ΟΟΣΑ – ΣΕΒ – Κυβέρνηση βλάπτουν σοβαρά τη Δημόσια Εκπαίδευση

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

 

ΟΟΣΑ – ΣΕΒ – Κυβέρνηση

βλάπτουν σοβαρά τη Δημόσια Εκπαίδευση

Με λίγες μέρες διαφορά δόθηκαν στη δημοσιότητα οι εκτιμήσεις και οι απαιτήσεις του ΣΕΒ και του ΟΟΣΑ (μέσω διαρροής στην κυριακάτικη Αυγή) για τη δημόσια εκπαίδευση, λειτουργώντας ως λαγοί μπροστά στις επικείμενες αναδιαρθρώσεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση. ΣΕΒ και ΟΟΣΑ βάζουν ταφόπλακα στη δημόσια εκπαίδευση, απαιτώντας την εφαρμογή των νεοσυντηρητικών αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, που όπου εφαρμόστηκαν είχαν ως αποτέλεσμα την απογείωση των ταξικών φραγμών και τη βίαιη εκδίωξη χιλιάδων φτωχών μαθητών από το σχολείο, την επιβολή της εργασιακής ζούγκλας και τις απολύσεις εκπαιδευτικών, το εκτεταμένο κλείσιμο σχολείων κυρίως στις υποβαθμισμένες περιοχές και τη διοχέτευση των προϋπολογισμών για την Παιδεία στα χέρια των επιχειρηματικών συμφερόντων. Η Χιλή, που μάλιστα αναφέρεται ως επιτυχημένο μοντέλο των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων κατά τον ΟΟΣΑ, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκπαιδευτικής ερήμωσης που ήρθε ως αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτής της πολιτικής.

 Όλα τα έχει ο μπαξές!!! Αυτονομία σχολικών μονάδων, άμεση και πλήρη υπαγωγή στη τοπική αυτοδιοίκηση, δ/ντες μάνατζερ με συμμετοχή γονέων, μαθητών και τοπικών φορέων στη διοίκηση του σχολείου, αξιολόγηση –λογοδοσία σχολείου και εκπαιδευτικών, επέκταση της μαθητείας, κουπόνια-vouchers, αύξηση των εξετάσεων πανεθνικού χαρακτήρα για τους μαθητές, μείωση μισθολογικού κόστους, εξορθολογισμός δαπανών, αύξηση

ωραρίου.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το Υπουργείο Παιδείας γνωρίζουν καλά εδώ και καιρό τις πολιτικές κατευθύνσεις ΣΕΒ-ΕΕ-ΟΟΣΑ. Έχουν δεσμευτεί και υπογράψει από το 3^ο μνημόνιο την εφαρμογή όλων των δεσμεύσεων της έκθεσης του ΟΟΣΑ του 2011 και έχουν παραγγείλλει τη νέα έκθεση του ΟΟΣΑ του 2017 για την Εκπαίδευση. Ο κ. Γαβρόγλου το έκανε απόλυτα σαφές στην συνάντηση με τη ΔΟΕ-ΟΛΜΕ. Το μεγάλο ζητούμενο είναι το πολιτικό περιτύλιγμα με το οποίο θα ντύσουν τον εξανδραποδισμό των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

