Προς συναδέλφους -(μια ακόμα…) επιστολή απεργών εκπαιδευτικών

Προς συναδέλφους

 (μια ακόμα…)  επιστολή απεργών εκπαιδευτικών

Μα τι άλλο...τι;

Τι άλλο θα βρεις πάλι να δικαιολογηθείς; Πάλι θα πεις πως με την 24ωρη τίποτα δε βγαίνει;.. Και φυσικά! Γι αυτό θα την κάνουμε ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!!!
Μήπως...πως το μεροκάματό μας θα πάει στο Δημόσιο και τους το χαρίζουμε;;;  

Όχι δεν τους το χαρίζεις... το κλέβεις. Από μένα και τους συναδέλφους σου όμως που απεργούμε και για ΣΕΝΑ!!!

 Λες «να δω τί θα κάνουν οι άλλοι...., οι άλλοι θα απεργήσουν;  δεν μπορώ άλλο ,να βρούμε( να βρουν οι άλλοι) άλλες μορφές, να τις κάνουν οι άλλοι , οι άλλοι στη ΓΣ να αποφασίσουν κάτι άλλο, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο, να δούμε τι άλλο θα μας κάνουν , να ρθούν κάποιοι άλλοι ,να γίνει κάτι άλλο, από τους άλλους, αυτά είναι ξεπερασμένα από άλλες εποχές.»
άλλα λόγια να αγαπιόμαστε

ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ; ΕΣΥ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ;ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ...

Ότι πια δεν αντέχεις;;; Μα και πριν χρόνια τα ίδια έλεγες!!...ως πότε πιστεύεις πως θα μεταθέτεις το δικαίωμά σου στην αξιοπρέπεια;! Σε λίγο που θα είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ;;;;
Μήπως πάλι ότι...οι εξελίξεις είναι προδικασμένες και μεις κουκίδα στην άμμο τί ν αλλάξουμε; Ωραία!!! Τότε την επομένη στην 28η -17 Νοέμβρη ή 25η, σκύψτο κεφάλι στους μαθητές σου και πες τους την αλήθεια! Μη τους μιλάς για ελευθερία, αντίσταση και αξιοπρέπεια! Μη διδάσκεις όνειρα, μη διδάσκεις ελπίδα! Μη λες πως μια χούφτα άνθρωποι βάλανε σκοπό να αλλάξουνε τον κόσμο! Και το καταφέρανε με όπλα το μπόι της ψυχής τους, της αγάπης και των ονείρων τους!!!
Πες τους την αλήθεια, αυτή που στους συναδέλφους σου πια δεν τολμάς να πεις.

 Ότι περιμένεις πια ένα θαύμα και ξέχασες πως το Θαύμα είσαι Εσύ...εσύ που Διδάσκεις και στα χέρια σου Κρατάς τα Μεγαλύτερα Θαύματα του Κόσμου. Εσύ! Που χωρίς Εσένα η Ανθρωπότητα θα ‘ταν φτωχή και θα ‘ταν Άδειες της Ιστορίας οι Σελίδες!

Εσύ! Που Σ αγαπώ τόσο που Αγωνίζομαι και Για Σένα, χωρίς ΌΜΩΣ ΕΣΕΝΑ!

Εσύ! Που Κουράστηκα πια να Σε βλέπω Σκυθρωπό/πή και Σπάνια να Γελάς...Και φωτίζεται τόσο το σχολείο όταν γελάς...

Εσύ Συν-άδελφε μου.Εσύ Συν-αδέλφισσα μου. Δε ντρέπομαι πια να το πω. Χωρίς Εσένα, ,

ΑΛΛΟ ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΠΙΑ ΘΑ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΑΝΤΕΧΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΣ Κ ΓΩ.
Δε ξέρω για πόσο ακόμη θα αντέχω με πείσμα για τους ΔΥΟ ΜΑΣ να διεκδικώ, το δικαίωμά ΜΑΣ να μπαίνουμε στην Τάξη ΜΑΣ όπως ΜΑΣ αξίζει.. Με το κεφάλι ΨΗΛΑ κοιτώντας με ΚΑΜΑΡΙ τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ στα ΜΑΤΙΑ.
Ας ΕΊΝΑΙ ΑΎΡΙΟ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΚΑΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ...
Ναι δεν ντρέπομαι να σου το δηλώσω...
ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ..
ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ..
ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ..
ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ..
ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ..
ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ…
ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!    ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ!!!

ΠΑΡΕΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!!!  

ΠΑΡΕΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!!!

ΠΑΡΕΑ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ!!

ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ!!!★

20-2-2013