ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΘΕΣ\ΝΙΚΗΣ

Ανακοινώθηκαν πρόσφατα οι μεταθέσεις εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Παρόλο που μετατέθηκαν ένας στους δύο περίπου εκπαιδευτικούς που ζητούσε μετάθεση, για άλλη μια φορά τόσο οι μεταθέσεις όσο και οι αναμενόμενοι διορισμοί δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως τη φετινή διδακτική χρονιά , πέντε μήνες μετά την έναρξη του διδακτικού έτους εξακολουθούσαν να υπάρχουν κενά εκπ\κού προσωπικού καθώς και ότι σε αρκετές περιπτώσεις κατακερματίστηκαν τα πλήρη κενά αναπληρωτών και καλύφθηκαν με ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς.
Ενώ λοιπόν υπάρχουν πραγματικές ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό, ο αριθμός των μεταθέσεων δε γίνεται με βάση αυτό το κριτήριο αλλά εξυπηρετεί ευρύτερες κάθε φορά πολιτικές σκοπιμότητες.
Στο νόμο Θεσσαλονίκης η αύξηση του αριθμού των μεταθέσεων αποτελεί πράγματι ανάγκη ,με δεδομένο την αύξηση του μαθητικού πληθυσμού σε ορισμένες περιοχές, τις αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα, τις αναμενόμενες συνταξιοδοτήσεις, την ανάγκη κατάργησης της διπλοβάρδιας.
Όμως οι μεταθέσεις καθηγητών σε περιοχές του νομού μας, ιδιαίτερα στην Α΄και Β΄Θες\νίκης θα σημάνουν το τέλος της ταλαιπωρίας της μετακίνησης αρκετών συναδέρφων ή θα τους βάλουν σε νέες «περιπέτειες»;

Με βάση την ασκούμενη ως τώρα πολιτική της κυβέρνησης αλλά και των αντίστοιχων διευθύνσεων Δ.Ε. στις παραπάνω περιοχές ήδη υπάρχουν ήδη υπεραρθμίες σε αρκετές ειδικότητες και αρκετοί συνάδελφοι βρίσκονται στη διάθεση των ΠΥΣΔΕ. Αν προσθέσουμε και την τοποθέτηση κατ΄απόλυτη προτεραιότητα των πολυτέκνων υπάρχει ο κίνδυνος να αυξηθεί ο αριθμός αυτών που θα βρίσκονται στην διάθεση ή θα είναι υπεράριθμοι.
Το γεγονός αυτό υπονομεύει την οργανικότητα της θέσης των εκπ\κων, δημιουργεί πλασματική εικόνα για τις ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό, ταλαιπωρεί ένα σημαντικό αριθμό συναδέλφων , εντείνει το κλίμα ανασφάλειας καθιστά ευάλωτο στη διοίκηση ένα μέρος του κλάδου.

Επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι πραγματικές ανάγκες και κενά υπάρχουν ζητάμε οι ΕΛΜΕ και οι αιρετοί του κλάδου(;) να διαμορφώσουν άμεσα ένα πλαίσιο προτάσεων- διεκδικήσεων προς τις διευθύνσεις Δ.Ε. του νομού στην παρακάτω κατεύθυνση:
1. Να δοθούν όλα τα κενά για κάλυψη οργανικής θέσης, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που θα προκύψουν από τις αναμενόμενες συνταξιοδοτήσεις του Οκτωβρίου, αποσπάσεις σε εξωτερικό κλπ.
2 .Κανείς συνάδελφος να μη μείνει χωρίς οργανική θέση, να τοποθετηθεί έστω και σε
πλασματικό κενό. Να καταργηθεί το καθεστώς των «διαθέσεων» στο ΠΥΣΔΕ της
Aνατολικής Θεσσαλονίκης.
3. Να δοθούν υπεραριθμίες στο Α' ΠΥΣΔΕ κατά χρονολογική προτεραιότητα,
δηλαδή, να προηγηθούν όσοι έχουν μετατεθεί παλαιότερα, δηλαδή πρώτα όσοι μετατέθηκαν για παράδειγμα το 2004, μετά όσοι μετατέθηκαν το 2005 κ.ο.κ. ανεξαρτήτως του αριθμού μορίων
4.Να τηρηθεί από τα ΠΥΣΔΕ και να ελεγχθεί από τους αιρετούς η εφαρμογή της
διάταξης που ορίζει πως οι πολύτεκνοι μπορούν να κάνουν χρήση της ιδιότητας
τους ως πολύτεκνοι μόνο μία φορά
5..Οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί εντός της περιοχής μετάθεσης, όταν δίνονται
οργανικές θέσεις, δεν πρέπει να προηγούνται έναντι όλων των συναδέλφων της
αντίστοιχης ειδικότητας.
6..Η ρύθμιση της υπεραριθμίας να εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο για όλους τους συναδέλφους (και τους πολύτεκνους). Για το σκοπό αυτό απαιτείται και τροποποίηση της σχετικής διάταξης που αφορά την ειδική κατηγορία πολυτέκνων, του ΗΔ. 50/96.