Η πολιτική της εξαπάτησης είναι γνωστή και πολύ παλιά!!!! Δυσφημήστε και υποβαθμίστε κάθε δημόσιο και κοινωνικό αγαθό και τους εργαζόμενους σε αυτό, έτσι ώστε με την κατεργασία της "κοινής γνώμης" να έρθει ως ώριμο φρούτο το πέρασμά του στα χέρια των αρπακτικών του κεφαλαίου, που βλέπουν νέο πεδίο κερδοφορίας να ανοίγεται. "Απαξιωμένο το Λύκειο", "βαρετό και αγχωτικό το σχολείο για τα παιδιά", το σχολείο για τους μαθητές κι όχι για τους εκπαιδευτικούς, παρκαρισμένοι τεμπέληδες εκπαιδευτικοί και εκπαιδευτικοί φαντάσματα, ανεξέλεγκτα τα σχολεία, δάσκαλοι και καθηγητές είναι συντεχνίες. Είναι χιλιοειπωμένα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν σε κάθε αντιδραστική μεταρρύθμιση παγκοσμίως, όπου εφαρμόστηκαν τα νεοφιλελεύθερα μοντέλα και τώρα τα χρησιμοποιεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχοντας όμως το πλεονέκτημα να μιλά εξ΄ ονόματος της Αριστεράς. Το κυβερνητικό επιτελείο παρουσιάζει πλέον τον ΟΟΣΑ ως ένα σύνολο τεχνοκρατών, που απλά λέει τη γνώμη του και δε δεσμεύει κυβερνήσεις, κρύβοντας επιμελώς πως ο ΟΟΣΑ είναι ένας διεθνής ιμπεριαλιστικός οργανισμός, που χαράσσει πολιτική στις κυβερνήσεις για τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Έτσι, λοιπόν, με μία μέρα διαφορά από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του ΣΕΒ και λίγο πριν τη διαρροή του ΟΟΣΑ από την Αυγή, η κυβέρνηση με τυμπανοκρουσίες και παρουσία του Πρωθυπουργού ανακοινώνει την επιτροπή για την έρευνα των οικονομικών της εκπαίδευσης, βασική απαίτηση των δανειστών. Επίσης, ο Υπουργός Παιδείας αναγγέλλει στη Βουλή πως κανένα σχέδιο για την εκπαίδευση δεν μπορεί να πετύχει, αν δεν εφαρμοστεί εθνικό σύστημα αξιολόγησης και διαμόρφωσης του εκπαιδευτικού!!! Η πρόθεση της κυβέρνησης για εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης αντζέντας της σχολής του Σικάγου αποτυπώθηκε στα πορίσματα του στημένου εθνικού διαλόγου των Γαβρόγλου - Λιάκου που ομνύουν στην αυτονομία, την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου (sic), το νέο Λύκειο κλπ. Όλο αυτό το διάστημα με νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δρομολογείται η υλοποίηση αυτού του σχεδίου (εξορθολογισμός προσωπικού, Λύκειο, ολοήμερο δημοτικό, ΤΕΕ, απολύσεις αναπληρωτών κλπ ), που στηρίζεται σε όλους τους νόμους, που είχαν ήδη ψηφίσει επιχειρώντας να τα υλοποιήσουν όλα τα προηγούμενα χρόνια ήδη από τη δεκαετία του '80 όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και οι παραλλαγές τους.

Συγκεκριμένα στο σχέδιο αυτό περιλαμβάνονται:

Η αυτονομία της σχολικής μονάδας, που συμπυκνώνει την αποχώρηση του κράτους από τη διαχείριση προσωπικού, τα προγράμματα σπουδών, την οικονομική διαχείριση.

Η αποκέντρωση και η εποπτεία των σχολείων από την ΤΑ (περιφέρειες, δήμοι) τόσο σε επίπεδο χρηματοδότησης, όσο και διαχείρισης προσωπικού και διοίκησης, σημαίνει την επιβολή του διαφοροποιημένου σχολείου. Τόσο στην έκθεση του ΣΕΒ όσο και του ΟΟΣΑ θεωρείται δεδομένη η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης και μέσα σε αυτό το πλαίσιο απαιτούν τη διαχείριση των οικονομικών πόρων με βάση την απόδοση των σχολείων και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Η βασική εξάρτηση της χρηματοδότησης των σχολείων περνά από το την εθνική ευθύνη στην τοπική. Ήδη στο ν. 3879/2010 ορίζεται ρητά πως το τοπικό πρόγραμμα υποστήριξης της εκπαίδευσης και ΔΒ Μάθησης συνδέεται με την λογοδοσία και διαφάνεια που προκύπτουν από τις εκθέσεις αξιολόγησης, που προβλέπονται από το ν. 3848/1010 της κ. Διαμανοπούλου. Το πέρασμα της διαχείρισης του προσωπικού σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο ανοίγει το δρόμο για χάσιμο χιλιάδων οργανικών θέσεων και την είσοδο και στην εκπαίδευση όλων των αντιδραστικών, ελαστικών και επισφαλών μορφών εργασίας όπως πεντάμηνα, ωφελούμενοι κλπ, που έχουν επιβληθεί στους Δήμους. Η αποκέντρωση των σχολικών μονάδων, όπου εφαρμόστηκε, σήμανε την κατάργηση σχολείων, την παράδοσή τους στα χέρια των ιδιωτών και την απόλυση εκπαιδευτικών. Η αυτοδυναμία και η αποκέντρωση πάνε μαζί με ένα νέο πλαίσιο στη διοίκηση του σχολείου με όρους επιχείρησης με διευθυντές μάνατζερ και γονείς, μαθητές (ο Υπουργός εξήγγειλε νέο θεσμικό πλαίσιο για μαθητικές κοινότητες) και τοπικούς φορείς να συνδιοικούν το σχολείο και να ορίζουν το σχέδιο δράσης του.

