Οι Κυβερνήσεις και η γιγάντωση των πελατειακών σχέσεων

Αποσπάσεις Καθηγητών	2003	2007	2008	2009
Στο Υπουργείο Παιδείας με έγκριση του υπουργού	728	1.095	895	886
Δ/νσεις & Γραφεία Δ.Ε.	1.456	2.034	1.617	1.763
Περιφερειακές Δ/νσεις	183	172	159	253
ΟΕΕΚ	869	1.897	1.202	1.175
ΑΕΙ – ΤΕΙ – Παιδαγωγικό Ινστιτούτο – Κ.Ε.Ε.	941	1.555	890	1.060
Μητροπόλεις – Βιβλιοθήκες – Γεν. Αρχεία Κράτους	123	281	258	228
Ακαδημία Αθηνών – Κέντ. Ελλην. Γλώσσας – ΠΕΚκ.α.	78	313	128	130
Σύνολο	4.378	7.347	5.149	5.495

Αποσπάσεις	2003	2007	2008	2009
Από το ΚΥΣΔΕ σε σχολεία σε όλους τους νομούς	2.174	4.746	4.374	4.737

Οι αποσπάσεις και η αρνητική κατάσταση που αυτές διαμορφώνουν στην εκπαίδευση, ήρθε με έντονο τρόπο στην επικαιρότητα από τη νέα Υπουργό Παιδείας. Η κ. Διαμαντοπούλου χρησιμοποίησε τις αθρόες και κατά κύματα φετινές αποσπάσεις, όχι γιατί εναντιώνεται σε τέτοιες πρακτικές -όπως θα δείξουμε παρακάτω- αλλά για να δικαιολογήσει την αδυναμία του σημερινού υπουργείου να καλύψει τα κενά στα σχολεία και την συνεπακόλουθη ευθύνη του. Με αποτέλεσμα, τρεις μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων στα σχολεία όλης της χώρας συνεχίζουν να παραμένουν χιλιάδες τα κενά (76 στην Ηλεία ).

Αυτή η εξέλιξη όμως με τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς μακριά από τα σχολεία, δεν είναι καινούρια. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, με αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις επεδίωξαν την απαξίωση του εκπαιδευτικού κόσμου, και την κομματική εκμετάλλευση αντί της προώθησης μέτρων διαφάνειας, αντικειμενικότητας και δικαιοκρισίας για το σύστημα των υπηρεσιακών μεταβολών. Έτσι ερμηνεύεται η αύξηση του αριθμού των αποσπάσεων σε περιόδους εκλογών, ώστε να λειτουργήσουν υπέρ του κυβερνώντος κόμματος. Χαρακτηριστική είναι, εξάλλου, η αύξηση της συνδικαλιστικής επιρροής των κυβερνητικών παρατάξεων, μόλις το κόμμα τους αναλαμβάνει την εξουσία και η μείωσή της, αντίστοιχα, όταν τη χάνει. Ταυτόχρονα, με τις λεγόμενες «αποσπάσεις για τις ανάγκες της υπηρεσίας», φαλκιδεύεται το δίκαιο σύστημα των μεταθέσεων, επιδιώκεται να λειτουργεί το πελατειακό σύστημα σε μαζική κλίμακα, να εμπεδώνεται η ατομική λύση να υποχωρεί η συλλογικότητα και η συναδελφικότητα. Κυβερνητικός και κρατικός μηχανισμός, εκπαιδευτικές διοικήσεις, βουλευτές, κομματικοί αιρετοί κ. α. έχουν συμβάλει στη γιγάντωση ενός ρουσφετολογικού συστήματος αξιοποιώντας ένα απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο.

Για το πλαίσιο αυτό, η κ. Διαμαντοπούλου απέφυγε να πει οτιδήποτε, προφανώς γιατί το δικό της κόμμα γενίκευσε τη ρουσφετολογική πρακτική. Το 1998 ψήφισε νόμο και ανέθεσε στον ίδιο τον Υπουργό Παιδείας να κάνει τις αποσπάσεις. Το 2002, με το Ν.2986 ρύθμισε παλιότερη απόφαση με βάση την οποία οι αποσπασμένοι παίρνουν τα μόρια της οργανικής τους θέσης. Με τον ίδιο νόμο επέκτεινε την ίδια προνομιακή ρύθμιση και σε όσους αποσπώνται στον ΟΕΕΚ! Από το 1992 (!) έχουν να γίνουν προσλήψεις μόνιμων διοικητικών υπαλλήλων στο Υπουργείο Παιδείας και στις υπηρεσίες του, προφανώς για να αποσπώνται ρουσφετολογικά εκπαιδευτικοί. Επί ημερών ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησαν οι αποσπάσεις νεοδιόριστων με δικαίωμα μετάθεσης.

Οι αποσπάσεις από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ γίνονται από το ΚΥΣΔΕ, χωρίς όμως να τηρούνται ενιαία και συγκεκριμένα κριτήρια, ώστε να προωθείται η ευνοιοκρατία. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν είναι άμοιρες ευθυνών για το καθεστώς που ισχύει στις αποσπάσεις, αφού ποτέ δεν ήταν στις προτεραιότητες τους η ανάδειξη του προβλήματος και η κατοχύρωση μέτρων διαφάνειας και αντικειμενικότητας. Ο κλάδος μας, πρέπει να ασχοληθεί πιο αποφασιστικά με αυτό το ζήτημα. ΕΛΜΕ με αγωνιστική παράδοση σε συντονισμό μεταξύ τους, καθώς με σχολεία και συναδέλφους και αξιοποιώντας το θετικό σύστημα που ισχύει στις μεταθέσεις, μπορούν να κατοχυρώσουν ένα δίκαιο θεσμικό πλαίσιο σε όλες τις υπηρεσιακές μεταβολές. Ένα πλαίσιο με βάση το οποίο:

- να παίρνουν όλοι τα μόρια της θέσης που εργάζονται,

- να μοριοδοτηθούν οι αποσπάσεις από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ,

-να στελεχωθούν τα γραφεία και τα σχολεία από το απαραίτητο διοικητικό προσωπικό

- να επιτρέπονται αποσπάσεις στα γραφεία για συγκεκριμένη διοικητική εργασία μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του συνδικαλιστικού κινήματος και σε προκηρυγμένες θέσεις,

-να καταργηθούν οι αποσπάσεις που γίνονται για να καλύψουν ανάγκες άλλων υπηρεσιών.