατε; Καπιταλισμός; Παγκοσμιοποίηση; Μη μας βάζετε δύσκολα. Θα φτιάξουμε καλή εκπαίδευση και κατάρτιση για όλους, θα πάρουμε μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας (όπως; ) και, τέλος (“τέλος” λέμε, έτσι, ως υποσημείωση), δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος με το μαγικό ραβδάκι ή έστω χάρη στον Πλούτο που είδε το φως του…
Δεν έχουμε φυσικά την απαίτηση ένα σχολικό εγχειρίδιο αστικού κράτους να αποτελεί επαναστατική προκήρυξη και κάλεσμα σε εξέγερση, αλλά το να λες στα παιδιά μισές αλήθειες και να κάνεις προπαγάνδα για το πόσο “προβλεπόμενα” πρέπει να γίνονται όλα στην κοινωνία δείχνει ότι η μπαρούφα περί ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης είναι ακριβώς αυτό: μπαρούφα. Τα σχολικά βιβλία και γενικότερα η εκπαίδευση ως κοινωνικός/κρατικός θεσμός δείχνουν τον πραγματικό τους ρόλο όταν πράγματα σφίγγουν όλο και πιο πολύ κοινωνικά και αυτό είναι πια εμφανές σε οποιονδήποτε ελαφρώς υποψιασμένο εμπλέκεται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μέχρι τώρα οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί προσπερνούσαν ανώδυνα το θέμα. Κάτι μου λέει όμως ότι πρέπει να απαντήσουμε και μέσα στη σχολική αίθουσα στο ολοένα επανερχόμενο ερώτημα.
2.3.12
Την Κυριακή 4/Μαρτίου ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 5:00 μ.μ.
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ, ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ.
ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ, ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ. ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ, ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Ή εμείς ή αυτοί.