Η τριπλή αξιολόγηση της δημόσιας εκπαίδευσης (αυτοαξιολόγηση, αξιολόγηση εκπαιδευτικών, εξωτερική αξιολόγηση) είναι το εργαλείο για την προώθηση της αναδιάρθρωσης. Απαιτούν αξιολόγηση μέσω μετρήσιμων μαθησιακών αποτελεσμάτων εκτιμώντας πως "υπάρχουν λίγες μόνο εθνικές αξιολογήσεις μαθητών" και μέτρηση επιδόσεων σχολείων σε αναλογία με το διαγωνισμό PISA.

Η έκθεση του ΣΕΒ συναρτά τα αποτελέσματα του PISA "με την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των πολλών ανθρώπινων πόρων που διαθέτει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Αναγκαία θεωρούν τη δημοσιοποίηση των εκθέσεων αυτοξιολόγησης των σχολικών μονάδων ως μέσο επίτευξης καλύτερων αποτελεσμάτων. Με άλλα λόγια προκρίνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των σχολείων για την "προσέλκυση πελατών", προκειμένου να επιβιώσουν. Η εξωτερική επιτροπή αξιολόγησης και εποπτείας επιβάλλεται για την ασφαλή αποτίμηση των αποτελεσμάτων. Ο ΣΕΒ δε μασάει τα λόγια του και μιλάει για απομάκρυνση δασκάλων, όταν αποδειχθούν ανεπαρκείς μετά "από προειδοποιήσεις". Το πλαίσιο όλο της αξιολόγησης του 2013, που έχει παγώσει, επανέρχεται στο προσκήνιο καταρρίπτοντας τους μύθους περί αθώας εσωτερικής αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου για ανατροφοδότηση.

Η εκτίμηση για ευνοϊκή αναλογία δασκάλων μαθητών (ΣΕΒ) και υπερεπάρκεια ανθρώπινου δυναμικού, που όμως δε αξιοποιείται ορθολογικά, καθώς και η απαίτηση αύξησης του ωραρίου ιδιαίτερα των παλαιότερων εκπαιδευτικών (ΟΟΣΑ) σηματοδοτεί νέα λεηλασία στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, νέες συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων, πλεονάσματα εκπαιδευτικών και ακόμη λιγότερες θέσεις εργασίας για αναπληρωτές. Ήδη στα μέσα της φετινής χρονιάς, επιπλέον των προηγούμενων ρυθμίσεων, κάνει ακόμη πιο δύσκολη την ανάπτυξη τμημάτων για παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η εκτίμηση πως το 80% του κρ. προϋπολογισμού της εκπαίδευσης αφορά τη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών, σηματοδοτεί την απαίτηση στη 2^η αξιολόγηση για νέες μειώσεις στο λεηλατημένο εισόδημα 40% των εκπαιδευτικών.