ΘΕΣΕΙΣ ΟΛΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ
Τοποθετήσεις πολυτέκνων

Το θέμα των πολύτεκνων οικογενειών και ειδικότερα των πολύτεκνων εκπαιδευτικών
είναι ιδιαίτερης σημασίας, αν συνδυαστεί μάλιστα με το οξύ δημογραφικό πρόβλημα. Πρωτίστως, όμως, είναι θέμα γενναίων οικονομικών και κοινωνικών κινήτρων και παροχών, που οφείλει να σχεδιάσει και να προωθήσει η Πολιτεία. Είναι εσφαλμένη η αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων με διοικητικές ρυθμίσεις που θίγουν εργασιακά δικαιώματα άλλων συναδέλφων. Το τελευταίο διάστημα εμφανίστηκαν σοβαρά προβλήματα, όπως
§ συνάδελφoι που υπηρετούν επί χρόνια στην περιφέρεια για να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα μόρια όταν θελήσουν να έλθουν στο κέντρο αδυνατούν, γιατί τυχόν οργανικά κενά καλύπτονται από νεοδιόριστους ή μετατιθέμενους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς, καθώς αυτοί οι συνάδελφοι τοποθετούνται κατ' απόλυτη προτεραιότητα.
§ συνάδελφοι με προσωρινή τοποθέτηση σε κάποια σχολεία δεν έχουν καμία ελπίδα να πάρουν οργανική θέση, αφού για την κατάληψή της θα προηγηθούν τυχόν πολύτεκνοι. Συνέπεια αυτού είναι εκπαιδευτικοί με πολυετή προσωρινή τοποθέτηση σε κάποιο σχολείο να έχουν καταστεί ή να κινδυνεύουν να καταστούν την επόμενη σχολική χρονιά υπεράριθμοι,
§ συνάδελφοι με οργανική θέση για χρόνια σε κάποιο σχολείο κινδυνεύουν να καταστούν υπεράριθμοι, αν τυχόν τοποθετηθεί στο σχολείο τους άλλος συνάδελφος πολύτεκνος (καθώς ο τελευταίος εξαιρείται από υπεραριθμίες). Η περίπτωση αυτή αφορά όλους σχεδόν τους εκπαιδευτικούς.
Για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων απαιτείται να ληφθούν υπόψη δύο βασικά στοιχεία:

η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων όλων των συναδέλφων. Η οργανικότητα αποτελεί κατάκτηση του κλάδου, διασφαλίζει την ισορροπία των εργασιακών μας σχέσεων και έχει θετικές συνέπειες στην άσκηση του έργου μας.
η οικονομική και κοινωνική στήριξη των πολύτεκνων συναδέλφων και των οικογενειών τους δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αγνοηθεί.
Με το παραπάνω σκεπτικό προτείνουμε:
ü Οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί να προηγούνται στους διορισμούς. Εντός της περιοχής μετάθεσης, όταν δίνονται οργανικές θέσεις, δεν πρέπει να προηγούνται έναντι όλων των συναδέλφων της αντίστοιχης ειδικότητας.
ü Η ρύθμιση της υπεραριθμίας να εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο για όλους τους συναδέλφους (και τους πολύτεκνους). Για το σκοπό αυτό απαιτείται και τροποποίηση της σχετικής διάταξης που αφορά την ειδική κατηγορία πολυτέκνων, του ΗΔ. 50/96.
ü Οι διευκολύνσεις των πολύτεκνων συναδέλφων ως προς τις εξωδιδακτικές υποχρεώσεις δεν μπορεί να γίνονται σε βάρος των υπόλοιπων συναδέλφων και σε βάρος της ίδιας της λειτουργίας της σχολικής μονάδας.
ü Θεωρούμε, επίσης, απόλυτα αναγκαία την ενίσχυση των πολύτεκνων συναδέλφων με όλα εκείνα τα ουσιαστικά μέτρα που θα αποδεικνύουν στην πράξη τη δέουσα ευαισθησία της πολιτείας απέναντί τους (μείωση διδακτικού ωραρίου κλπ.).