Επιτακτική θεωρείται η κατάργηση του αρ. 16 του Συντάγματος με την κατοχύρωση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες και η αντικατάστασή του από τη νεοφιλελεύθερη αναγνώριση του γονεϊκού δικαιώματος στην ελεύθερη επιλογή εκπαίδευσης, δηλαδή, τα κουπόνια vouchers στην εκπαίδευση. Με άλλα λόγια θέλουν να διοχετευτεί η δημόσια κρατική χρηματοδότηση στα ιδιωτικά σχολεία, που σε συνδυασμό με την αυτονομία, την αξιολόγηση και τον οικονομικό στραγγαλισμό θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε κλείσιμο δημόσιων σχολείων, τον εξοβελισμό χιλιάδων φτωχών παιδιών και την απόλυση εκπαιδευτικών. Αποδεικνύεται πως η απέχθεια προς το Δημόσιο στοχοποιεί τους πυλώνες του κοινωνικού κράτους (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Ασφάλιση) και γίνεται όχημα για τη λεηλασία και την αρπαγή του ζεστού δημόσιου κρατικού χρήματος και των υποδομών, που έχει χτίσει με τον ιδρώτα του ο ελληνικός λαός, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Το τοπίο που διαμορφώνουν είναι εφιαλτικό. Γνωρίζουν πως με όσα ωραία λόγια να το ντύσουν παραμένει αποκρουστικό. Χρόνια ολόκληρα επιδιώκουν να το επιβάλλουν στην ελληνική εκπαίδευση, αλλά έχουν αποτύχει παταγωδώς χάρη στους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος. Θυμίζουμε τους αγώνες τη δεκαετία του ΄90 κόντρα στην αυτονομία σχολικών μονάδων και τη μεταρρύθμιση Αρσένη, το 2006 για το αρ.16 για τα Πανεπιστήμια, Το 2011 ως το 2014 για αξιολόγηση, διαθεσιμότητα, νέο λύκειο και νόμο Διαμαντοπούλου κλπ. Ακόμη και όταν κατάφεραν να νομοθετήσουν δεν κατάφεραν να εφαρμόσουν σε βάθος την αλλαγή του DNA της δημόσιας Παιδείας. Αποτελεί στοίχημα γι΄ αυτούς σήμερα να δώσουν ένα στρατηγικό χτύπημα στο εκπαιδευτικό κίνημα και να πάρουν άμεσα τη ρεβάνς.

Η κυβέρνηση ξέρει πως, όσο και αν οι κοινωνικοί συσχετισμοί συνηγορούν υπέρ της και με τις αντιδράσεις να είναι αναντίστοιχες της επίθεσης, που δεχόμαστε, το εκπαιδευτικό κίνημα έχει τεράστια συσσωρευμένη εμπειρία αγώνων και μπορεί να ανασυνταχτεί. Θέλουν να μετρήσουν αντιδράσεις. Σε εξαιρετικά δύσκολες εποχές ο κόσμος της εκπαίδευσης σήκωσε το γάντι της αντιπαράθεσης και της σύγκρουσης. Γι΄ αυτό ζητά εναγωνίως, όπως και οι προηγούμενοι κυβερνώντες, την κοινωνική και πολιτική συναίνεση για να τα εφαρμόσει. Όχι μόνο από την κοινοβουλευτική εθνική των μνημονίων αλλά και από τα συνδικάτα, καλώντας τα να γίνουν οι "κοινωνικοί εταίροι" στην υλοποίηση του ανόσιου έργου της κατεδάφισης της δημόσιας παιδείας.

Τα ψέματα τελειώνουν

Διαπραγματεύσεις και "διάλογος" επί των σχεδίων τους δεν υπάρχει. Διαπραγμάτευση σημαίνει τη βέβαιη ήττα μας και την υποταγή σε μια ζοφερή πραγματικότητα. Η δημόσια Παιδεία, οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές μας μπορούμε να ζήσουμε, να εργαστούμε, να μορφωθούμε χωρίς ΣΕΒ-ΟΟΣΑ-ΕΕ και κυβερνήσεις. Μπορούμε να βάλουμε φραγμό και να ανατρέψουμε τα σχέδια τους, να διεκδικήσουμε δωρεάν δημόσιο και ποιοτικό δωδεκάχρονο σχολείο για όλη τη γνώση, όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.

Καλούμε τον κλάδο να συσπειρωθεί στα σωματεία και σε επιτροπές αγώνες για τη διεκδίκηση των αιτημάτων του κλάδου όπως διαμορφώθηκαν στους μεγάλους αγώνες της προηγούμενης περιόδου.

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ οφείλει να πάρει θέση απέναντι σε αυτή την πολιτική ΣΕΒ-ΟΟΣΑ-ΕΕ-κυβέρνησης, όχι καταγγέλλοντάς τα μόνο, αλλά οργανώνοντας τον κλάδο στην αντιπαράθεση για την ανατροπή τους. Δεν πρέπει να συνεχίσουν να σιωπούν και να καλλιεργούν τη σύγχυση και την αναμονή διευκολύνοντας την κυβέρνηση στα νεοφιλελεύθερα και μνημονιακά σχέδιά της.